ΓΥΜΝEΣ ΙΠΠΕΥΤΡΙΕΣ ΣΤΟ HYDE PARK ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ

Στις 19 Μαΐου 2008, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του  dvd της, η 23χρονη συγγραφέας Vicky Jewson οργάνωσε στο Hyde Park του Λονδίνου πρωτότυπη εκδήλωση για φιλανθρωπικό σκοπό, τα έσοδα της οποίας πήγαν στo Kέντρο Στήριξης Καρκινοπαθών της Οξφόρδης «Μaggie».  20 γυμνές ιππεύτριες διέσχισαν το πάρκο, φορώντας μόνο ένα διαφανές καλσόν όπως αποδεικνύει η παραπάνω φωτογραφία, και ξάφνιασαν ευχάριστα τους πρωινούς επισκέπτες του πάρκου. Η ρομαντική ταινία «Lady Godiva», που βασίστηκε στην ομώνυμη ηρωίδα της αγγλοσαξωνικής εποχής Lady Godiva (το αγγλοσαξωνικό της όνομα ήταν Godgifu = δώρο Θεού)  που έζησε στην πόλη Κόβεντρι τον 11ο αιώνα, αλλά προσαρμόστηκε από τη συγγραφέα  στη σύγχρονη  Οξφόρδη, έκανε πρεμιέρα στους βρετανικούς κινηματογράφους στις 25 Ιανουαρίου 2008.

GINA LORENZ NAKED IN BLACKPOOL

ΕΝΕΤ GR: ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΕΝΩΝΕΙ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ TRASH

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=24/11/2010&id=227027

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΩΝ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ

Όπως πολλοί αναγνώστες/χρήστες του ιστολογίου αυτού θυμούνται από παλαιότερες αναρτήσεις μας στο ιστολόγιο http://naturistlibrary.blogspot.com που σταμάτησε να λειτουργεί στις 31 Μαρτίου 2010,  προγραμματίζαμε  την προβολή επιλεγμένων ταινιών γυμνιστών  που βρίσκονται στη Βιβλιοθήκη Γυμνισμού για περιορισμένο αριθμό φίλων γυμνιστών. Δυστυχώς, το πρόγραμμα προβολής αυτών των ταινιών δεν υλοποιήθηκε, σε συνδυασμό με την κοπή της παραδοσιακής βασιλόπιτας, επειδή δεχθήκαμε «πόλεμο» από άλλους ιστότοπους που μας είχαν προσεγγίσει την εποχή εκείνη για συνεργασία!

Τώρα, εφόσον υπάρξει το ανάλογο ενδιαφέρον, θα προχωρήσουμε στην προβολή των ταινιών παραγωγής της δεκαετίας 1954-1964, αλλά και της δεκαετίας του ’30. Οι ταινίες παρουσιάζουν ιστορικό ενδιαφέρον για τον τρόπο που κάλυπταν το κίνημα την εποχή εκείνη. Ορισμένες είχαν προβληθεί στους κινηματογράφους στις Η.Π.Α., Γαλλία, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο.

Παρακαλούμε, λοιπόν, όσους ενδιαφέρονται να τις δουν, να μας στείλουν σύντομο μήνυμα στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο–τα τηλεφωνήματα δεν λαμβάνονται υπόψη.

Το  πρόγραμμα προβολής  επιλεγμένων ταινιών γυμνιστών θα ανακοινωθεί  το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου 2011. Ο μέγιστος αριθμός επισκεπτών τη φορά είναι 5 (πέντε) άτομα.

Τονίζουμε για μια ακόμη φορά προς αποφυγή παρεξηγήσεων ότι δεν θα υπάρξει καμία οικονομική επιβάρυνση ή άλλη δέσμευση για τους επισκέπτες.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '60

KÖRPERBILDUNG - NACKTKULTUR 15

Σπάνιο γερμανικό περιοδικό γυμνιστών που εκδόθηκε από τον αείμνηστο Adolf Koch (1897-1970) στη Λειψία το 1932.
Αναφέρεται στην ιδεολογία του γυμνισμού.
Αναλυτική παρουσίαση του τεύχους στο ιστολόγιο http:naturistarchives1930s.blogspot.com

Ο ΓΥΜΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΚΡΙΣΗ

Μελετώντας τα διεθνή έντυπα γυμνιστών και τους διαδικτυακούς τόπους των επίσημων και ανεπίσημων οργανώσεών τους, διαπιστώνουμε ότι ο οργανωμένος γυμνισμός βρίσκεται σε κρίση, μια κρίση που δυστυχώς ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του '90 και κορυφώθηκε πρόσφατα.

Πολλά γνωστά κέντρα παραθερισμού γυμνιστών, αλλά και σύλλογοι, έκλεισαν ελλείψει πελατών-μελών. Αρκετές ομοσπονδίες πληρώνουν βαρύ τίμημα με την απώλεια νέων μελών σε αντικατάσταση εκείνων που αποχωρούν ή πεθαίνουν.  Οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για τον κοινωνικό χαρακτήρα του γυμνισμού, με το πνεύμα του οποίου γαλουχήθηκαν χιλιάδες οπαδοί του στα δύσκολα χρόνια που προηγήθηκαν.

Οι λεγόμενοι «νεογυμνιστές» προσπαθούν να επιβάλουν το γυμνισμό, ή καλύτερα, τη γυμνή εμφάνιση σε δημόσιους χώρους, προκαλώντας το κοινό αίσθημα και δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα στο κίνημα.

Τέτοια κρίση το κίνημα έχει να δει από τα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν αποχώρησαν οι φυτοφάγοι και οι μη καπνιστές από το σύνολο των οπαδών. Τότε, βέβαια, οι συνθήκες ήσαν διαφορετικές και τα κίνητρα επίσης διαφορετικά. Σήμερα όμως, με τη δυναμική εμφάνιση των «νεογυμνιστών», επιχειρείται ο επαναπροσδιορισμός των αξιών του κινήματος, προσαρμοσμένων στις απαιτήσεις του πανσεξουαλισμού. Γυμνοί παντού, σε οποιοδήποτε μέρος, αδιαφορώντας για τις κοινωνικές αντιδράσεις.

Ο γυμνισμός, από το 1903 μέχρι σήμερα, διακρινόταν από συγκεκριμένο τρόπο άσκησης σε συγκεκριμένους χώρους και χαρακτηριζόταν από το ομαδικό πνεύμα διαβίωσης των οπαδών του. Με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου και τη δυνατότητα επισκέψεων σε άλλες χώρες, το πνεύμα αυτό σιγά-σιγά αντικαταστάθηκε από τον ατομισμό και την καλοπέραση.

Πρόσφατα, σε έγκριτο περιοδικό γυμνιστών δημοσιεύθηκε επιστολή συνεργάτη που ζητούσε την καθιέρωση χώρων σεξ σε παραλίες γυμνιστών! Ο κύριος αυτός ανήκει μάλλον στους «νεογυμνιστές». Θα υπάρξουν αντιδράσεις ή θα υιοθετηθεί η πρότασή του;

Καιρός, λοιπόν, να αντιδράσουν οι γνήσιοι γυμνιστές και να διαχωρίσουν τη θέση τους από τη υπονόμευση του παραδοσιακού τρόπου ζωής, που παρουσιάζεται σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη.

Η&Ε ΝΑΤURΙSΤ 12/2010

<

Το τεύχος Δεκεμβρίου 2010 του γνωστού βρετανικού περιοδικού γυμνιστών, που εκδίδεται συνεχώς από το 1900, «Η&Ε Νaturist» περιλαμβάνει  ειδικό αφιέρωμα στα ΚΠΓ που λειτουργούν στην Πελοπόννησο, τη Σκόπελο, τη Ζάκυνθο και την Κρήτη.

Το τεύχος αυτό κυκλοφορεί αύριο, 25 Νοεμβρίου, σε όλα τα σημεία πώλησης περιοδικού τύπου στο Ηνωμένο Βασίλειο και αναμένεται το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου στην Αθήνα. Η τιμή πώλησης είναι 10.00€.

