Ο ΕΟΤ χορήγησε διετείς άδειες λειτουργίας ΚΠΓ στα παρακάτω κάμπινγκ:
1.- Camping «KORMARIE», Kάτω Κορακιάνα Κέρκυρας, 31.5.1985 - 30.5.1987. Η μονάδα δυναμικότητας 100 θέσεων και 300 ατόμων είχε λάβει άδεια λειτουργίας κανονικού κάμπινγκ στις 30.3.1983. Αν και υποστηρίχθηκε ενεργά από το Σύλλογο Φυσικής Αγωγής-Γυμνιστών Ελλάδος «ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟΙ»με την εκτύπωση διαφημιστικού τριπτύχου, δεν προσέλκυσε γυμνιστές.
2.- Camping «ΑΝΤΙPAROS» Άγιος Ιωάννης Θεολόγος, Αντίπαρος Κυκλάδων, 23.5.1985 - 22.5.1987 . Η μονάδα αυτή δυναμικότητας 100 θέσεων φιλοξένησε το Α΄ Διεθνές Συνέδριο Ελευθέρων Ακτών και Χώρων Αναψυχής Γυμνιστών (16-19 Ιουνίου 1986), αλλά ο γυμνισμός δεν επιτρεπόταν μέσα στο κάμπινγκ αλλά στη διπλανή παραλία, στην οποία βεβαίως μπορούσε να πάει ο καθένας χωρίς να περνάει αναγκαστικά μέσα από το κάμπινγκ.
Στη συνέντευξη τύπου προς την Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου στις 15 Νοεμβρίου 1984 ο Γενικός Γραμματέας ΕΟΤ Νίκος Σκουλάς αναφέρθηκε σε αιτήσεις ιδιωτών που βρίσκονταν στο στάδιο προώθησης, αλλά δεν ολοκληρώθηκαν για διάφορους λόγους. Οι αιτήσεις προέρχονταν από τη Μύκονο, την Αντίπαρο, τη Βελίκα Μεσσηνίας, το Σαλάντι Αργολίδας, τη Λαμπινού Μαγνησίας, τη Μακράτα Άνδρου και τη Σκύρο, ενώ αναφέρθηκε και σε εκδήλωση ενδιαφέροντος από ιδιώτες στις περιοχές Ρεθύμνου, Λιθακίων, Ζακύνθου και Φθιώτιδας.
Υπήρξε έντονη αντίδραση μητροπολιτών εναντίον των υπό ίδρυση ΚΠΓ το πρώτο εξάμηνο του 1985, με αποτέλεσμα τη γνωστή προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας το Μάιο του ίδιου χρόνου από το μητροπολίτη Ύδρας. Σπετσών και Αιγίνης Ιερόθεο, μετά τα επίσημα εγκαίνια του πρώτου ξενοδοχείου γυμνιστών στην Πετροθάλασσα Ερμιόνης. Η προσφυγή απορρίφθηκε, ο Ν1399/83 κρίθηκε οριστικά και αμετάκλητα συνταγματικός, αλλά οι διάδοχοι του Νίκου Σκουλά στον ΕΟΤ αντιμετώπισαν χλιαρά την όλη υπόθεση. Υποβλήθηκαν μηνύσεις και από τους επίσημους γυμνιστές κατά μητροπολιτών, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Τα ΚΠΓ δυστυχώς και σήμερα αποτελούν το «κόκκινο πανί» όχι τόσο των παραθρησκευτικών σωματείων όσο των οργανωμένων συμφερόντων που δεν τα θέλουν στην περιοχή τους. Η συνύπαρξη γυμνών ανθρώπων σε κλειστό χώρο είναι αδύνατη προς το παρόν, χωρίς την προηγούμενη προσαρμογή του Ν1399/83 στις σημερινές απαιτήσεις.
1.- Camping «KORMARIE», Kάτω Κορακιάνα Κέρκυρας, 31.5.1985 - 30.5.1987. Η μονάδα δυναμικότητας 100 θέσεων και 300 ατόμων είχε λάβει άδεια λειτουργίας κανονικού κάμπινγκ στις 30.3.1983. Αν και υποστηρίχθηκε ενεργά από το Σύλλογο Φυσικής Αγωγής-Γυμνιστών Ελλάδος «ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟΙ»με την εκτύπωση διαφημιστικού τριπτύχου, δεν προσέλκυσε γυμνιστές.
2.- Camping «ΑΝΤΙPAROS» Άγιος Ιωάννης Θεολόγος, Αντίπαρος Κυκλάδων, 23.5.1985 - 22.5.1987 . Η μονάδα αυτή δυναμικότητας 100 θέσεων φιλοξένησε το Α΄ Διεθνές Συνέδριο Ελευθέρων Ακτών και Χώρων Αναψυχής Γυμνιστών (16-19 Ιουνίου 1986), αλλά ο γυμνισμός δεν επιτρεπόταν μέσα στο κάμπινγκ αλλά στη διπλανή παραλία, στην οποία βεβαίως μπορούσε να πάει ο καθένας χωρίς να περνάει αναγκαστικά μέσα από το κάμπινγκ.
Στη συνέντευξη τύπου προς την Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου στις 15 Νοεμβρίου 1984 ο Γενικός Γραμματέας ΕΟΤ Νίκος Σκουλάς αναφέρθηκε σε αιτήσεις ιδιωτών που βρίσκονταν στο στάδιο προώθησης, αλλά δεν ολοκληρώθηκαν για διάφορους λόγους. Οι αιτήσεις προέρχονταν από τη Μύκονο, την Αντίπαρο, τη Βελίκα Μεσσηνίας, το Σαλάντι Αργολίδας, τη Λαμπινού Μαγνησίας, τη Μακράτα Άνδρου και τη Σκύρο, ενώ αναφέρθηκε και σε εκδήλωση ενδιαφέροντος από ιδιώτες στις περιοχές Ρεθύμνου, Λιθακίων, Ζακύνθου και Φθιώτιδας.
Υπήρξε έντονη αντίδραση μητροπολιτών εναντίον των υπό ίδρυση ΚΠΓ το πρώτο εξάμηνο του 1985, με αποτέλεσμα τη γνωστή προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας το Μάιο του ίδιου χρόνου από το μητροπολίτη Ύδρας. Σπετσών και Αιγίνης Ιερόθεο, μετά τα επίσημα εγκαίνια του πρώτου ξενοδοχείου γυμνιστών στην Πετροθάλασσα Ερμιόνης. Η προσφυγή απορρίφθηκε, ο Ν1399/83 κρίθηκε οριστικά και αμετάκλητα συνταγματικός, αλλά οι διάδοχοι του Νίκου Σκουλά στον ΕΟΤ αντιμετώπισαν χλιαρά την όλη υπόθεση. Υποβλήθηκαν μηνύσεις και από τους επίσημους γυμνιστές κατά μητροπολιτών, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Τα ΚΠΓ δυστυχώς και σήμερα αποτελούν το «κόκκινο πανί» όχι τόσο των παραθρησκευτικών σωματείων όσο των οργανωμένων συμφερόντων που δεν τα θέλουν στην περιοχή τους. Η συνύπαρξη γυμνών ανθρώπων σε κλειστό χώρο είναι αδύνατη προς το παρόν, χωρίς την προηγούμενη προσαρμογή του Ν1399/83 στις σημερινές απαιτήσεις.
No comments:
Post a Comment