ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ

Οι ταινίες γυμνιστών ήσαν πάντοτε δημοφιλείς και σημείωναν εμπορική επιτυχία όπου προβάλλονταν, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Η.Π.Α.

Λόγω της αυστηρής λογοκρισίας η προβολή τους επιτρεπόταν μόνον σε κινηματογράφους δεύτερης κατηγορίας που ειδικεύονταν στο είδος αυτό. Οι θεατές, συνήθως μεσήλικες και όχι μόνο άνδρες, που πλήρωναν για να δουν γυναικεία στήθη και γλουτούς. Τα επίμαχα σημεία ήσαν πάντοτε καλυμμένα, σύμφωνα με τις επιταγές της λογοκρισίας, ενώ οι σκηνές με πολλούς γυμνιστές στην πισίνα ή το γήπεδο βόλεϊ είχαν υποστεί σχετική επεξεργασία.

Οι παραγωγοί, εκμεταλλευόμενοι το παραθυράκι του νόμου, γύριζαν τις ταινίες αυτές σε συλλόγους γυμνιστών, με ηθοποιούς καλλίγραμμες κυρίες, μοντέλα, που υποδύονταν τις γυμνίστριες. Βέβαια, σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζονταν και πραγματικοί οπαδοί του κινήματος.

Δείγμα κλασικής ταινίας γυμνιστών με προβολή σε όλο τον κόσμο θεωρείται ο «Κήπος της Εδέμ» (Garden Of Eden)» που γυρίστηκε στο γνωστό σύλλογος γυμνιστών Lake Comο στη Tampa της Φλόριντα το Μάρτιο 1954, και έφερε την επίσημη έγκριση της Αμερικανικής Γυμνιστικής Ομοσπονδίας.
Η υπόθεση, όπως και στις περισσότερες, είναι απλή και επικεντρώνεται στην εξύψωση του γυμνισμού ως τρόπο ζωής στα μάτια των θεατών. Η πινακίδα του συλλόγου άλλαξε σε «Garden of Eden», προφανώς για να μη δώσει στόχο, αλλά οι εγκαταστάσεις παρέμειναν. Μια 25χρονη χήρα, μητέρα ενός εξάχρονου κοριτσιού, διαφωνεί με τον πεθερό της και καταφεύγει τυχαία, μετά από κλατάρισμα ελαστικού, στον «Κήπο της Εδέμ». Εκεί ερωτεύεται έναν νεαρό άνδρα, με τον οποίο τελικά παντρεύεται και όλοι είναι ευτυχισμένοι.
Η ταινία αυτή γνώρισε μεγάλη επιτυχία, αλλά αντιμετώπισε τη λογοκρισία σε πολλές πολιτείες. Στη Νέα Υόρκη προβλήθηκε μόλις το 1957 ύστερα από μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες.

Το 1957 γυρίζεται η πρώτη αγγλική ταινία γυμνιστών «Nature's Paradise», με ηθοποιούς στο σύλλογο γυμνιστών του Spielplatz, κοντά στο Λονδίνο, περιλαμβάνει και σκηνές από το 6ο Συνέδριο της Διεθνούς Γυμνιστικής Ομοσπονδίας στο Woburn Abbey (1958). Δύο νεαρές γυναίκες περνούν το Σαββατοκύριακό τους στο σύλλογο γυμνιστών, η μια μάλιστα, πρωτάρα, παίρνει μέρος και στα καλλιστεία. Εδώ συμμετέχουν ενεργά και τα μέλη του συλλόγου, αλλά τα επίμαχα σημεία είναι επιμελώς ρετουσαρισμένα. Μια, με τις όποιες επιφυλάξεις, καλή ταινία, που βλέπεται ευχάριστα ακόμη και σήμερα.

Ακολουθούν 150 τουλάχιστον ταινίες μέχρι το 1965, χρονιά-ορόσημο για πολλούς λόγους. Η χρυσή εποχή των ταινιών αυτών άρχισε επίσημα το 1959 και τελείωσε απότομα το 1964.

Το 1965 είναι καταλυτικό για τις ταινίες γυμνιστών, οι οποίες εκτοπίζονται προοδευτικά από φθηνές πορνογραφικές παραγωγές με εμφάνιση των επίμαχων σημείων και την ανοχή της λογοκρισίας. Είναι γνωστό ότι οι παραγωγοί ταινιών γυμνιστών έσπευσαν να εκμεταλλευθούν την «σεξουαλική επανάσταση» του '60, όπως έκαναν και οι εκδότες των αντίστοιχων περιοδικών .

Το 1965 η «σεξουαλική επανάσταση» βρίσκεται σε εξέλιξη σε όλες τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, ενώ εμφανίζονται τα πρώτα αμιγώς πορνογραφικά περιοδικά και ταινίες 8mm στη Δανία κα τη Σουηδία.

Ο γυμνισμός περνά την πρώτη μεγάλη δοκιμασία του, με τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυμνιστών να καταδικάζει την εκμετάλλευση του κινήματος από τους «αλεξιπτωτιστές» του χώρου, που κοίταζαν μόνο την τσέπη τους και έβλαπτανν οπωσδήποτε την εικόνα του κινήματος που βρισκόταν σε αμυντική στάση, προσπαθώντας να πείσει την κοινή γνώμη για τους ευγενείς σκοπούς του. Δυστυχώς για το κίνημα αρκετοί επώνυμοι γυμνιστές «χρησιμοποιήθηκαν» από τους παραγωγούς και τους εκδότες, με το δέλεαρ της οικονομικής απολαβής. Άλλοι πάλι εν γνώσει τους «πρόδωσαν» τις αρχές τους με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η Βιβλιοθήκη Γυμνισμού έχει στην κατοχή της αρκετές απ΄αυτές τις ταινίες, ξεκινώντας από το 1925. Ορισμένες με τη μορφή ντοκιμαντέρ, παρουσιάζουν ενδιαφέρον και προβάλλουν ευνοϊκά το κίνημα. Άλλες εκμεταλλεύονται το γυναικείο σώμα, αλλά αποτελούν πειστήρια μιας εποχής που πέρασε χωρίς επιστροφή. Οι ταινίες είναι σε μορφή VHS ή DVD, με καλή ευκρίνεια εικόνας και ήχου, χωρίς όμως υπότιτλους στα Ελληνικά. Έχουν υποστεί επεξεργασία σε σύγχρονα στούντιο εγγραφής.

Σημείωση: Η πρώτη ταινία γυμνιστών, ή μάλλον ντοκιμαντέρ με αναφορά και στο γυμνισμό, ήταν η γερμανική παραγωγή «Wege zu Kraft und Schönheit» (Ways to Strength and Beauty), διάρκειας 104 λεπτών (πρώτη προβολή 16 Μαρτίου 1925 στο Βερολίνο).

Μια άλλη γερμανική παραγωγή του 1939, με την επίβλεψη-καθοδήγηση του φωτογράφου Kurt Reichert (1906-;) και τον τίτλο «Naturliche Leibeserziehung», σημείωσε επιτυχία και προβλήθηκε σε πολλές πόλεις της Γερμανίας. Δυστυχώς δεν κατέστη δυνατό να την βρούμε στην αγορά. Ίσως καταστράφηκε μετά το τέλος του πολέμου για ευνόητους λόγους.