Αναλυτική παρουσίαση των περιεχομένων του θα γίνει από το ιστολόγιό μας  http://naturistarchives2010s.blogspot.com

ΤΟ 2010 ΚΑΙ Ο ΓΥΜΝΙΣΜΟΣ

Ο γυμνισμός συμπληρώνει το 107ο έτος από την εμφάνισή του πρώτου ΚΠΓ στη Γερμανία  (1903) και παραμένει πάντα επίκαιρος παρά τα πλήγματα που δέχεται από τους αντιπάλους του.

Το 2010 δεν ήταν και το καλύτερο έτος στη μακρόχρονη διαδρομή του. Η συνεχής μείωση των οργανωμένων γυμνιστών, η απώλεια παραδοσιακών ακτών, η πώληση συλλόγων και η κατασυκοφάντηση του κινήματος από τους δήθεν... συντηρητικούς κύκλους, είναι αδιαμφισβήτητα γεγονότα.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τη δικαίωση του γυμνού πεζοπόρου στο καντόνιο Appenzell της Ελβετίας, την προσπάθεια απαγόρευσης του γυμνισμού στην ακτή San Onofre στην Καλιφόρνια, την πώληση ή μεταβίβαση  πολλών συλλόγων γυμνιστών σε νέους, μη γυμνιστές, ιδιοκτήτες, το κλείσιμο ΚΠΓ ανά την υφήλιο ελλείψει πελατών (!) και τη μετατροπή τους σε κέντρα διακοπών πανσεξουαλιστών και, βέβαια, την μακροχρόνια κρίση ταυτότητας που υποβόσκει στο  ΚΠΓ Cap d'Agde. Ακόμη η αποχώρηση της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Γυμνιστών (AANR) από την ΙΝF/FNI. Μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι ομοσπονδίες γυμνιστών που δεν κατάφεραν να περάσουν το μήνυμά τους στα ΜΜΕ και οι οπαδοί, οργανωμένοι και ανοργάνωτοι, που κατέφυγαν στους δημόσιους χώρους (πάρκα, λίμνες, ποτάμια κ.α) από τα ΚΠΓ, προκαλώντας εύλογα την κοινή γνώμη.

Η λογοκρισία στο διαδίκτυο εντάθηκε το 2010, με αποτέλεσμα πολλοί πάροχοι να υιοθετήσουν νέα, πιο αυστηρή πολιτική σχετικά με την εμφάνιση γυμνών ανθρώπων.  Ο συντηρητισμός επανέρχεται δριμύτερος και η προληπτική λογοκρισία καθιερώνεται.

Τέλος, αναφέρουμε την αναστολή έκδοσης (;) δύο τουλάχιστον περιοδικών του χώρου στη Βραζιλία και τον Καναδά και τη μεταφορά της Διεθνούς Γυμνιστικής Βιβλιοθήκης (ΙFB) στο Ανόβερο της Γερμανίας, μια σημαντική απώλεια για το κίνημα. Δεν έχει διευκρινισθεί μέχρι στιγμής αν πρόκειται για πώληση ή παραχώρηση της Βιβλιοθήκης που είχε περιέλθει στην κυριότητα της INF/FNI το 2001.

Στην καταγραφή των θετικών της χρονιάς που φεύγει σε λίγες ημέρες, περιλαμβάνονται η λειτουργία του πρώτου ΚΠΓ στην Τουρκία, η ανακοίνωση κρουαζιερών γυμνιστών στην Αδριατική από βρετανικό γραφείο ταξιδιών και η διοργάνωση των 29^ων κολυμβητικών αγώνων γυμνιστών στη Ζυρίχη.

O διεθνής, έντυπος και ηλεκτρονικός, τύπος ασχολήθηκε με τις εξελίξεις στο χώρο του γυμνισμού, με αντικειμενικά στο σύνολό τους άρθρα, με εξαίρεση τον εγχώριο που προτίμησε την αναδημοσίευση ειδήσεων παρά τη σε βάθος έρευνα, όπως έκανε τα προηγούμενα χρόνια.

Η Ελλάδα παραμένει ουραγός στην παραχώρηση/νομιμοποίηση ακτών γυμνιστών. Όπως έχουμε ήδη επισημάνει, η απουσία νόμιμου συλλόγου γυμνιστών με πανελλαδική εμβέλεια,  η έλλειψη νομοθετικού πλαισίου και η αδιαφορία του υπουργείου Τουρισμού και Πολιτισμού της σημερινής κυβέρνησης, έφεραν τα πάνω-κάτω στο γυμνισμό.

Με τις παρούσες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες το ενδιαφέρον των πολιτών εστιάζεται, όπως είναι φυσικό, στην επιβίωσή τους.

Τελειώνοντας τη σύντομη αυτή αναδρομή, καλούμε όλους τους διαχειριστές ιστοσελίδων που ασχολούνται με το γυμνισμό να ενώσουν τις δυνάμεις τους, αφήνοντας κατά μέρος τις διαφορές και τα μικροσυμφέροντά τους, προκειμένου το κίνημα να δει ξανά καλές ημέρες.

ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ Ν1399/83 ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΠΓ

Ο Νόμος 1399/83, αντί να κατοχυρώσει το αντικείμενο για το οποίο υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε, έρχεται μέσα από τις ουσιαστικά και τυπικά αλληλοαναιρούμενες διατάξεις του να πείσει ότι αποτελεί απλά προϊόν άγνοιας και πρόχειρης εκτίμησης. Αντί να επιλύσει προβλήματα προσθέτει άλλα, αφού έγινε ερήμην των άμεσα ενδιαφερόμενων που στην προκείμενη περίπτωση είναι οι ίδιοι οι γυμνιστές. Με τα επτά (7) άρθρα του, αναγνωρίζεται έμμεσα αλλά σαφώς η αντισυνταγματικότητά του. Από το ίδιο το πνεύμα των διατάξεών του απορρέει το ανίσχυρο και το λογικά απαράδεκτο αυτών, αφού επιβάλλεται με νόμο η αιτιολόγηση κάθε πράξης που επιφέρει μεταβολή της νομικής κατάστασης του γυμνιστή μέσα απ' την οποία να χαρακτηρισθεί η αιτιολογία της πράξης σαν κύριας.

Ενώ γίνεται λόγος για τον τρόπο επιλογής ΚΠΓ, πουθενά δεν αναφέρεται και ο θεσμός των νομικά κατοχυρωμένων με διοικητική πράξη ελευθέρων παραλιών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την «γκετοποίηση» και περιθωριοποίηση των γυμνιστών, καθώς και το διαχωρισμό τους σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας άτομα. Σε πλούσιους που μπορούν να διαθέσουν χρήματα για την αναψυχή τους και σε φτωχούς που για λόγους έλλειψης οικονομικών πόρων καταδικάζονται στη μη συμμετοχή τους σ΄ αυτά.

Το κράτος φαίνεται να αγνοεί τις επιταγές του συντάγματος που θέλει όλους τους πολίτες ίσους απέναντι στο νόμο, θεσμοθετώντας με το Ν1399/83 την ανισότητά τους. Έτσι, ενώ αναφέρεται αρχικά η συμμετοχή στα ΚΠΓ μόνο οργανωμένων σε συλλόγους του εσωτερικού ή του εξωτερικού, αμέσως μετά γίνεται λόγος εισόδου για ανοργάνωτα άτομα. Οπότε ή το κράτος θα αφήσει ελεύθερη την είσοδο σ' όλους ανεξαίρετα τους πολίτες, με κίνδυνο τα εν λόγω ΚΠΓ με την ανοχή της πολιτείας να καταλήξουν τόποι προαγωγής της διαφθοράς και επίδειξης ανοικτών τάσεων διαστροφής, οπότε θα γίνει προστάτης της πορνείας ή θα περιορίσει, όπως οφείλει και όπως συνηθίζεται διεθνώς, την είσοδο μόνο σε μέλη αναγνωρισμένων από τη ΔΙΕΘΝΗ ΓΥΜΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ συλλόγων.

Παράλληλα ο Ν1399/83 παρουσιάζει κενό διοικητικής λειτουργίας, καθώς αναφέρεται στο γεγονός ότι για τα ΚΠΓ απαιτείται άδεια του ΕΟΤ που χορηγείται με απόφαση του ΔΣ μετά από σύμφωνη γνώμη των κατά τόπους αρμοδίων νομαρχιακών, δημοτικών ή κοινοτικών και εκκλησιαστικών αρχών.

