ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ (2)

Οι ταινίες γυμνιστών ήσαν πάντοτε δημοφιλείς και σημείωναν εμπορική επιτυχία όπου προβάλλονταν, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Η.Π.Α.

Λόγω της αυστηρής λογοκρισίας η προβολή τους επιτρεπόταν μόνον σε κινηματοθέατρα δεύτερης κατηγορίας που ειδικεύονταν στο είδος αυτό. Οι θεατές, συνήθως μεσήλικες άνδρες, που πλήρωναν για να δουν βασικά γυναικεία στήθη και γλουτούς. Τα επίμαχα σημεία ήσαν πάντοτε καλυμμένα, σύμφωνα με τις επιταγές της λογοκρισίας, ενώ οι σκηνές με πολλούς γυμνιστές στην πισίνα ή το γήπεδο βόλεϊ είχαν υποστεί σχετική επεξεργασία.

Οι παραγωγοί, χρησιμοποιώτας το παραθυράκι του νόμου, γύριζαν τις ταινίες αυτές σε συλλόγους γυμνιστών κυριως στη Φλόριντα, με πρωταγωνιστές καλλίγραμμα μοντέλα, που υποδύονταν τις γυμνίστριες. Βέβαια, σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζονταν και πραγματικοί οπαδοί του κινήματος.

Δείγμα κλασικής ταινίας γυμνιστών με προβολή σε όλο τον κόσμο θεωρείται ο «Κήπος της Εδέμ» (Garden Of Eden) που γυρίστηκε στις εγκαταστάσεις του  συλλόγου γυμνιστών Lake Comο στη Tampa της Φλόριντα το Μάρτιο 1954, και έφερε την επίσημη έγκριση της American Sunbathing Association (ASA).

Η υπόθεση, όπως και στις περισσότερες, είναι απλή και επικεντρώνεται στην εξύψωση του γυμνισμού ως τρόπο ζωής στα μάτια των θεατών. Η πινακίδα του συλλόγου άλλαξε σε «Garden of Eden», προφανώς για να μη δώσει στόχο, αλλά οι εγκαταστάσεις παρέμειναν αυτούσιες. Μια 25χρονη χήρα, μητέρα ενός εξάχρονου κοριτσιού, λογομαχείί με τον πεθερό της και καταφεύγει τυχαία, μετά από κλατάρισμα ελαστικού, στον «Κήπο της Εδέμ». Εκεί ερωτεύεται έναν νεαρό άνδρα, με τον οποίο τελικά παντρεύεται και όλοι είναι ευτυχισμένοι. Τελικά ο πεθερός της γίνεται χορηγός του συλλόγου! O Νorval Packwood, διευθύνων σύμβουλος της ASA, συμμετέχει, μαζί με άλλα μέλη.

Η ταινία αυτή γνωρίζει μεγάλη επιτυχία, αλλά αντιμετωπιίζει τη λογοκρισία σε πολλές πολιτείες. Στη Νέα Υόρκη προβάλλεται μόλις το 1957 ύστερα από μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες.

Το 1957 προβάλλεται η πρώτη βρετανική ταινία γυμνιστών «Nature's Paradise», με ηθοποιούς στο σύλλογο γυμνιστών του Spielplatz, κοντά στο Λονδίνο, περιλαμβάνει και σκηνές από το 6ο Συνέδριο της Διεθνούς Γυμνιστικής Ομοσπονδίας στο Woburn Abbey (1958). Δύο νεαρές γυναίκες περνούν το Σαββατοκύριακό τους στο σύλλογο γυμνιστών, η μια μάλιστα, πρωτάρα, παίρνει μέρος και στα καλλιστεία. Εδώ συμμετέχουν ενεργά και τα μέλη του συλλόγου, αλλά τα επίμαχα σημεία είναι επιμελώς ρετουσαρισμένα. Μια, με τις όποιες επιφυλάξεις, καλή ταινία, που βλέπεται ευχάριστα ακόμη και σήμερα.

Ακολουθούν 500 τουλάχιστον ταινίες μέχρι το 1965, χρονιά-ορόσημο για πολλούς λόγους. Η χρυσή εποχή των ταινιών αυτών αρχίζει επίσημα το 1959 και ολοκληρώνετει τον κύκλο της απότομα το 1965.

