(Η παρακάτω επιστολή του Ελληνοσκανδιναβικού Φυσιολατρικού Συλλόγου «ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΕΥΑ» δημοσιεύθηκε αυτούσια στις εφημερίδες «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» (29 Μαρτίου 1984) και «Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ» (28 Μαρτίου 1984) και αποσπασματικά στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» (24 Μαρτίου) και «ΤΑ ΝΕΑ»(17 Μαρτίου). Είχε προηγηθεί αναλυτική παρουσίαση του θέματος στους εκπροσώπους του Τύπου στις 10 Μαρτίου)
Κύριε Διευθυντά,
Με αφορμή το Νόμο 1399/83 που αναφέρεται στα οργανωμένα κέντρα παραθερισμού γυμνιστών στον ελληνικό χώρο και την αδυναμία του να εφαρμοσθεί αποτελεσματικά λόγω σοβαρών μειονεκτημάτων του, επιθυμούμε να αναφερθούμε στο καθεστώς των «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών που καταργεί ο παραπάνω νόμος και που για μια ολόκληρη δεκαπενταετία (1969-84) αποτελούσαν τον πόλο έλξης χιλιάδων αλλοδαπών και ημεδαπών γυμνιστών.
Οι «ελεύθερες ακτές» γυμνιστών (Free Beaches) εμφανίστηκαν στην Ελλάδα ταυτόχρονα με τις αντίστοιχες των ευρωπαϊκών κρατών (Δανίας, Ολλανδίας, Σουηδίας, Δυτικής Γερμανίας) κυρίως σε νησιά του Αιγαίου και απομακρυσμένες περιοχές της ηπειρωτικής χώρας. Η ατολμία όμως των τότε ιθυνόντων σε συνδυασμό με τη διστακτικότητα του ΕΟΤ να πάρουν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για τη νομική κατοχύρωσή τους, δημιούργησε ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα που είχε επίπτωση τόσο στην τοπική αυτοδιοίκηση στη δικαιοδοσία της οποίας υπάγονταν οι ακτές αυτές όσο και στην τουριστική πολιτική της χώρας. Έτσι, λοιπόν, συνέβαιναν κωμικοτραγικά επεισόδια με συλλήψεις και διασυρμό εκατοντάδων αλλοδαπών και μη γυμνιστών από διάφορους ηθικολόγους και εκπροσώπους της Εκκλησίας.
Όμως, χάρις σε αυτές τις «αμαρτωλές» ακτές, η Ελλάδα έγινε διάσημη στον υπόλοιπο κόσμο και ορισμένες καταχωρήθηκαν σε έγκριτους οδηγούς γυμνιστών, ιδιαίτερα μετά το 1975, όταν ιδρύθηκε το «Κέντρο Τεκημρίωσης Ελευθέρων Ακτών Γυμνιστών» στη Βόρειο Αμερική από το Λι Μπάξανταλ, που είχε σαν σκοπό το συντονισμό των ενεργειών των απανταχού γυμνιστών για την παραχώρηση και νομική κατοχύρωση τέτοιων ακτών.
Μέσα σ' αυτόν τον κυκεώνα της ανευθυνότητας και του στρουθοκαμηλισμού, λίγοι δήμοι και κοινότητες, γυμνιστικών βασικά περιοχών, κατάφεραν να διατηρήσουν, έστω και ανεπίσημα, τις ακτές γυμιστών, επειδή αποτελούσαν πηγή εισοδήματος για τις περιοχές τους.
Οι συντάκτες του νόμου 1399/83, προσχέδιο του οποίου δεν έδωσαν εγκαίρως στον Τύπο, για να πληροφορηθούν οι ενδιαφερόμενοι και κυρίως οι γυμνιστές το περιεχόμενό του και να υποβάλουν τις τυχόν αντιρρήσεις τους, αγνόησαν την επιτυχημένη «συνταγή» των «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών και προχώρησαν στη σύνταξη ενός νομοσχεδίου, που, αντί να λύνει το πρόβλημα του «ελευθέρου γυμνισμού», όπως ισχυρίζονται, δημιουργεί νέα.
