Followers

Monday, August 06, 2012

ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Το 1935 ο Πάπας Πίος IA’ (1922-39) καταδίκασε τη γύμνια σαν μια από τις «παγανιστικές τάσεις στη σημερινή ζωή», για να λάβει την απάντηση από τον Ilsley Boone (1879-1968), κληρικό που είχε προτιμήσει να παραιτηθεί από την εκκλησία του παρά να διακόψει την ενασχόλησή του με το γυμνισμό. «Ο ποντίφηκας είναι τελείως παραπληροφορημένος ως προς το χαρακτήρα του αμερικανικού γυμνισμού, ο οποίος, από την έναρξή του, χαρακτηρίζεται από υψηλό ηθικό επίπεδο. Η ηγεσία του περιλαμβάνει μέλη της προτεσταντικής εκκλησίας και καθολικούς λαϊκούς αδιαμφισβήτητης ακεραιότητας».

Επιστολές διαμαρτυρίας αναγνωστών δημοσιεύθηκαν στο τεύχος Ιουνίου 1935 του επίσημου οργάνου της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Γυμνιστών «The Nudist».

Πολλοί επώνυμοι κληρικοί διετέλεσαν πρόεδροι συλλόγων και ομοσπονδιών, ερχόμενοι πολλές φορές σε αντίθεση με την επίσημη ηγεσία τους.

Το 1970, ο Πάπας Παύλος ΣΤ’ (1963-78) καταδίκασε, την ημέρα του εορτασμού της Κοίμησης της Θεοτόκου, την «εξύμνηση του σώματος, την ανηθικότητα, τον ερωτισμό, τον πανσεξουαλισμό, τον εγωισμό, την εγκληματικότητα, την εξάρτηση από τα ναρκωτικά και... το γυμνισμό» σε αντίθεση με το Βρετανό κληρικό Ντόναλντ Σέριφ που τέλεσε τη θεία λειτουργία και διακήρυξε «πως το ανθρώπινο σώμα είναι δημιούργημα του Θεού» κατά την τελετή έναρξης του 12ου συνεδρίου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυμνιστών στο βρετανικό σύλλογο γυμνιστών «North Kent Sun Club» (10 Aυγούστου 1970).

Το 1971 δημοσιεύθηκε σε μορφή εγκυκλίου από τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυμνιστών ένα πολύ σημαντικό κείμενο, η έκθεση του αιδεσιμώτατου J.A.M. Pennock, διευθυντή του καθολικού γραφείου της Χάγης, για λογαριασμό του επισκόπου του Ρότερνταμ Μ.Α. Jansen. Η έκθεση αυτή, πολύ θετική για το κίνημα, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο επίσημο περιοδικό της Ολλανδικής Ένωσης Γυμνιστών «Naturisme», τεύχος 9/2-3 (1969).

Έχουμε στα χέρια μας τη μετάφραση και σύντομα θα ανεβάσουμε το σημαντικό αυτό κείμενο, η αξία του οποίου παραμένει διαχρονική.

Το 1970 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος καταδίκασε την ύπαρξη «αποικίας γυμνιστών» (ανεπίσημη ακτή γυμνιστών στο Καλαμοπόδι, που έγινε γνωστό την περίοδο εκείνη με την ονομασία «Παράδεισος») στη Μύκονο και γενικότερα το φαινόμενο του γυμνισμού για την καταστροφική επίδραση που ασκεί στη νεολαία και την άμβλυνση των ηθών που προκαλεί στην κοινωνία.

 

Ακολούθησαν τα γεγονότα, λίγο-πολύ γνωστά στους περισσότερους  αναγνώστες του ιστολογίου μας, μπροστά από το ξενοδοχείο «Saladi» στα Δίδυμα Αργολίδας το καλοκαίρι του 1980, όταν «εξαγριωμένοι» κληρικοί και λαϊκοί με την καθοδήγηση του μακαριστού μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών & Αιγίνης  Ιερόθεου (κατά κόσμο Σπυρίδωνος Τσαντίλη (1920-2001) και του προέδρου της κοινότητας Διδύμων Β. Οικονομόπουλου, προσπάθησαν να εισέλθουν στο ξενοδοχειακό συγκρότημα. Τα δημοσιεύματα της εποχής εκείνης είναι χαρακτηριστικά(1). Ο συγκεκριμένος μητροπολίτης, πολέμιος του γυμνισμού, πρωτοστάτησε και σε άλλες διαμαρτυρίες (Αγκίστρι, 1983, Στραβάς 1985), κινητοποιώντας παραθρησκευτικά σωματεία, αγανακτισμένους πιστούς και ετερόκλητα στοιχεία που είχαν παραπληροφορηθεί σκόπιμα.