Πουθενά όμως δεν αναφέρει εάν και κατά πόσο ζητείται η γνώμη των άμεσα ενδιαφερόμενων που είναι οι ίδιοι οι γυμνιστές. Έτσι η όλη σκέψη διακρίνεται για παράβαση του γράμματος του νόμου ή αλλιώτικα κακή χρήση της διοίκησης και λαθεμένα και τελείως αντιδημοκρατικά παίρνονται αποφάσεις ερήμην των άμεσα ενδιαφερόμενων. Πρόκειται, λοιπόν, το ερώτημα πάνω σε ποια βάση θα αναγκάζεται για παράδειγμα, ένας Αθηναίος γυμνιστής να πηγαίνει στη Χαλκιδική ή στην Κρήτη πολύ περισσότερο όταν εργάζεται. Έτσι πιστεύεται, ότι το κράτος θα αναγκάσει τους πολίτες, θελημένα ή αθέλητα, αδιάφορα, να παρανομήσουν.

Ενώ απαγορεύεται σε σωματεία να έχουν δικούς τους πόρους, ο Ν1399/83 αναφέρει ότι είναι δυνατόν, όταν πρόκειται για σωματείο, να εκδίδεται επιχειρησιακή άδεια. Αυτό όμως αντιβαίνει στο νόμο ο οποίος αναγνωρίζει γι' αυτά τα σωματεία ότι είναι μη κερδοσκοπικής μορφής.

Άρα ο νόμος έρχεται ανοικτά πλέον να αναγνωρίσει όχι τους συλλόγους γυμνιστών, αλλά τις εμπορικές επιχειρήσεις εκμετάλλευσής τους. Μια ικανοποιητική λύση πάνω σ' αυτά θα μπορούσε να θεωρηθεί η λειτουργία ελεύθερων και νομικά κατοχυρωμένων παραλιών κοντά στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά, Πάτρα κ.λπ.). Στις παραλίες αυτές πρέπει να υπάρχει απαραίτητα το σήμα της Διεθνούς Γυμνιστικής Ομοσπονδίας, να είναι περιφραγμένες και να γίνονται δεκτά μόνο μέλη συλλόγων του εσωτερικού και εξωτερικού με την επίδειξη του δελτίου μέλους της ΔΓΟ. Έτσι θα αποφεύγονται δυσάρεστες καταστάσεις.

Παράλληλα, με την καταβολή ενός σχετικά χαμηλού ποσού που θα εισπράττεται κατά την είσοδο, θα περιέρχεται στην τοπική αυτοδιοίκηση (κάτω από την αιγίδα της οποίας τελούν) ένα σημαντικό ποσό που μπορεί να διατίθεται για τον καθαρισμό και καθωσπρεπισμό της ακτής.

Και τέλος αναφέρεται ότι η άδεια ΚΠΓ ανακαλείται με μόνη την απόφαση του ΔΣ του ΕΟΤ «σε περίπτωση που διαπιστωθεί μετά από έλεγχο ότι δεν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις» που τελείως παράδοξα δεν διευκρινίζονται πουθενά. Έτσι ο ΕΟΤ βασιζόμενος σε ανθρώπους άσχετους με το αντικείμενο του γυμνισμού, έρχεται να ποινικοποιήσει το θέμα.

Καταργώντας ουσιαστικά την τοπική αυτοδιοίκηση στη δικαιοδοσία της οποίας υπάγεται η λειτουργία των κέντρων αυτών. Παράλληλα, δημιουργείται μια απέραντη γραφειοκρατία με χάσιμο πολύτιμου χρόνου που οπωσδήποτε κανέναν δεν φαίνεται να εξυπηρετεί, πολύ περισσότερο όταν υπάρχει η πληροφορία ότι τουριστικά αναπτυγμένες περιοχές θα ευνοηθούν απέναντι σε άλλες που ήδη αντιμετωπίζουν τουριστική υποβάθμιση.

Κατόπιν τούτου, ανεξάρτητα με το τι κρύβουν ή όχι οι διατάξεις που θεσμοθετούν το Ν1399/83, οφείλει η πολιτεία να διευκρινήσει με άλλη πράξη τις προθέσεις της, αφού οι κοινωνικές συνθήκες φαίνεται να τον ξεπερνούν. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν τόσο αυτός όσο και όλες οι άλλες που ήρθαν να προστεθούν πάσχουν από τέλεια έλλειψη αιτιολογίας.

Συμπερασματικά, όλα όσα αναφέρονται και υποστηρίζονται από τη Διοίκηση αντικρούουν το πνεύμα και το νόημα της φυσιολατρίας και του γυμνισμού, συγκλίνοντας έτσι στην επιχειρηματοποίηση και διαφθοροποίηση ενός κινήματος αγνού και ιδεαλιστικού. Αποδείχνοντας παράλληλα τις παράτυπες και παράνομες πράξεις εκείνων που μέσα από ασθενείς ισχυρισμούς έρχονται με τα λόγια τους και με τα έργα τους να παραβιάσουν τις αρχές της δημοκρατίας, της προόδου και της ελευθερίας, καθώς και της χρηστής διοίκησης, έτσι όπως αρμόζουν να εφαρμόζονται από μια ευνομούμενη πολιτεία.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80

ISBN-13: 978-960-98310-8-6
Επιστημονική επιμέλεια: Βασίλης Βαμβακάς – Παναγής Παναγόπουλος
Τίτλος: Η Ελλάδα στη Δεκαετία του ΄80
Υπότιτλος: Κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό λεξικό
Γλώσσα: Ελληνικά
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Εκδότης: το πέρασμα ΕΠΕ
Έτος έκδοσης: 2010
Σχήμα: 214x286x52mm
Σελίδες: 798 ( lxxi+727) τυπωμένες σε λευκό, βαρύ χαρτί γραφής
Εικονογράφηση: 670+ μονόχρωμες και έγχρωμες εικόνες, πίνακες, σκίτσα κ.λπ.
Βιβλιοδεσία: σκληρό χοντρό εξώφυλλο χωρίς περικάλυμμα, που επιμελήθηκε η Λουκία Ελευθερία Αλαβάνου
Βάρος: 2.630gr.
Τιμή: 52,75€
Αριθ. Εισαγωγής: 2010033
Ημερομηνία εισαγωγής: 22 Νοεμβρίου 2010

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει το «βιβλίο της χρονιάς» στην κατηγορία του, γιατί πραγματικά είναι ένα σημαντικό συλλογικό έργο, γραμμένο με μοχθο από 144 εκλεκτούς συνεργάτες, που καλύπτει διεξοδικά τη δεκαετία του ΄80 σε  264 λήμματα, που άφησε ανεξίτηλα ίχνη στην ελληνική κοινωνία.

Ανάμεσα στα λήμματα ξεχωρίζει αυτό του «γυμνισμού» που αναπτύσσεται σε τέσσερις σχεδόν σελίδες, με αναφορά στα γεγονότα του καλοκαιριού του 1980 μέχρι τη ψήφιση του Ν1399/83 από τη Βουλή το Σεπτέμβριο του 1983. Οι συντάκτες του λήμματος Ολυμπία Κωνσταντοπούλου και Παναγής Παναγιωτόπουλος, περιορίζουν την αναφορά τους τστην πρώτη τριετία της δεκαετίας, αφήνοντας έξω τα όσα συνέβησαν μέχρι το 1985. Παρ’ όλα αυτά το λήμμα «γυμνισμός» με τη σχετική εικονογράφηση και βιβλιογραφία, βοηθάει στην κατανόηση του φαινομένου, πρωτόγνωρου για τα δεδομένα της εποχής.

ΟΙ IA΄ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ 1936 ΣΤΗΝ ΕΡΤ1

Εκπομπή: Time Capsule: The 1936 Berlin Olympic Games, special edition of the American channel WBN's program «Good Morning World», Saturday, 1st August 1936, ασπρόμαυρη, επεξεργασμένη εικόνα
Γλώσσα: Αγγλικά
Yποτιτλισμός: Ελληνικά
Παραγωγός: Bill Patterson
Σχολιαστής: Donald Foster
Δημοσιογράφοι: Bill Cassidy, Hal Jones κ.ά.
Aνταποκριτές στο Βερολίνο: Don Ashmore & Barry Coleman
Ημερομηνία προβολής: 24/7/1992

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η τηλεοπτική κάλυψη των 11ων Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου (1-16 Αυγούστου 1936) από τον αμερικανικό τηλεοπτικό σταθμό WBN, το σταθμό της 11ης Ολυμπιάδας όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο ντοκιμαντέρ.