Οι συντάκτες του παραπάνω νόμου έπρεπε να ζητήσουν την επείγουσα τροποποίηση του άρθρου 353 του Ποινικού Κώδικα και να εξετάσουν προσεκτικά το καθεστώς των «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών στις κυριότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Το καλοκαίρι του 84 βρίσκεται μπροστά μας και για μια ακόμη φορά οι Έλληνες και ξένοι γυμνιστές θα διώκονται από τους αντιπάλους τους, γιατί θέλουν να ασκήσουν ένα αναφαίρετο δικαίωμά τους, που τα ξένα κράτη έχουν κατανοήσει πολλά χρόνια νωρίτερα, αλλά οι ελληνικές αρχές αρνούνται να ικανοποιήσουν.
Επειδή, λοιπόν, τα οργανωμένα κέντρα γυμνιστών θα καθυστερήσουν να λειτουργήσουν, φέτος με πληροφορίες μας αποκλείεται, προτείνουμε στην Πολιτεία να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για τη λειτουργία δοκιμαστικών και νομικά κατοχυρωμένων «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών σε τοποθεσίες που η τοπική αυτοδιοίκηση θα κρίνει κατάλληλες και κάτω από την επίβλεψη της οποίας θα λειτουργήσουν.
Σαν σήμα να χρησιμοποιηθεί αυτό που εσωκλείουμε και που είναι αναγνωρισμένο από τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυμνιστών (INF). Η καθιέρωση λογικού εισιτηρίου κρίνεται σκόπιμη για την κάλυψη των εξόδων συντήρησης και διατήρησης αυτών των ακτών.
«Ελεύθερες ακτές» γυμνιστών πρέπει να λειτουργήσουν οπωσδήποτε στο νομό Αττικής για την εξυπηρέτηση των κατοίκων-γυμνιστών της Αθήνας, που δεν μπορούν να απομακρύνονται απ' αυτήν τους καλοκαιρινούς μήνες εξαιτίας σοβαρών επαγγελματικών ή άλλων υποχρεώσεών τους. Με την ευκαιρία αυτή γνωρίζουμε στους αρμόδιους, ότι η «Επιτροπή Πάρκων, Αθλημάτων και Υγιεινής» του Όσλο της Νορβηγίας, για να ικανοποιήσει το αίτημα χιλιάδων γυμνιστών της πόλης, εισηγήθηκε την παραχώρηση τριών ακτών σε γειτονικές τοποθεσίες στις 15 Ιανουαρίου 1981. Οι ακτές αυτές, κατάλληλα σηματοδοτημένες, λειτουργούν υποδειγματικά και καταχωρούνται στον ετήσιο τουριστικό οδηγό της πόλης.
Η λειτουργία «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών θα έχει αναμφισβήτητα ευεργετική επίδραση και θα συντελέσει στην τουριστική ανάπτυξη των περιοχών εκείνων, όπου προγραμματίζεται να ιδρυθούν οργανωμένα κέντρα παραθερισμού γυμνιστών με τη μορφή κατασκηνώσεων (campings). Η τοπική αυτοδιοίκηση θα έχει ένα σημαντικό εισόδημα από το εισιτήριο, ενώ οι κάτοικοι των περιοχών αυτών θα προσαρμοσθούν βαθμιαία στην ύπαρξη των γυμνιστών. Βέβαια οι ακτές αυτές πρέπει να πληρούν τους παρακάτω βασικούς όρους, που θεωρούνται απαραίτητοι για την απρόσκοπτη λειτουργία τους.
1. Επαρκής σηματοδότηση με ευδιάκριτες πινακίδες που να ειδοποιούν τους παραθεριστές για την ύπαρξη ακτών γυμνιστών, ώστε να αποκλείονται παρεξηγήσεις. Π.χ. κάτω από το σήμα με την οικογένεια γυμνιστών να αναγράφονται οι λέξεις «ΑΚΤΗ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ - 500 ΜΕΤΡΑ» - «NUDE BEACH OR FREE BEACH - 500 METRES». Συνιστάται η αναγραφή επίσης της διάρκειας λειτουργίας τους (1/4 - 1/10), που καθορίζεται από την κίνησή της, το είδος της (άμμος, βότσαλα, χαλίκια), την ύπαρξη θαλασσίων ρευμάτων, πτώση βράχων κ.ο.κ.
2. Καθημερινή απομάκρυνση των απορριμμάτων ή συγκέντρωσή τους σε ειδικό χώρο, όπου θα καίγονται με ευθύνη των τοπικών αρχών. Η κοινότητα της Σκοπέλου είχε διαθέσει υπάλληλό της το 1980, για να απομακρύνει τα απορρίμματα από την ανεπίσημη ακτή γυμνιστών «Βελανιό».
