Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ (3)

Παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα την επιστροφή της προληπτικής λογοκρισίας στο διαδίκτυο, με ιδιαίτερη έμφαση στο YouTube, το Facebook και άλλους παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών. Αναφερόμαστε, βέβαια , στα βίντεοκλιπ γυμνιστών που προβάλλονται είτε λογοκριμένα −κάλυψη επίμαχων σημείων−  ή μόνο με εγγραφή στη σχετική υπηρεσία.

Είναι μια πολιτική που υιοθετήθηκε πρόσφατα, προκειμένου να ικανοποιήσει τις νεοσυντηρητικές τάσεις της πλειονότητας των χρηστών που αντιτίθενται σε οποιαδήποτε προβολή του γυμνού ανθρώπινου σώματος. Οι αντιαισθητικές μαύρες λωρίδες που καλύπτουν τα επίμαχα μέρη του ανθρώπινου σώματος ή το φύλλο συκής ή οποιοδήποτε άλλο σχήμα (π.χ. πιπεριά) καταστρέφουν τις κλασικές φωτογραφίες και τα εξώφυλλα εντύπων γυμνιστών.

Όπως φαίνεται από την πολιτική των διαδικτυακών τόπων και εταιρειών παροχής ηλεκτρονικών υπηρεσιών, το γυμνό σώμα θα απαγορευθεί εντελώς και ο γυμνισμός ή, ό,τι έχει απομείνει από το ιστορικό αυτό κίνημα, θα αποτελεί σύντομα παρελθόν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένα σύντομο αλλά περιεκτικό βίντεο που αναφέρεται στην εξέλιξη του γερμανικού γυμνισμού κατά την περίοδο του μεσοπολέμου (1919-39) και υπογράφεται από γνωστή Γερμανίδα ερευνήτρια του χώρου. Το 2009 ήταν διαθέσιμο σε όλους τους χρήστες-επισκέπτες, χωρίς εγγραφή στην υπηρεσία του YouTube. Σήμερα, ισχύει μόνο η εγγραφή αλλά και πάλι είναι σχεδόν αδύνατη η προβολή του.

Μήπως, λοιπόν, πρέπει να διαμαρτυρηθούμε στους αρμόδιους; Ποιοι σοφοί εγκέφαλοι και με ποια κριτήρια αποφασίζουν για  τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου και επιβάλλουν τη γραμμή τους;

Δυστυχώς η λογοκρισία επιστρέφει δριμύτερη στο διαδίκτυο με απρόβλεπτες συνέπειες στην απρόσκοπτη παρουσίαση θεμάτων με σχέση το γυμνό σώμα.

Η μελέτη της λογοκρισίας  κατά την περίοδο 1950-2000 σε συνδυασμό με την πορνογραφία και τη σεξυαλική επανάσταση εξετάζεται μεθοδικά από το ειδικό τμήμα της Βιβλιοθήκης Γυμνισμού, που αριμεί 85+ τίτλους αγγλόφωνων μονογραφιών, πραγματειών και συλλογκών μελετών. Επιλεγμένοι τίτλοι καλύπτουν το κενό που υπήρχε  στον ελληνικό χώρο.