Ειδική σαββατιάτικη εκπομπή που αναφέρεται και σε άλλες ειδήσεις της εποχής, όπως στην έναρξη του σπανικού εμφυλίου πολέμου, στις επικείμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, στην εξορία του αυτοκράτορα Ηaile Selassie (1892-1975) της Αβησσυνίας όπως ήταν γνωστή τότε η σημερινή Αιθιοπία,  καλλιτεχνικά και αθλητικά γεγονότα, συνεντεύξεις με επώνυμους της εποχής κ.ά.

Ο πολιτικός σχολιαστής του σταθμού τονίζει ότι τα έξοδα των αγώνων ανήλθαν στο αστρονομικό ποσό των 30.000.000 δολαρίων, υπέρογκο ποσό για μια χώρα που είχε πτωχεύσει μετά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι αγώνες, 4^οι χειμερινοί και 11^οι θερινοί, είχαν ανατεθεί από την 29^η συνεδρίαση της ΔΟΕ (Βαρκελώνη, 26 Απριλίου 1931) στo Bερολίνο και όχι το 1932 που εσφαλμένα αναφέρεται στην εκπομπή, όταν η χώρα ήταν ακόμα δημοκρατία. Το Βερολίνο έλαβε, για την ιστορία, 43 ψήφους έναντι 16 της Βαρκελώνης στον πρώτο και μοναδικό γύρο.

Οι ανταποκριτές τονίζουν την εκμετάλλευση των αγώνων από τη Γερμανία για ίδιο όφελος και το στρατιωτικό χαρακτήρα που έδωσε σε όλες τις εκδηλώσεις που προηγήθηκαν της τελετής έναρξης. Στρατιωτικές παρελάσεις βετεράνων και παραστρατιωτικών ομάδων, ατελείωτες γυμναστικές ασκήσεις νέων μπροστά από το στάδιο και παραληρούντα πλήθη.

3.963 αθλητές  (3.632 άνδρες και 331 γυναίκες) από 49 χώρες πήραν μέρος στους αγώνες, ενώ την εναρκτήρια τελετή παρακολούθησαν 101.203 θεατές.

Η είσοδος του Αδόλφου Χίτλερ στο Ολυμπιακό Στάδιο, η άφιξη της ολυμπιακής φλόγας στο βωμό από τον τελευταίο λαμπαδηδρόμο, τον  30χρονο Fritz Schilgen (1906-2005), η εκφώνηση του Ολυμπιακού Όρκου από τον επίσης Γερμανό αθλητή Rudolf Ismayr (1908-98), o σύντομος χαιρετισμός του καγκελαρίου καταγράφονται με λεπτομέρεια. Ακολουθεί η παρέλαση των χωρών, με πρώτη την Ελλάδα και επικεφαλής τον πρώτο νικητή του Μαραθωνίου,  Σπύρο Λούη (1872-1940), η οποία χαιρέτησε με τον ολυμπιακό τρόπο (τεντωμένο δεξί χέρι σε γωνία 90˚), όπως και η Γαλλία, ενώ άλλες χώρες φιλικά προσκείμενες στον Άξονα (ιαπωνία, Ιταλία) με το φασιστικό τρόπο.

 

Η πολυμελής γερμανική ομάδα παρέλασε τελευταία ως διοργανώτρια χώρα. Οι αθλητές και οι αθλήτριες ντυμένοι στα λευκά, ενώ οι ιππείς φορούσαν στρατιωτική στολή. Η εμφάνιση της γερμανικής ομάδας προκάλεσε ενθουσιασμό στους θεατές.

Ο σταθμός εστίασε στην εξαιρετική εμφάνιση των Αμερικανών αθλητών, ιδιαίτερα του δρομέα Jesse Owens (1913-80) που κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια σε ισάριθμα αγωνίσματα (100m, 200m, μήκος και σκυταλοδρομία 4x100), αλλά αναφέρθηκε επίσης και στον άδικο αποκλεισμό δύο αθλητών εβραϊκής καταγωγής από την ομάδα των 4x100, του Sam Stoller (1915-85) και του Marty Glickman (1917-2001) για προφανείς λόγους.

Η νίκη του Κορεάτη αθλητή Kitei Son (1914-2002) που συμμετείχε με την ιαπωνική ομάδα, λόγω προσάρτησης της Κορέας από το 1910 στην Ιαπωνία, στο Μαραθώνιο, η απόλυτη κυριαρχία των Ιαπώνων στην κολύμβηση, των Φινλανδών στους δρόμους αντοχής και των Γερμανών στη γυμναστική, προβάλλονται με χαρακτηριστικό τρόπο. Σχεδόν όλα τα αγωνίσματα καλύπτονται τηλεοπτικά.

Η τελετή λήξης, εντυπωσιακή, με τη μουσική υπόκρουση Wagner (1813-83), Beethoven (1770-1827) και Ηandel (1685-1759), το στεφάνωμα των σημαιών από 52 λευκοντυμένες Γερμανίδες, η υποστολή και μεταφορά της ολυμπιακής σημαίας από ναύτες και η παράδοση της ολυμπιακής σημαίας στην ιαπωνική αποστολή που μόλις είχε πληροφορηθεί την ανάθεση της 12^ης Ολυμπιάδας στο Τόκυο το 1940.

Το ντοκιμαντέρ σε γενικές γραμμές είναι αντικειμενικό, αλλά προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της αμερικανικής αγοράς και στις αντιδράσεις εβραϊκών και μη οργανώσεων για αποχή από τους αγώνες. Έμφαση δίνεται στη διοργάνωση αντι-ολυμπιάδας το καλοκαίρι του 1936 στη Βαρκελώνη, με την αιγίδα του Λαϊκού Μετώπου της Ισπανίας, η οποία όμως δεν πραγματοποιήθηκε λόγω της έναρξης του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου.

Υπάρχουν ενδιάμεσα, υποχρεωτικά, διαφημιστικά διαλείμματα και συνεντεύξεις αθλητικών παραγόντων που σχολιάζουν την κατανάλωση σαμπάνιας από τους αθλητές, με αφορμή τον αποκλεισμό Αμερικανίδας πρωταθλήτριας της κολύμβησης, μέχρι τον τρόπο χαιρετισμού των διαφόρων ομάδων.

Η επίσημη κινηματογραφίστρια των αγώνων Leni Riefenstahl (1902-2003) εμφανίζεται με το συνεργείο της. Η Leni είχε μεταβεί στην Aρχαία Ολυμπία για την πρώτη τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας και της λαμπαδηδρομίας από την Ελλάδα μέσω των βαλκανικών χωρών στο Βερολίνο.  H επίσημη ταινία των 11ων Ολυμπιακών Αγώνων με τον τίτλο Οlympia προβλήθηκε στις 20 Απριλίου 1938.

Το ντοκιμαντέρ είναι γραμμένο σε βιντεοταινία με το σύστημα PAL και σύντομα θα μεταφερθεί σε DVD, αφού προηγουμένως καθαρισθεί από τις διαφημίσεις και τα περιττά διαλείμματα.Mε αυτόν τον τρόπο θα βρίσκεται στη διάθεση των επισκεπτών της Βιβλιοθήκης, στην οποία επίσης βρίσκεται η επίσημη ταινία των αγώνων.

ΛΑΜΠΙΝΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΥ ΠΟΘΟΥ

Η Λαμπινού είναι ένας μικρός οικισμός στις ΝΑ πλευρά του Πηλίου, σε υψόμετρο 290 μέτρων και απόσταση 45 χλμ. από το Βόλο. Οι μόνιμοι κάτοικοι, σύμφωνα με την απογραφή του 1981, ήσαν 79.

Σχεδόν δίπλα βρίσκεται ο άλλος οικισμός, το Καλαμάκι (μέχρι το 1961 γνωστό ως Πρόπαν), με 159 μονίμους κατοίκους το 1981 και υψόμετρο 300 μέτρων. Το σύνολο των κατοίκων και των δύο οικισμών-κοινοτήτων ανερχόταν στα 238 άτομα.