3. Δυνατότητα χρήσης γειτονικών αφοδευτηρίων, για να αποφευχθεί η υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Αν η ακτή είναι απομονωμένη, τότε το θέμα αυτό αντιμετωπίζεται με τη συνεργασία των παραθεριστών.
4. Προστασία του φυτικού και ζωικού πλούτου της περιοχής με σχετική διάταξη απαγόρευσης κοπής δένδρων, φυτών, θάμνων, κυνήγι πουλιών και άλλων θηραμάτων, αλλοίωση της ακτής με αυθαίρετα έργα τόσο από τους παραθεριστές όσο και από τρίτους.
5. Απαγόρευση επικίνδυνων αθλημάτων, προσέγγιση σκαφών αναψυχής σε απόσταση μικρότερη από την επιτρεπόμενη (περίπτωση «Χαλικιάδας» Αγκιστρίου), άναμμα φωτιάς κ.λπ.
6. Δυνατότητα παραμονής γυμνιστών και πέραν της 20.00 με ευθύνη των ίδιων, εφόσον οι τοπικές αρχές επιτρέπουν τη διανυκτέρευση ή την κατασκήνωση.
7. Στενή συνεργασία μεταξύ των γυμνιστών και των τοπικών αρχών για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων και την απομάκρυνση ενοχλητικών ατόμων, έτσι ώστε οι ακτές να λειτουργούν υποδειγματικά και να προσελκύουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών, ιδίως οικογενειών. Συνιστάται επίσης και η δυνατότητα υποβολής μήνυσης από τους γυμνιστές εναντίον κάθε παρείσακτου ατόμου και η άμεση και παραδειγματική τιμωρία του τελευταίου για την αποτροπή παρομοίων περιστατικών στο μέλλον.
Η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να γνωστοποιήσει εγκαίρως και οπωσδήποτε πριν την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου τις ακτές εκείνες στις οποίες θα επιτρέπεται ο γυμνισμός και στη συνέχεια να ζητήσει από τη Νομαρχία που υπάγεται την επίσημη έγκριση κατοχύρωσής τους, ώστε το άρθρο 353 του Π.Κ. να μην ισχύει για τους επισκέπτες τους. Παράλληλα η τοπική αυτοδιοίκηση να επισπεύσει τη διαδικασία έγκρισης των εκκρεμών αιτήσεων για την ίδρυση οργανωμένων κέντρων γυμνιστών και να μην περιμένει την Πολιτεία (ΕΟΤ) να ενεργήσει γι' αυτήν. Η τελευταία ψήφισε ένα νόμο που εκ των πραγμάτων είναι ανεφάρμοστος και λίγο-πολύ απαγορεύει την άσκηση του γυμνισμού στον ελληνικό χώρο, αφού το άρθρο 5 του νόμου αυτού προβλέπει νομιμοποίηση του γυμνισμού μόνο στα οργανωμένα κέντρα, οπότε σ' αυτά δεν ισχύει το 353 του Π.Κ. Κατά συνέπεια, αφού δεν υπάρχουν οργανωμένα κέντρα, ο γυμνισμός απαγορεύεται στην Ελλάδα. Επιπλέον η γραφειοκρατία, που μαστίζει το κράτος εδώ και δεκαετίες, δεν επιτρέπει την άμεση και αποτελεσματική κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, ώστε η πολυπόθητη εισροή του «γυμνιστικού» συναλλάγματος να γίνει πραγματικότητα.