Ο δημοσιογράφος Χρίστος Βασιλόπουλος ασχολήθηκε εκτενώς με το θέμα «Ο γυμνισμός στην Ελλάδα»  στην επιτυχημένη σειρά του «Η μηχανή του χρόνου» που προβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό «ALPHA» στις 31 Μαΐου 2008. Η 47λεπτη εκπομπή του δυστυχώς επικεντρώθηκε περισσότερο στα επεισόδια στο «Saladi» παρά στην παρουσίαση του γυμνισμού στην Ελλάδα. Πάντως παρουσιάζονται άγνωστες πτυχές από τον «πόλεμο» ντυμένων-γυμνών και την τελική μάχη μεταξύ των δυο πλευρών. Όπως επισημαίνεται, η πολιορκία του συγκροτήματος, που, κατά πληροφορίες μη διασταυρωμένες, επρόκειτο να φιλοξενήσει γύρω στις 15.000 γυμνούς παραθεριστές, έγινε τόσο από την ξηρά όσο και από τη θάλασσα με τρία καΐκια από την Ύδρα και τις Σπέτσες.

Οι αντιγυμνιστές απώθησαν τα ΜΑΤ, εισήλθαν στον περιφραγμένο χώρο του ξενοδοχείου και ήρθαν στα χέρια με τους γυμνιστές και τους υπεύθυνους ασφάλειας της μονάδας.

Ο μητροπολίτης Ιερόθεος, με πύρινους λόγους, κατόρθωσε να κατεβάσει κάποια στιγμή 16.000 άτομα απ΄όλη την Ελλάδα, ενώ η κεντρική πλατεία των Διδύμων φιλοξενούσε τακτικές διαμαρτυρίες των κατοίκων.
 
Όπως αναφέρει γνωστός δημοσιογράφος της εποχής, εμφανίστηκαν ηδονοβλεψίες που είχαν συστήσει (!) σύλλογο με τα αρχικα Σ.Η.Κ. από συνοικία της Αθήνας. Εφοδιασμένοι  με τον κατάλληλο εξοπλισμό  παρακολουθούσαν τους γυμνιστές ή μάλλον ...τις γυμνίστριες!

Εκείνη την εποχή η Εκκλησία ήταν πανίσχυρη, ενώ στην κυβέρνηση της ΝΔ  υπό το Γεώργιο Ράλλη δεν υπήρχε σαφής θέση υπέρ ή κατά της παρουσίας γυμνιστών στο συγκεκριμένο χώρο. Ο   υπουργός Εσωτερικών και μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος ανέλαβε να διευθετήσει το θέμα ενόψει εκλογών τον επόμενο χρόνο.  Ευθύνες φέρει και ο Ε.Ο.Τ. που χορήγησε άδεια λειτουργίας ΚΠΓ χωρίς να υπάρχει νομοθετική κάλυψη!

Όταν ηρέμησαν τα πνεύματα στο τέλος του καλοκαιριού, έκλεισε οριστικά το ξενοδοχείο και οι γυμνιστές πήγαν στη Γιουγκοσλαβία, πολλοί αντιλήφθηκαν έστω και καθυστερημένα ότι ο τουρισμός στην περιοχή τους είχε πληγεί ανεπανόρθωτα και πολλές θέσεις εργασίας είχαν χαθεί για πάντα. Άλλοι πάλι μίλησαν για υποκινούμενες, ακραίες εκδηλώσεις τοπικών παραγόντων.

Όλη η εκπομπή είναι μαγνητοσκοπημένη και βρίσκεται στη διάθεση των μελετητών.

(1) «Στα χαρακώματα γυμνιστές και πουριτανοί…» (Γ. Μετζιδάκης, «Ακρόπολις», Κυριακή, 16 Ιουνίου 1980)
«Μολών λαβέ» λένε οι ξένοι γυμνιστές» («Απογευματινή», Κυριακή, 16 Ιουνίου 1980)
«Αλλάζει ο νόμος για το γυμνισμό. Ο ΕΟΤ καταδικάζει τις εξτρεμιστικές εκδηλώσεις» («Απογευματινή», Τετάρτη, 18 Ιουνίου 1980)
«Με ρόπαλα κατά των γυμνιστών: Γενική επίθεση αύριο στο στρατόπεδό τους στην Ερμιονίδα» («Απογευματινή», Σάββατο, 21 Ιουνίου 1980)
«Περισσότερες ακτές στους γυμνιστές αν θέλουμε να σωθεί ο τουρισμός» («Εμπρός», 27 Ιουνίου 1980)
«Η ψυχολογία των γυμνιστών» (Θ. Παπακωνσταντίνου, «Ακρόπολις», Κυριακή, 3 Αυγούστου 1980)


No comments:

Post a Comment