Στις 30 Ιανουαρίου 1983 ο τότε πρόεδρος της κοινότητας Λαμπινού, Απόστολος Χατζητούρνος, εισηγήθηκε στο κοινοτικό συμβούλιο την ίδρυση κέντρου παραθερισμού γυμνιστών (κάμπινγκ), προκειμένου να περιορίσει την ελεύθερη κατασκήνωση στην ευρύτερη περιοχή και να επωφεληθεί η κοινότητα από το υπό κατάθεση νομοσχέδιο για τα ΚΠΓ. Βέβαια, επίσημα ο ΕΟΤ δεν είχε ανακοινώσει στα ΜΜΕ την πρόθεσή του να συντάξει σχετική ρύθμιση.

Στις 24 Απριλίου το επταμελές κοινοτικό συμβούλιο αποφάσισε την ίδρυση κοινοτικής επιχείρησης με τις διατάξεις του αναπτυξιακού νόμου 1262/82 στη θέση «Αμπελική» σε έκταση 20 στρεμμάτων με πυκνή βλάστηση, μακριά από την επίσημη ακτή του χωριού, τη «Λαμπιδόνα» .

Στη συνέχεια υποβλήθηκε το σχετικό αίτημα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Μαγνησίας, το οποίο ενέκρινε στις 1 Ιουνίου το αίτημα και έδωσε το «πράσινο φως» στην κοινότητα να υποβάλει αναλυτική τοπογραφική μελέτη. Το συνολικό κόστος ίδρυσης και λειτουργίας πρότυπου κέντρου παραθερισμού γυμνιστών, με σύγχρονες ανέσεις, υπολογίστηκε στα 20.000.000 δραχμές, μεγάλο ποσό για την εποχή εκείνη.

Στις 4 Αυγούστου ξεκίνησαν τα προβλήματα. Η Μητρόπολη Δημητριάδος εξέφρασε την αντίθεσή της στην ίδρυση του κάμπινγκ και άρχισε τη συγκέντρωση υπογραφών , 144 συνολικά κατά τον κ. Χατζητούρνο,  πολλές από τις οποίες προέρχονταν από την κοινότητα Καλαμακίου (Πρόπαν) ή από άλλες περιοχές, ορισμένες μάλιστα είχαν όμοιο γραφικό χαρακτήρα.

Η αντιπαράθεση μεταφέρθηκε στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Ανοιχτά Χαρτιά» του Βίκτωρα Νέτα στις 7 Σεπτεμβρίου, όταν ο κ. Χατζητούρνος και ο αρχιμανδρίτης Γ. Χατζηνικολάου αντάλλαξαν σκληρές κουβέντες για τον αριθμό των υπογραφών (βλέπε σχετική ανάρτηση).

Ο κ. Χατζητούρνος είχε το θάρρος της γνώμης του να εμφανισθεί σε δημόσια εκπομπή και να εκφράσει την άποψη του κοινοτικού συμβουλίου για την ίδρυση του ΚΠΓ. Καθόταν δίπλα μου και είχαμε μια εποικοδομητική συζήτηση στο διάλειμμα.

Στις 4 Νοεμβρίου 1984, με νέα ομόφωνη απόφαση το κοινοτικό συμβούλιο εξουσιοδότησε τον κ. Χατζητούρνο να προχωρήσει στην ίδρυση του κάμπινγκ, την οποία επικύρωσε η Νομαρχία Μαγνησίας στις 5 Δεκεμβρίου.

Από κει και πέρα, τα γεγονότα είναι γνωστά. Το κάμπινγκ δεν έγινε ποτέ. Φαίνεται ότι η επιρροή της Μητρόπολης Δημητριάδος και οι αγεφύρωτες τοπικές έριδες μεταξύ των δύο κοινοτήτων ματαίωσαν ένα σημαντικό έργο ανάπτυξης στην περιοχή του Πηλίου.

Βασιστήκαμε σε στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στις τοπικές εφημερίδες, «Θεσσαλία» και «Tαχυδρόμος Βόλου», στο πόνημα του Κ. Τσιτσίνη «Ο Γυμνισμός στην Ελλάδα» και σε άλλες πηγές από το αρχείο που διατηρούμε.

27 χρόνια μετά παραμένει το ερώτημα. Ποιοι οι πραγματικοί λόγοι ματαίωσης ενός ΚΠΓ στο Πήλιο; Γιατί ποτέ δεν δόθηκε στη δημοσιότητα ο αριθμός των υπογραφών; Γιατί δεν απαντήθηκαν οι καταγγελίες του κ. Χατζητούρνου για συγκεκριμένα άτομα που πήγαν στα σπίτια και συγκέντρωσαν υπογραφές, πολλές από τις οποίες ανακλήθηκαν στη συνέχεια. Με λίγα λόγια, οι κάτοικοι υπέγραψαν χωρίς να γνωρίζουν τον ακριβή λόγο και στη συνέχεια ανακάλεσαν (!) την υπογραφή τους.

Η τότε κυβέρνηση προσπάθησε να κατευνάσει τις διαμαρτυρίες των αλλοδαπών επισκεπτών-γυμνιστών, τις αδικαιολόγητες συλλήψεις και το διασυρμό ανθρώπων. Είχαν προηγηθεί τα συμβάντα στο Σαλάντι της Ερμιονίδας το καλοκαίρι του 1980 και οι ανά τη χώρα συλλήψεις για προβολή της δημοσίας αιδούς (περίπτωση Λιμανακίων Βουλιαγμένης).

Είναι καιρός πλέον να δούμε τη θετική πλευρά των ΚΠΓ στην Ελλάδα, αφήνοντας κατά μέρος τη σεμνοτυφία και το μόνιμο πολιτικό κόστος. Ας πάρουμε παράδειγμα από τη γειτονική Τουρκία, που ενέκρινε τη λειτουργία του πρώτου ξενοδοχείου γυμνιστών στη χερσόνησο της Datca απέναντι από τη Σύμη, το Μάιο 2010.

Η Βουλγαρία διαθέτει πολλές ακτές γυμνιστών στη Μαύρη Θάλασσα, το ίδιο και το Μαυροβούνιο στην Αδριατική. Όλοι αυτοί εκμεταλλεύονται τις περιορισμένες ακτές τους. Οι γυμνιστές, ή όπως αλλιώς αποκαλούνται, φέρνουν χρήματα κια βοηθούν στην ανάπτυξη της περιοχής του ΚΠΓ.

Βέβαια, η έλευση οργανωμένων γυμνιστών δεν θα λύσει το πρόβλημα της χώρας με τον υπερδανεισμό, αλλά θα δώσει ώθηση στο χειμαζόμενο ελληνικό τουρισμό και στην ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας του.

ΤΙΤΛΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

• Aristokratie (1907), Γερμανία
• Das Gymnasion (1952-78), Αυστρία
• (deutsch) Hellas (1908), Γερμανία
• Echo (1977-), Γερμανία
• Eros (1946-47), Γαλλία
• Gimnos (1934-35),  Iσπανία
• Gymnos (1933), Αγγλία
• Gymnos (1952), Γερμανία
• Heliopolis (1933), Αργεντινή
• Helios (1949-70), Γερμανία
• Helios (1952-64), Δανία
• Hellas (1962), Σουηδία
• Olymp (1950-51), Γερμανία
• Soma (1924-32), Γερμανία

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΓΥΜΝΙΣΜΟΥ

• Αρχές και Ιδεολογία γυμνισμού
• Βιβλιογραφία - Κατάλογοι
• Βιογραφίες - Αυτοβιογραφίες
• Γυμναστική  -  Αθλητισμός
• Γυμνό
• Διάφορα
• Δίκαιο
• Εκπαίδευση
• Ημερολόγια
• Θερμές Πηγές
• Ιστορία
• Κατασκήνωση - Ζωή στην Ύπαιθρο
• Λεξικά
• Λογοτεχνία
• Νεότητα
• Οδηγοί
• Προγράμματα γραφείων τουρισμού
• Προσωπικές αναμνήσεις
• Σάουνα
• Ταινίες - Βίντεο
• Υγεία
• Φυλλάδια συλλόγων και ομοσπονδιών
• Φωτογραφία
• Ψυχολογία

ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΓΥΜΝΟ

http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=35707

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΟΥ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ISBN-13: 978-960-453-905-5
Συγγραφέας: Γιάννης Σολδάτος
Τίτλος: Η Ιστορία του Γυμνού στον Κινηματογράφο
Γλώσσα: Ελληνικά
Αριθ. Έκδοσης: πρώτη σε 3.000 αντίτυπα
Τόπος έκδοσης: Μεταμόρφωση, Αθήνα
Εκδότης: Ψυχογιός
Έτος έκδοσης: 2010
Σχήμα: 237x222mm
Σελίδες: 551 τυπωμένες σε χαρτί ελεύθερο χημικών ουσιών
Εικονογράφηση: εκατοντάδες μονόχρωμες και έγχρωμες εικόνες
Βιβλιοδεσία: χαρτόδετο με έγχρωμο τοπικά βερνικωμένο εξώφυλλο
Βάρος: 2.083gr.
Τιμή: 33,30€
Αριθ. Εισαγωγής: 2010028
Ημερομηνία εισαγωγής: 19 Νοεμβρίου 2010

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Μια εξαιρετικά προσεγμένη έκδοση από το γνωστό συγγραφέα και εκδότη Γιάννη Σολδάτο, πραγματικό κόσμημα για κάθε βιβλιοθήκη, που ασχολείται με την εμφάνιση και εξέλιξη του γυμνού στον κινηματογράφο, ελληνικό και ξένο.  Η  έκδοση του βιβλίου συμπίπτει χρονικά με την διοργάνωση του «φεστιβάλ γυμνού» στον κινηματογράφο «ΕΤΟΥΑΛ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ».

Το κυρίαρχο αντικείμενο του βιβλίου είναι το γυμνό σώμα, όπως εγγράφηκε στην ιστορία του κινηματογράφου μέσα από μια οδύσσεια δώδεκα δεκαετιών όπου… «είδαμε τα πάντα». Κάποτε η γυναικεία γάμπα αποτελούσε προβολή της δημοσίας αιδούς. Αργά και βασανιστικά ανέβαινε η φούστα. Κατέβαινε το ντεκολτέ, ανοιγόκλεινε το ψαλίδι της λογοκρισίας και της «δημοσίας αιδούς» και παράλληλα το σώμα, όπως και η γενετήσια πράξη, ήταν δέσμιο μιας καταστροφικής χριστιανικής ηθικής, που στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως ο καλύτερος διαφημιστής ανάλογων ταινιών. Το στήθος και το μπούτι μοσχοπουλήθηκαν με το γραμμάριο αρχικά, με το κιλό αργότερα· προστέθηκαν και τα οπίσθια και τα γεννητικά όργανα και η γενετήσια πράξη, όλα στο παζάρι. Έφτασε η Αμερική στη θεαματική της επίδειξη με το γυμνό αιδοίο της Σάρον Στόουν, απέναντι στους όποιους δικαστές στο Βασικό ένστικτο (1992), να ξεπουλάει τη ηθική της προκαλώντας. Ο αγώνας κάθε νοήμονος και υγιούς ατόμου δεν έγινε με τα φαντάσματα της λογοκρισίας και της αστικοχριστιανικής ηθικής, έγινε και γίνεται για τον κορεσμό της «ακόρεστης» δίψας του ανθρώπινου μστιού απέναντι  στο ωραίο γυμνό σώμα.

LIFO: NAKED CITY

http://www.lifo.gr/mag/features/2008

«NAKED LUNCH - ΓΥΜΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ»

Κείμενο: Λιλιάνα Αβρούσιν
Φωτογραφίες: Σπύρος Στάβερης
«ΕΨΙΛΟΝ», τεύχος 925, 04.01.09, σελ. 48-53

Μια διαφορετική προσέγγιση του γυμνού σώματος από τη δημοσιογράφο Λιλιάνα Αβρούσιν, με επώνυμες μαρτυρίες-δηλώσεις νέων ανθρώπων, ανάμεσά τους και του συντονιστή του γνωστού αθηναϊκού ιστότοπου, που φωτογραφίζεται στο σπίτι του ποτίζοντας τα φυτά του.

Διακριτικές φωτογραφίες τραβηγμένες από το φακό ενός εξίσου ικανού καλλιτέχνη φωτογράφου, του Σπύρου Στάβερη, που δένουν με το κείμενο και τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου περιοδικού.

Ανθρώπινες εξομολογήσεις για την άποψη των νέων, που έχουν συμβιβαστεί με το γυμνό σώμα τους και φωτογραφίζονται σε οικείο περιβάλλον.

Η αναφορά του συγκεκριμένου ιστότοπου και των περιληπτικών αλλά ουσιαστικών δηλώσεων του ιδρυτή του, είναι μια αδιαμφισβήτητη επιτυχία για την πρόοδο που σημειώνει τους τελευταίους μήνες η προσπάθειά του.

Το άρθρο είναι από τα καλύτερα που έχουμε διαβάσει. Συγχαρητήρια στη δημοσιογράφο και το φωτογράφο για τη διακριτική παρουσίαση ενός θέματος που ακόμα και τώρα θεωρείται «ταμπού» για την ελληνική κοινωνία: η αποδοχή του γυμνού σώματος με τις όποιες ατέλειες, η απενεχοποίηση του γυμνού μέσα στο χώρο μας.

Ακούσαμε, ότι η Λιλιάνα Αβρούσιν ετοιμάζεται να γράψει και άλλο άρθρο για τους γυμνιστές. Περιμένουμε με ανυπομονησία τη δημοσίευσή του.

Καιρός είναι «η γυμνή αλήθεια» να λάμψει και να βγει προς τα έξω, όπως πραγματικά είναι και όχι όπως ορισμένοι θέλουν να την παρουσιάζουν.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΛΙΛΙΑΝΑ ΚΑΙ ΣΠΥΡΟ!

ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ – ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΡΥΣΙΡΑ
Μονής Αστερίου 3 & 7, Πλάκα
Έκθεση  120 έργων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών από τη συλλογή του ιδρυτή του Μουσείου Βασίλη Φρυσίρα με τον τίτλο «ΓΥΜΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ», 13/10/2010 – 27/2/2011
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10.00 -17.00
Σάββατο – Κυριακή 11.00-12.00
Γενική είσοδος: €6.00, φοιτητές €3.00
Αναφορά στη μοναδική αυτή έκθεση έγινε από το βραδινό δελτίο ειδήσεων του MEGA στις 20/11.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ «ΕΤΟΥΑΛ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ», Κρέμου 141, Καλλιθέα, 25/11 – 1/12/2010
Διοργάνωση: ΝΕW STAR – Εκδόσεις «ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ» - Γιάννης Σολδάτος
Ενιαίο εισιτήριο €8, φοιτητικό  €6,50

Θα προβληθούν οι παρακάτω ταινίες (6 ελληνικές και 18 ξένες):
• ΟΣΤΡΙΑ  - ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (1984)  του Ανδρέα Θωμόπουλου
• ΑΠΟΥΣΙΕΣ  (1987) του Γιώργου Κατακουζηνού
• ΜΠΟΡΝΤΕΛΟ (1985) του Νίκου Κούνδουρου
• ΟΙ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΦΟΡΗΣ ΚΟΙΛΑΔΑΣ (1978)  του Νίκου Παναγιωτόπουλου
• Μ' ΑΓΑΠΑΣ; (1988) του Γιώργου Πανουσόπουλου
• OH BABYLON (1989) του Κώστα Φέρρη

• Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ (Empire of the senses, 1976) του Ναγκίσα Οσίμα (Nagisa Oshima, 1932-), Ιαπωνία
• Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ (City of women, 1980) του Φεντερίκο ΦελίνιΙ (Federico Fellini, 1920-1993), Ιταλία
• Η ΩΡΑΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (Belle de Jour, 1967) του Λουί Μπουνιουέλ (Luis Buñuel, 1900-1983), Ισπανία
• Η ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ (Le mepris, 1963) του Ζαν Λυκ Γκοντάρ IJean-Luc Godard, 1930-), Γαλλία
• ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ (Tales of ordinary madness, 1981) του Μάρκο Φερέρι (Marco Ferreri, 1928-97), Ιταλία
• ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΒΙΤΣΙΑ, ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΑΡΕΤΕΣ (Private vices, public virtues, 1976) του Μίκλος Γιάντσο (Miklós Jancsó, 1921-), Ουγγαρία
• ΛΟΥΛΟΥ (Loulou, 1979) του Μορίς Πιαλά (Maurice Pialat, 1925-2002), Γαλλία
• Ο ΘΥΡΩΡΟΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ (The night porter, 1974) της Λιλιάνα Καβάνι (Liliana Cavani, 1937-), Ιταλία
• ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ (Behind convent walls, 1978) του Βαλέριαν Μπόροβτσικ (Walerian Borowczyk, 1923-2006), Πολωνία
• ΜΑΛΙΣΙΑ (Malizia, 1973) του Σαλβατόρε Σαμπέρι (Salvatore Samperi, 1944-2009), Ιταλία
• ΑΝ Ο ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ ΗΤΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ (Don Juan ou si Juan etait une femme…, 1973) του Ροζέ Βαντίμ (Roger Vadim, 1928-2000), Γαλλία
• ΖΥΣΤΙΝ ΝΤΕ ΣΑΝΤ (Justine De Sade, 1972) του Κλοντ Πίρσον (Claude Pierson, 1930-97), Γαλλία
• ΦΙΔΙ ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ (Snake of June, 2002) του Σίνια Τσουκαμότο (Shinya Tsukamoto, 1960-), Ιαπωνία
• Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ Ο (The story of O, 1975) του Ζυστ Ζεκέν (Just Jaeckin, 1940-), Γαλλία
• ROMANCE X (1999) της Κατρίν Μπρεπά (Catherine Breillat, 1948-), Γαλλία
• ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ (Caligula, 1979) του Τίντο Μπρας (Tinto Brass, 1933-), Ιταλία
• Η ΕΜΑΝΟΥΕΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ (Emanuelle in America, 1979) του Τζο ντ' Αμάτο (Joe D'Amato, 1936-1999), Ιταλία
• 120 ΜΕΡΕΣ ΣΤΑ ΣΟΔΟΜΑ (Salo ou les 120 journees de Sodome, 1975) του  Πιερ Πάολο Παζολίνι (Pier Paolo Pasolini, 1922-1975), Ιταλία

ΕΚΠΟΜΠΗ« ΠΟΛΥ ΜΠΛΑ-ΜΠΛΑ», ALTER, 29 AΠΡΙΛΙΟY 2009

Στη σημερινή εκπομπή της η αξιόλογη παρουσιάστρια Φαίη Σκορδά αναφέρθηκε σε μια επώνυμη κυρία που δήλωσε ότι είναι φανατική γυμνίστρια από μικρό παιδί και ζήτησε από τους τηλεθεατές να μαντέψουν ποια είναι.

Πρόκειται, όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, για τη  Μαρία Ιωαννίδου που συμμετέσχε στη χθεσινή  επιτόπια «δημοσκόπηση» κατά την πρεμιέρα του έργου «Naked Boys Singing», όπως επίσης απάντησαν, σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ, και άλλοι θεατές αν κάνουν γυμνισμό ή μάλλον αν θα εμφανίζονταν γυμνοί.

Το ρεπορτάζ επιμελήθηκε η συνεργάτιδά της  Σταματίνα Τσιμτσιλή που παραβρέθηκε στην πρεμιέρα του συγκεκριμένου έργου.

Φθάσαμε στο σημείο ένα αγνό κίνημα, με ιστορία 109 χρόνων, να ακολουθεί το lifestyle των επωνύμων ανδρών και γυναικών.

Πρέπει να λεχθεί ότι οι προσκεκλημένοι εξέφρασαν την άποψή τους με κόσμιο τρόπο, ιδιαίτερα η κυρία Κέλλυ Σακάκου που είπε ότι γνωρίζει αρκετούς που πηγαίνουν σε απομακρυσμένα σημεία και βραχάκια για γυμνισμό. Επίσης τόνισε ότι η μακρά έκθεση του ανθρώπινου σώματος στον ήλιο προκαλεί παρενέργειες, η άποψη της οποίας μας βρίσκει σύμφωνους.

Η διαφωνία μας δεν είναι αν η κυρία Μαρία Ιωαννίδου ή οποιαδήποτε άλλη επώνυμη κυρία κάνει γυμνισμό από μικρό παιδί. Αλλά ο τρόπος παρουσίασης από τα ΜΜΕ που εκμεταλλεύονται το γυμνισμό κατά το χειρότερο δυνατό τρόπο.

Αμέσως μετά έγινε αναφορά σε δήλωση άλλου ανερχόμενου τηλεαστέρα του ίδιου σταθμού ‒εμφανίζεται σε πρωινή εκπομπή‒ για τις ερωτικές του επιδόσεις στην ηλικία των 18 ετών!

Δυστυχώς, τα ΜΜΕ έχουν επιδοθεί σε αναζήτηση «πικάντικων» θεμάτων και ειδήσεων, χρησιμοποιώντας κάθε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο, ακόμα και ατυχείς δηλώσεις πρωταγωνιστών, με σκοπό να επιτύχουν υψηλό μερίδιο τηλεθέασης. Το γυμνό και ο γυμνισμός στην απόλυτη υπηρεσία των ΜΜΕ.

Τέλος, για την παράσταση που είναι η μεταφορά στην ελληνική έκδοση του γνωστού αμερικανικού θεατρικού έργου της περιόδου 1998-99.
Τέτοιες παραστάσεις, όπως θα θυμούνται οι παλαιοί, ανέβηκαν με μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ και Βρετανία τη δεκαετία του '70, όπως το «Hair» και «Oh! Calcutta», την τελευταία παρακολουθήσαμε το 1977 στο Λονδίνο. Σε όλες αυτές τις παραστάσεις οι ηθοποιοί ήσαν εντελώς γυμνοί, χωρίς όμως να γίνεται αναφορά στο γυμνισμό ή να δηλώνουν οι ίδιοι «γυμνιστές».

Στην Ελλάδα η εισβολή του γυμνού στη σκηνή εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 80, όταν πλέον η λογοκρισία είχε καταργηθεί. Οι επιθεωρήσεις αποσκοπούσαν μόνο και μόνο στην προσέλκυση θεατών που ήθελαν να δουν ζωντανό γυμνό.

Μια άλλη παράσταση, με μεγάλη επιτυχία, ήταν το «Χαμάμ Γυναικών» με πρωταγωνίστρες μόνο γυναίκες  που συζητούσαν τα προβλήματα και τη ζωή τους εντελώς γυμνές.

Η εμφάνιση γυμνών ηθοποιών και τραγουδιστών στη σκηνή και τον κινηματογράφο δεν σημαίνει κατ' ανάγκη και αποδοχή του ανθρώπινου σώματος.

Η καταξίωση του γυμνισμού  στη σημερινή καταναλωτική κοινωνία θα προέλθει μόνο από τις υγιείς δυνάμεις του χώρου, με σωστή προβολή των αιτημάτων τους. Όλα τ΄άλλα είναι εκ του πονηρού!

angmimik.

ΗΕLMUT STEGE (D): ΤΕΛΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ 1960

ΕΝΕΤ.GR: ΓΥΜΝΟ ΣΩΜΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΥΜΝΗ ΨΥΧΗ

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=212684

INDOOR NUDISM -« EDEN PARTIES»

Με αφορμή τη σχετική δισέλιδη φωτογραφία τεσσάρων γυμνών ατόμων  σε  κατάσταση ευθυμίας, που δημοσιεύθηκε στο τεύχος 154 (16.04.2009) του  εβδομαδιαίου περιοδικού «LIFO»  (http://www.lifo.gr/mag/features/1367) και του επεξηγηματικού κειμένου από ανώνυμο συντάκτη, θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής:

1.- Ο όρος «indoor nudism», που στα Ελληνικά αποδίδεται με περιφραστικό τρόπο, «εσωτερικός γυμνισμός» ή «γυμνισμός σε κλειστό χώρο», εμφανίστηκε πρόσφατα στην Ευρώπη από άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με το οργανωμένο κίνημα. Η συγκέντρωση γυμνών ανθρώπων σε κλειστούς χώρους, εκτός συλλόγων γυμνιστών, είχε παρατηρηθεί κατά κόρο στη δεκαετία του '60 στις ΗΠΑ (βλέπε κίνημα jaybird), αλλά τότε, κατά κανόνα, συνδυαζόταν με ανταλλαγή συντρόφων, κατανάλωση αλκοόλ και χρήση ηδονιστικών ουσιών.

