Συνηθίζαμε με την Κασσάνδρα να παίρνουμε μαζί μας κοινές φίλες, με σκοπό την ερωτική διασκέδαση στις ολιγοήμερες διακοπές μας στην αγαπημένη μας Κροατία. Η σχέση μας είχε στερεές βάσεις και δεν κινδύνευε από την παρουσία τρίτου ατόμου. Είχαμε περάσει σε άλλη φάση. Παίζαμε ή αποσυρόμαστε στο "διαμέρισμα της ακολασίας" για ανάπαυση και ανασύνταξη δυνάμεων με ή χωρίς τους ερωτικούς συντρόφους μας.
Είχαμε αγαπήσει τη μικροκαμωμένη Φρανσίσκα με τα ονειρικά βυζάκια και την αποτριχωμένη σπηλιά της. Είχε μάθει να λέει στα Ελληνικά τη λέξη "μουνί". Η Φράνσι ήθελε σεξ, αλλά ο Κρέσι, ο σύζυγός της, γερός πότης, περιφερόταν συνεχώς μ' ένα μπουκάλι σλιβοβίτσα. "Θα βάλω λικέρ στη σπηλιά μου να μυρίζει μπας και του έρθει η όρεξη να με πηδήξει", μονολογούσε η Φράνσι. 'Ετσι αναγκαστικά αναζητούσε εξωσυζυγικό σεξ. Γνωριστήκαμε και παίζαμε όλοι μαζί. Η Φράνσι ανέβαινε στον πάγκο της κουζίνας και αυνανιζόταν την ώρα που ετοίμαζα μακαρονάδα. "Θα χύσω μέσα σην κατσαρόλα να νοστιμέψει το φαγητό". Άντε να συγκεντρωθείς στο μαγείρεμα. Της άρεσε να βάζει την ξύλινη κουτάλα στη σπηλιά της. Η Κασσάνδρα γελούσε με την καρδιά της. "Θα μας πηδήξει όλους αυτή"!
No comments:
Post a Comment