Η Ισπανία, ως γνωστό, φιλοξενεί το Σεπτέμβριο το 19º Παγκόσμιο Συνέδριο Γυμνιστών σε ένα νέο και φιλόδοξο κέντρο, την «COSTA NATURA», κοντά στη Μάλαγα. Στην ημερήσια διάταξη βρίσκεται η Ελλάδα και το μέλλον του γυμνισμού σ' αυτήν. Εάν θέλουμε η Ελλάδα να γίνει παγκόσμιο κέντρο του γυμνιστικού κινήματος και να κτυπήσει με αξιώσεις την πρώτη θέση στη γυμνιστική αγορά της Μεσογείου, πρέπει να κινηθούμε γρήγορα. Και αυτό θα γίνει μόνον όταν οι αρμόδιοι φορείς συνεργασθούν με τους Έλληνες γυμνιστές, τους οποίους προς το παρόν αγνοούν συστηματικά και θεωρούν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Με αφορμή το Νόμο 1399/83 που αναφέρεται στα οργανωμένα κέντρα παραθερισμού γυμνιστών στον ελληνικό χώρο και την αδυναμία του να εφαρμοσθεί αποτελεσματικά λόγω σοβαρών μειονεκτημάτων του, επιθυμούμε να αναφερθούμε στο καθεστώς των «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών που καταργεί ο παραπάνω νόμος και που για μια ολόκληρη δεκαπενταετία (1969-84) αποτελούσαν τον πόλο έλξης χιλιάδων αλλοδαπών και ημεδαπών γυμνιστών.
Οι «ελεύθερες ακτές» γυμνιστών (Free Beaches) εμφανίστηκαν στην Ελλάδα ταυτόχρονα με τις αντίστοιχες των ευρωπαϊκών κρατών (Δανίας, Ολλανδίας, Σουηδίας, Δυτικής Γερμανίας) κυρίως σε νησιά του Αιγαίου και απομακρυσμένες περιοχές της ηπειρωτικής χώρας. Η ατολμία όμως των τότε ιθυνόντων σε συνδυασμό με τη διστακτικότητα του ΕΟΤ να πάρουν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για τη νομική κατοχύρωσή τους, δημιούργησε ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα που είχε επίπτωση τόσο στην τοπική αυτοδιοίκηση στη δικαιοδοσία της οποίας υπάγονταν οι ακτές αυτές όσο και στην τουριστική πολιτική της χώρας. Έτσι, λοιπόν, συνέβαιναν κωμικοτραγικά επεισόδια με συλλήψεις και διασυρμό εκατοντάδων αλλοδαπών και μη γυμνιστών από διάφορους ηθικολόγους και εκπροσώπους της Εκκλησίας.
Όμως, χάρις σε αυτές τις «αμαρτωλές» ακτές, η Ελλάδα έγινε διάσημη στον υπόλοιπο κόσμο και ορισμένες καταχωρήθηκαν σε έγκριτους οδηγούς γυμνιστών, ιδιαίτερα μετά το 1975, όταν ιδρύθηκε το «Κέντρο Τεκημρίωσης Ελευθέρων Ακτών Γυμνιστών» στη Βόρειο Αμερική από το Λι Μπάξανταλ, που είχε σαν σκοπό το συντονισμό των ενεργειών των απανταχού γυμνιστών για την παραχώρηση και νομική κατοχύρωση τέτοιων ακτών.
Μέσα σ' αυτόν τον κυκεώνα της ανευθυνότητας και του στρουθοκαμηλισμού, λίγοι δήμοι και κοινότητες, γυμνιστικών βασικά περιοχών, κατάφεραν να διατηρήσουν, έστω και ανεπίσημα, τις ακτές γυμιστών, επειδή αποτελούσαν πηγή εισοδήματος για τις περιοχές τους.
Οι συντάκτες του νόμου 1399/83, προσχέδιο του οποίου δεν έδωσαν εγκαίρως στον Τύπο, για να πληροφορηθούν οι ενδιαφερόμενοι και κυρίως οι γυμνιστές το περιεχόμενό του και να υποβάλουν τις τυχόν αντιρρήσεις τους, αγνόησαν την επιτυχημένη «συνταγή» των «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών και προχώρησαν στη σύνταξη ενός νομοσχεδίου, που, αντί να λύνει το πρόβλημα του «ελευθέρου γυμνισμού», όπως ισχυρίζονται, δημιουργεί νέα.
Οι συντάκτες του παραπάνω νόμου έπρεπε να ζητήσουν την επείγουσα τροποποίηση του άρθρου 353 του Ποινικού Κώδικα και να εξετάσουν προσεκτικά το καθεστώς των «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών στις κυριότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Το καλοκαίρι του 84 βρίσκεται μπροστά μας και για μια ακόμη φορά οι Έλληνες και ξένοι γυμνιστές θα διώκονται από τους αντιπάλους τους, γιατί θέλουν να ασκήσουν ένα αναφαίρετο δικαίωμά τους, που τα ξένα κράτη έχουν κατανοήσει πολλά χρόνια νωρίτερα, αλλά οι ελληνικές αρχές αρνούνται να ικανοποιήσουν.