Το 1965 είναι το τελευταίο έτος μαζικής παραγωγής ταινιών γυμνιστών, οι οποίες εκτοπίζονται προοδευτικά από φθηνές πορνογραφικές παραγωγές με προβολή των επίμαχων σημείων. Είναι γνωστό ότι οι παραγωγοί ταινιών γυμνιστών αφού εκμεταλλεύθηκαν το γυμνισμό, υποδέχθηκαν ευνοϊκά τη «σεξουαλική επανάσταση» του '60, για να αυξήσουν τα κέρδη τους.

Ο γυμνισμός περνά την πρώτη μεγάλη δοκιμασία του, με τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυμνιστών να καταδικάζει την εκμετάλλευση του κινήματος από τους «αλεξιπτωτιστές» του χώρου, που κοιτούν μόνο την τσέπη τους και βλάπτουν την εικόνα του κινήματος που  προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη για τους ευγενείς σκοπούς του. Δυστυχώς για το κίνημα αρκετοί επώνυμοι γυμνιστές προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους παραγωγούς, με το δέλεαρ της οικονομικής απολαβής. Άλλοι πάλι εν γνώσει τους «προδίδουν» τις αρχές τους με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.

Η μεγάλη παραγωγή ταινιών γυμνιστών αρχίζει με τη διάθεση στην αγορά της συσκευής προβολής βιντεοταινιών το 1975 και κορυφώνεται με την πτώση των λαϊκών δημοκρατιών στην ανατολική Ευρώπη το 1989/90.
Δεκάδες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί παραγωγοί, με την ανοχή ή υποκίνηση των τοπικών συλλόγων, διοργανώνουν «εκδηλώσεις» και καλλιστεία, προκειμένου να εφοδιάσουν τιους πελάτες τους με νέα, ελκυστικά προϊόντα. σε αλμυρές τιμές. Η υπερπροσφορά τίτλων συνεχίζεται μέχρι σήμερα (2010).
Το 2003 αποβάλλεται η Ουκρανία από τη Διεθνή Γυμνιστική Ομοσπονδία, γιατί παρά τις συστάσεις της ο πρόεδρος και άλλα μέλη της ουκρανικής ομοσπονδίας γυμνιστών συμμετέχουν ενεργά στην παραγωγή και διανομή βιντεοταινιών με νεαρά άτομα.
Από το 1998 περίοπτη θέση κατέχουν οι παραγωγές με γυμνές εμφανίσεις σε δημόσιους χώρους.

Η Βιβλιοθήκη Γυμνισμού διαθέτει 100 και πλέον ταινίες, αρχίζοντας από το 1925(¹). Ορισμένες με τη μορφή ντοκιμαντέρ, παρουσιάζουν ενδιαφέρον και προβάλλουν ευνοϊκά το κίνημα(²). Άλλες εκμεταλλεύονται το γυναικείο γυμνό σώμα, αλλά αποτελούν πειστήρια μιας εποχής που πέρασε χωρίς επιστροφή. Οι ταινίες είναι σε μορφή VHS ή DVD, με καλή ευκρίνεια εικόνας και ήχου, χωρίς όμως υπότιτλους στα Ελληνικά. Έχουν υποστεί επεξεργασία σε σύγχρονα στούντιο εγγραφής.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(¹) Η πρώτη ταινία σωματικής αγωγής, με αναφορά και στο γυμνισμό, ήταν η γερμανική υπερπαραγωγή «Wege zu Kraft und Schönheit» (Ways to Strength and Beauty), διάρκειας 104 λεπτών (πρώτη προβολή Βερολίνο, 16 Μαρτίου 1925).

(²) Μια άλλη γερμανική παραγωγή του 1938, με την επίβλεψη-καθοδήγηση του φωτογράφου Kurt Reichert (1906-;) και τον τίτλο «Natürliche Leibeserziehung», σημείωσε μεγάλη επιτυχία (πρώτη προβολή Dortmund, 19 Φεβρουαρίου 1939) και στη συνέχεια έκανε το γύρο όλης της χώρας με μέσο όρο θεατών ανά προβολή τα 600 άτομα. Η ταινία γυρίστηκε με την έγκριση του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος. Η Διεθνής Γυμνιστική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας δεν μπόρεσε να βρει την ταινία μέχρι σήμερα. Εικάζεται ότι η ταινία καταστράφηκε κατά ή μετά τον πόλεμο για ευνόητους λόγους.