ΟΙ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΦΟΡΗΣ ΚΟΙΛΑΔΑΣ

Tίτλος: Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας
Είδος: Κοινωνική, έγχρωμη, 1978
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μανούσος Μανουσάκης, Μαίρη Κουτσουρή & Παύλος Μιχαήλ
Βοηθός οπερατέρ: Νίκος Παϊζάνος
Διεύθυνση παραγωγής:Μαριάννα Σπανουδάκη
Διεύθυνση φωτογραφίας: Ανδρέας Μπέλλης
Εργαστήρια εικόνας: Cinemagic
Εργαστήρια ήχου: Tone Studio
Εταλουάζ: Γιώργος Στάμου
Ηθοποιοί: Όλγα Καρλάτου (1947-) (Σοφία), Γιώργος Διαλεγμένος (Σάκης), Νικήτας Τσακίρογλου (1938-) (Γιάννης),  Δημήτρης Πουλικάκος (1943-) (Νίκος), Βασίλης Διαμαντόπουλος (1920-1999), Κώστας Σφήκας (1927-2009), Θανάσης Κόνιαρης, Ήβη Μαυρίδη
Ηλεκτρολόγοι: Σάββας Σωκράτης & Αντώνης Χρηστίδης
Ηχοληψία: Νίκος Αχλάδης
Μακέτες τίτλων: Μιχάλης Μανιουδάκης
Μακιγιάζ: Φανή Ταμπόση
Μακινίστας: Πάνος Νικητόπουλος
Μιξάζ: Θανάσης Αρβανίτης
Μοντάζ: Γιώργος Τριανταφύλλου
Μουσική: Συμφωνία αριθ. 1 (1888) του Gustav Mahler (1860-1911)
Μπούμαν: Ανδρέας Αχλάδης, Σταύρος Παρθενιάδης
Παραγωγή: ALIX FILM Productions Ltd
Σενάριο: Νίκος Παναγιωτόπουλος (από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Albert Cossery (1913-2008) «Les fainéants dans le vallée fertile» (1948)
Σκηνικά - Κοστούμια:  Διονύσης Φωτόπουλος
Σκηνοθέτης: Νίκος Παναγιωτόπουλος
Σκριπτ: Ελένη Αλεξανδράκη
Σύμπραξη στην παραγωγή: Moovie Makers
Tρυκ τίτλων: Βιττόριο Πιέτρα
Φωτογράφος πλατώ: Νότης Αδάμ
Διάρκεια: 01:51:38 ( DVD)
Μέσο εγγραφής: DVD, PAL, DOLBY (2011)
Βραβεία: «Χρυσή Λεοπάρδαλη» στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο (1946-), Ασημένιο Βραβείο στο Φεστιβάλ του Σικάγου (1965-), «Χρυσός Αλέξανδρος» στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1960-),  Μέγα Βραβείο, Βραβεία Φωτογραφίας, Σκηνογραφίας, Μοντάζ, Βραβείο ΠΕΕΚ
Αριθ. Εισαγωγής: 2011003
Ημερομηνία εισαγωγής: 3 Απριλίου 2011

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

Ένας μεγαλοαστός και οι τρεις γιοι του κληρονομούν μια επιβλητική έπαυλη στο μέσο μιας εύφορης κοιλάδας και μετακομίζουν εκεί, μαζί με την όμορφη υπηρέτρια που εξυπηρετούσε το θανόντα. Ο πατέρας και οι τρεις γιοι του γευματίζουν αρχικά στην τραπεζαρία της έπαυλης, περπατούν στον κήπο, αλλά το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο ύπνος και το φαγητό. Η έλλειψη απασχόλησης και κινήτρων στην απομονωμένη έπαυλη οδηγεί στην αποχαύνωση. Η υπηρέτρια εκτελεί τα καθήκοντά της με ιώβεια υπομονή και ενδίδει στις σεξουαλικές απαιτήσεις τους, όταν αποφασίζουν να σηκωθούν από το κρεβάτι. Ερωτεύεται το μικρό γιο με τον οποίο συνευρίσκεται τακτικά.
 
Αυτός προσπαθεί να ξεφύγει από το καταθλιπτικό περιβάλλον της έπαυλης, λέγοντας ότι θέλει να εργαστεί στην πόλη, κάτι που οι άλλοι δεν το καταλαβαίνουν, ιδιαίτερα ο πατέρας του. Στο τέλος της ταινίας, φεύγει μαζί με την υπηρέτρια, αλλά στη διαδρομή κουράζεται και κοιμάται στην αγκαλιά της κοπέλας.

Υπάρχουν γυμνές σκηνές σε περιορισμένο βαθμό για την εποχή της ταινίας με τη λογοκρισία να καιροφυλακτεί. Ίσως η πιο αποκαλυπτική είναι ο θηλασμός του πατέρα, σκηνή πολύ προχωρημένη για το 1978!

Η ταινία προβλήθηκε στον κινηματογράφο «ΕΤΟΥΑΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ» με την ευκαιρία του αφιερώματος «Η αυτοκρατορία του σώματος: Το γυμνό στον κινηματογράφο» (25 Noεμβρίου - 1 Δεκεμβρίου 2010).

Προσφορά της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» 3 Απριλίου 2011 στη σειρά «Σύγχρονος Ελληνικός Κινηματογράφος» αφιέρωμα στο Νίκο Παναγιωτόπουλο.