Επειδή, λοιπόν, τα οργανωμένα κέντρα γυμνιστών θα καθυστερήσουν να λειτουργήσουν, φέτος με πληροφορίες μας αποκλείεται, προτείνουμε στην Πολιτεία να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για τη λειτουργία δοκιμαστικών και νομικά κατοχυρωμένων «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών σε τοποθεσίες που η τοπική αυτοδιοίκηση θα κρίνει κατάλληλες και κάτω από την επίβλεψη της οποίας θα λειτουργήσουν.
Σαν σήμα να χρησιμοποιηθεί αυτό που εσωκλείουμε και που είναι αναγνωρισμένο από τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυμνιστών (INF). Η καθιέρωση λογικού εισιτηρίου κρίνεται σκόπιμη για την κάλυψη των εξόδων συντήρησης και διατήρησης αυτών των ακτών.
«Ελεύθερες ακτές» γυμνιστών πρέπει να λειτουργήσουν οπωσδήποτε στο νομό Αττικής για την εξυπηρέτηση των κατοίκων-γυμνιστών της Αθήνας, που δεν μπορούν να απομακρύνονται απ' αυτήν τους καλοκαιρινούς μήνες εξαιτίας σοβαρών επαγγελματικών ή άλλων υποχρεώσεών τους. Με την ευκαιρία αυτή γνωρίζουμε στους αρμόδιους, ότι η «Επιτροπή Πάρκων, Αθλημάτων και Υγιεινής» του Όσλο της Νορβηγίας, για να ικανοποιήσει το αίτημα χιλιάδων γυμνιστών της πόλης, εισηγήθηκε την παραχώρηση τριών ακτών σε γειτονικές τοποθεσίες στις 15 Ιανουαρίου 1981. Οι ακτές αυτές, κατάλληλα σηματοδοτημένες, λειτουργούν υποδειγματικά και καταχωρούνται στον ετήσιο τουριστικό οδηγό της πόλης.
Η λειτουργία «ελευθέρων ακτών» γυμνιστών θα έχει αναμφισβήτητα ευεργετική επίδραση και θα συντελέσει στην τουριστική ανάπτυξη των περιοχών εκείνων, όπου προγραμματίζεται να ιδρυθούν οργανωμένα κέντρα παραθερισμού γυμνιστών με τη μορφή κατασκηνώσεων (campings). Η τοπική αυτοδιοίκηση θα έχει ένα σημαντικό εισόδημα από το εισιτήριο, ενώ οι κάτοικοι των περιοχών αυτών θα προσαρμοσθούν βαθμιαία στην ύπαρξη των γυμνιστών. Βέβαια οι ακτές αυτές πρέπει να πληρούν τους παρακάτω βασικούς όρους, που θεωρούνται απαραίτητοι για την απρόσκοπτη λειτουργία τους.
1. Επαρκής σηματοδότηση με ευδιάκριτες πινακίδες που να ειδοποιούν τους παραθεριστές για την ύπαρξη ακτών γυμνιστών, ώστε να αποκλείονται παρεξηγήσεις. Π.χ. κάτω από το σήμα με την οικογένεια γυμνιστών να αναγράφονται οι λέξεις «ΑΚΤΗ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ - 500 ΜΕΤΡΑ» - «NUDE BEACH OR FREE BEACH - 500 METRES». Συνιστάται η αναγραφή επίσης της διάρκειας λειτουργίας τους (1/4 - 1/10), που καθορίζεται από την κίνησή της, το είδος της (άμμος, βότσαλα, χαλίκια), την ύπαρξη θαλασσίων ρευμάτων, πτώση βράχων κ.ο.κ.
2. Καθημερινή απομάκρυνση των απορριμμάτων ή συγκέντρωσή τους σε ειδικό χώρο, όπου θα καίγονται με ευθύνη των τοπικών αρχών. Η κοινότητα της Σκοπέλου είχε διαθέσει υπάλληλό της το 1980, για να απομακρύνει τα απορρίμματα από την ανεπίσημη ακτή γυμνιστών «Βελανιό».