Στην Ελλάδα, όπως όλες οι ξενόφερτες τάσεις, καθυστέρησε να έρθει, αλλά υιοθετήθηκε από μερίδα «νεο-γυμνιστών» και προβλήθηκε υπερβολικά από τον Τύπο για προφανείς λόγους.

2.- Η χρήση του όρου «γυμνισμός» και «γυμνιστές» είναι αδόκιμη. Η φωτογραφία του εν λόγω εντύπου, που  δημοσιεύει κάθε εβδομάδα ανάλογα πορτρέτα γυμνών ανδρών και γυναικών, επωνύμων και μη, προσβάλλει τους γνήσιους γυμνιστές.

3.-Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να οργανώνει τέτοιες συγκεντρώσεις κατ΄οίκον, με ή χωρίς την παρουσία δημοσιογραφικού φακού. Το γυμνό άλλωστε πουλάει. Απόδειξη το παραπάνω τεύχος εξαντλήθηκε την ίδια μέρα (διανέμεται δωρεάν), γιατί όλοι ήθελαν να διαβάσουν για τα «Eden parties» της Αθήνας. Η συνοικία δεν έχει σημασία. Μπορούσε να γίνει οπουδήποτε αλλού.

Αναμένουμε από τα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, να ασχοληθούν σοβαρά με το κίνημα  του γυμνισμού ‒ακόμη και σήμερα παραμένει «κίνημα» και «εναλλακτικός τρόπος ζωής» ‒ενόψει της θερινής περιόδου.

Μια υπεύθυνη έρευνα σε όλη την Ελλάδα θα αποκαλύψει τους πραγματικούς λόγους για την «υποχώρηση» του γυμνισμού, τον εξοβελισμό του από γνωστές, εθιμικά κατοχυρωμένες παραλίες, και την τοποθέτηση απαγορευτικών πινακίδων. Μια πανελλαδική δημοσκόπηση, 26 χρόνια μετά την ψήφιση του Ν1399/83, θα έδειχνε τις σημερινές τάσεις της κοινωνίας.

Η Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο και τη Μάλτα, το 2009 ‒εξαιρούνται τα κράτη της Βορείου Αφρικής και η Τουρκία ‒ είναι οι μόνες χώρες της Μεσογείου που δεν διαθέτουν επίσημες παραλίες γυμνιστών,  νομικά κατοχυρωμένες ή έστω με την ανοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης.

angmimik

    

ΠΑΡΑΛΙΑ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ - "ΕΛΕΥΘΕΡΗ" Ή "ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ"

Με αυτόν τον τίτλο αναρτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2009 στην κεντρική σελίδα αθηναϊκού διαδικτυακού τόπου με αντικείμενο το γυμνισμό, συνεργασία μέλους του, με προφανή σκοπό να διαβασθεί και από άλλους χρήστες/επισκέπτες.

Δυστυχώς τόσο για το συντάκτη όσο και το διαχειριστή, η ανάρτηση αυτή, πέρα από σωρεία ορθογραφικών και συντακτικών λαθών, περιέχει ανακρίβειες και απόψεις που, αν υιοθετηθούν από τις αρμόδιες αρχές, θα αποδειχθούν μοιραίες για τον ελληνικό γυμνισμό.

Ο συντάκτης, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, υπηρέτησε τη θητεία στο ακριτικό νησί της Λέσβου το 1994, άρα σήμερα (2009) πρέπει να διανύει τουλάχιστο το 35ο έτος της ηλικίας του. Η έκφραση προσωπικών απόψεων είναι σεβαστή και θεμιτή, αλλά η άγνοια βασικών αρχών επιεικώς απαράδεκτη.

α) Το σχετικό άρθρο (353) του Ποινικού Κώδικα για την προσβολή της δημόσιας αιδούς έχει τροποποιηθεί από το 1984 (!) όσον αφορά την άσκηση γυμνισμού σε οργανωμένους χώρους και απομονωμένες ακτές. Η υποβολή μήνυσης κατά γυμνιστή γίνεται πλέον κατ΄ έγκληση και όχι αυτεπαγγέλτως. Ο μηνυτής πρέπει να αποδείξει με αδιάσειστα στοιχεία ότι ο μηνυόμενος (γυμνιστής) προσέβαλε τη δημόσια αιδώ...

β) Σε καμία οργανωμένη κοινωνία ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η άσκηση γυμνισμού σε οποιονδήποτε χώρο. Για το σκοπό αυτόν τα ευρωπαϊκά κράτη από τις αρχές της δεκαετίας του '70 προχώρησαν στη λειτουργία οργανωμένων ακτών γυμνιστών, με μεγάλη επιτυχία, ακόμα και σε χώρες με έντονο  θρησκευτικό συναίσθημα. Αναφέρομαι στην περίπτωση του Βελγίου και της Ιταλίας. Οι ακτές των γυμνιστών είναι σηματοδοτημένες και, στην πλειονότητά τους, υπάγονται στην τοπική αυτοδιοίκηση.

γ) Ο Ν1399/83 ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ τη λειτουργία τέτοιων ακτών στην Ελλάδα, γιατί απλούστατα το καθεστώς των ακτών είναι ασαφές. Υπάγονται κατ' αρχήν στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τώρα γίνεται μια προσπάθεια, χωρίς επιτυχία μέχρι στιγμής, να περιέλθουν στη δικαιοδοσία των ΟΤΑ για περαιτέρω εκμετάλλευση. Αντιδρούν βέβαια οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας και άλλοι φορείς που φοβούνται ότι οι ΟΤΑ θα τις παραδώσουν έναντι πινακίου φακής στην ιδιωτική πρωτοβουλία με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα.

δ) Η ελληνική κοινωνία έχει αποδεχθεί το γυμνισμό, αλλά οι ΟΤΑ, για ψηφοθηρικούς λόγους, αρνούνται να παραχωρήσουν ή να οριοθετήσουν συγκεκριμένες ακτές. Γνωρίζουν το οικονομικό όφελος –άλλωστε ο γράφων είχε μιλήσει με αρκετούς στη δεκαετία του '80– αλλά διστάζουν να πάρουν αποφάσεις λόγω του πολιτικού κόστους.

ε) Ο συντάκτης αναφέρεται στο παράδειγμα των ατόμων με συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό και τις διώξεις που είχαν υποστεί κατά το παρελθόν. Όλοι ανεξαιρέτως γίνονται δεκτοί στις ακτές γυμνιστών, πιστέψτε με έχω γνωρίσει αξιόλογα άτομα. Πρόκειται περί ατυχούς παραδείγματος και λυπάμαι ειλικρινά για την τοποθέτησή του.

στ) Η εκλογική δύναμη των γυμνιστών είναι αμελητέα. Καμία δημοσκόπηση δεν πρόκειται να αποκαλύψει τον πραγματικό αριθμό γυμνιστών-ψηφοφόρων, οι οποίοι ούτως ή άλλως δεν επηρεάζουν το συνολικό αποτέλεσμα.

ζ) Τα οικονομικά οφέλη είναι γνωστά σε όλους. Λείπει ο οραματισμός, ο μακροχρόνιος σχεδιασμός στην τουριστική πολιτική από τους εκάστοτε κυβερνώντες –βλέπε αναπάντητες επιστολές προς τους υπουργούς Τουρισμού κ.κ. Α. Σπηλιωτόπουλο και Κ. Μαρκόπουλο– και πάνω απ΄ όλα στους ίδιους τους γυμνιστές που στερούνται οργανωμένης εκπροσώπησης.

Ο γράφων, από το 1984, έχει επισημάνει την ανάγκη λειτουργίας ακτών γυμνιστών σε όλη την επικράτεια υπό την επίβλεψη των ΟΤΑ, όχι των ιδιωτών. Με την καταβολή μικρού εισιτηρίου θα μπορούν όλοι οι γυμνιστές, τονίζω, ανεξάρτητα σεξουαλικών προτιμήσεων, να απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα σε ελεγχόμενους χώρους, με σύγχρονες προδιαγραφές που θα λαμβάνουν υπόψη τους το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Καλώ, λοιπόν, το συντάκτη της ανάρτησης να είναι πιο προσεκτικός στη διατύπωση απόψεων και θέσεων που βλάπτουν το κίνημα και προκαλούν ερωτηματικά για το χρόνο δημοσίευσης...

angmimik