3. Δυνατότητα χρήσης γειτονικών αφοδευτηρίων, για να αποφευχθεί η υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Αν η ακτή είναι απομονωμένη, τότε το θέμα αυτό αντιμετωπίζεται με τη συνεργασία των παραθεριστών.
4. Προστασία του φυτικού και ζωικού πλούτου της περιοχής με σχετική διάταξη απαγόρευσης κοπής δένδρων, φυτών, θάμνων, κυνήγι πουλιών και άλλων θηραμάτων, αλλοίωση της ακτής με αυθαίρετα έργα τόσο από τους παραθεριστές όσο και από τρίτους.
5. Απαγόρευση επικίνδυνων αθλημάτων, προσέγγιση σκαφών αναψυχής σε απόσταση μικρότερη από την επιτρεπόμενη (περίπτωση «Χαλικιάδας» Αγκιστρίου), άναμμα φωτιάς κ.λπ.
6. Δυνατότητα παραμονής γυμνιστών και πέραν της 20.00 με ευθύνη των ίδιων, εφόσον οι τοπικές αρχές επιτρέπουν τη διανυκτέρευση ή την κατασκήνωση.
7. Στενή συνεργασία μεταξύ των γυμνιστών και των τοπικών αρχών για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων και την απομάκρυνση ενοχλητικών ατόμων, έτσι ώστε οι ακτές να λειτουργούν υποδειγματικά και να προσελκύουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών, ιδίως οικογενειών. Συνιστάται επίσης και η δυνατότητα υποβολής μήνυσης από τους γυμνιστές εναντίον κάθε παρείσακτου ατόμου και η άμεση και παραδειγματική τιμωρία του τελευταίου για την αποτροπή παρομοίων περιστατικών στο μέλλον.
Η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να γνωστοποιήσει εγκαίρως και οπωσδήποτε πριν την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου τις ακτές εκείνες στις οποίες θα επιτρέπεται ο γυμνισμός και στη συνέχεια να ζητήσει από τη Νομαρχία που υπάγεται την επίσημη έγκριση κατοχύρωσής τους, ώστε το άρθρο 353 του Π.Κ. να μην ισχύει για τους επισκέπτες τους. Παράλληλα η τοπική αυτοδιοίκηση να επισπεύσει τη διαδικασία έγκρισης των εκκρεμών αιτήσεων για την ίδρυση οργανωμένων κέντρων γυμνιστών και να μην περιμένει την Πολιτεία (ΕΟΤ) να ενεργήσει γι' αυτήν. Η τελευταία ψήφισε ένα νόμο που εκ των πραγμάτων είναι ανεφάρμοστος και λίγο-πολύ απαγορεύει την άσκηση του γυμνισμού στον ελληνικό χώρο, αφού το άρθρο 5 του νόμου αυτού προβλέπει νομιμοποίηση του γυμνισμού μόνο στα οργανωμένα κέντρα, οπότε σ' αυτά δεν ισχύει το 353 του Π.Κ. Κατά συνέπεια, αφού δεν υπάρχουν οργανωμένα κέντρα, ο γυμνισμός απαγορεύεται στην Ελλάδα. Επιπλέον η γραφειοκρατία, που μαστίζει το κράτος εδώ και δεκαετίες, δεν επιτρέπει την άμεση και αποτελεσματική κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, ώστε η πολυπόθητη εισροή του «γυμνιστικού» συναλλάγματος να γίνει πραγματικότητα.
Η Ισπανία, ως γνωστό, φιλοξενεί το Σεπτέμβριο το 19º Παγκόσμιο Συνέδριο Γυμνιστών σε ένα νέο και φιλόδοξο κέντρο, την «COSTA NATURA», κοντά στη Μάλαγα. Στην ημερήσια διάταξη βρίσκεται η Ελλάδα και το μέλλον του γυμνισμού σ' αυτήν. Εάν θέλουμε η Ελλάδα να γίνει παγκόσμιο κέντρο του γυμνιστικού κινήματος και να κτυπήσει με αξιώσεις την πρώτη θέση στη γυμνιστική αγορά της Μεσογείου, πρέπει να κινηθούμε γρήγορα. Και αυτό θα γίνει μόνον όταν οι αρμόδιοι φορείς συνεργασθούν με τους Έλληνες γυμνιστές, τους οποίους προς το παρόν αγνοούν συστηματικά και θεωρούν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία.
No comments:
Post a Comment