Richard Ehrmann-Falkenau (1953-56)Πρώτος εκλεγμένος πρέοδρος της ΙΝF/FNI
Η Διεθνής Γυμνιστική Ομοσπονδία (ΙΝF/FNI) ιδρύθηκε στις 23 Αυγούστου 1953 στο παραθεριστικό κέντρο γυμνιστών Montalivet της Γαλλίας κατά την τρίτη γενική συνέλευσή της. Είχαν προηγηθεί οι γενικές συνελεύσεις του 1951 (Λονδίνο) και 1952 (Ελβετία).
Οι αντιπρόσωποι 10 χωρών παρέστησαν σε δεξίωση προς τιμή τους από τις τοπικές αρχές του Montalivet, οι οποίες ευχήθηκαν καλή ευόδωση και συμπαραστάθηκαν ολόψυχα στην προσπάθειά τους.
Στην εναρκτήρια συνεδρίαση παρέστησαν οι αντιπρόσωποι οκτώ χωρών: Γαλλίας, Γερμανίας, Ολλανδίας, Βελγίου, Αυστρίας, ΗΠΑ, Ισπανίας και Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Ελβετός και ο Καναδός αντιπρόσωπος καθυστέρησαν να φθάσουν λόγω της απεργίας των σιδηροδρομικών, αλλά παραβρέθηκαν στη συνεδρίαση της Κυριακής.
Πρόεδρος της γενικής συνέλευσης εκλέχθηκε ο Γάλλος Albert Lecocq (1905-69) και γραμματέας η Βρετανίδα Dorothy Thornton (1900-94).
Από τις τρεις ονομασίες που προτάθηκαν για την υπό ίδρυση Ομοσπονδία, επικράτησε η σημερινή που πήρε και την πλειοψηφία. Η ονομασία αυτή μπορεί να μετφραστεί εύκολα στις κυριότερες γλώσσες χωρίς να αλλάξουν τα αρχικά της αλλά μόνο η σειρά των γραμμάτων. Εγκρίθηκε επίσης το πρώτο Καταστατικό, με ορισμένες τροποποιήσεις.
Πρόεδρος εκλέχτηκε ο Αυστριακός Richard Ehrmann-Falkenau (1894-1985), o οποίος διόρισε αργότερα το Γραμματέα και τον Ταμία επίσης από την Αυστρία.
Αντιπρόεδροι εκλέχτηκαν, όπως αναμενόταν, οι Albert Lecocq (Γαλλία), Eduard Fankhauser (1904-1998) (Ελβετία), Erhard Wächtler (1901-63) (Γερμανία) και Dorothy Thornton (Ηνωμένο Βασίλειο).
Σύμβουλοι εκλέχτηκαν οι Forrest Emerson (1901-85)(HΠΑ), Alois Knapp (1889-1980) (ΗΠΑ) και η Ise Dissen-Lang (1908-2000) (Ολλανδία). Ο θεσμός αυτός καταργήθηκε το 1968.
Έγινε ενδιαφέρουσα παρέμβαση από την αντιπρόσωπο της Ολλανδίας για την εικονογράφηση των περιοδικών γυμνιστών με τη δημοσίευση φωτογραφιών πραγματικών γυμνιστών και όχι γυμνών μοντέλων. Παρουσιάστηκε εκτενώς το «γυμνιστικό διαβατήριο» από το Γάλλο αντιπρόσωπο, το σημερινό Δελτίο Μέλους, που έγινε δεκτό απ΄όλα τα μέλη και καθιερώθηκε το 1954, με ενιαία αρίθμηση και ειδικό ένσημο διαφορετικού χρώματος κάθε χρόνο. Μέχρι το 1972 είχαν εκδοθεί 85.000 διαβατήρια. Ο συντάκτης του παρόντος έχει τον αριθμό 118349 (1976).
Η επίσκεψη και διαμονή στους συλλόγους γυμνιστών από μέλη άλλων χωρών ήταν δυνατή μόνο με την επίδειξη του συγκεκριμένου διαβατηρίου. Συγχρόνως, μαζί με την ετήσια εισφορά των εθνικών ομοσπονδιών, αποτελούσε το κύριο έσοδο της INF για πολλά χρόνια.
Ο νέος πρόεδρος προσκάλεσε τους συνέδρους να έρθουν τον επόμενο χρόνο (1954) στη Βιένη.
Ήταν, κατά γενική ομολογία, ένα επιτυχημένο συνέδριο, παρά την 49ήμερη απεργία των μέσων μαζικής μεταφοράς στη Γαλλία. Η χώρα είχε παραλύσει από την καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στα τρένα, λεωφορεία, τηλέγραφους και ταχυδρομεία. Ορισμένοι αντιπρόσωποι έφθασαν με οτοστόπ ή ποδήλατο(!)
Η Αμερικανική Ομοσπονδία Γυμνιστών (ASA) έγινε μέλος της INF το 1958 , ενώ κατέλαβε θέση αντιπροέδρου με τον John Bach μόλις το 1960.
Οι αντιπρόσωποι 10 χωρών παρέστησαν σε δεξίωση προς τιμή τους από τις τοπικές αρχές του Montalivet, οι οποίες ευχήθηκαν καλή ευόδωση και συμπαραστάθηκαν ολόψυχα στην προσπάθειά τους.
Στην εναρκτήρια συνεδρίαση παρέστησαν οι αντιπρόσωποι οκτώ χωρών: Γαλλίας, Γερμανίας, Ολλανδίας, Βελγίου, Αυστρίας, ΗΠΑ, Ισπανίας και Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Ελβετός και ο Καναδός αντιπρόσωπος καθυστέρησαν να φθάσουν λόγω της απεργίας των σιδηροδρομικών, αλλά παραβρέθηκαν στη συνεδρίαση της Κυριακής.
Πρόεδρος της γενικής συνέλευσης εκλέχθηκε ο Γάλλος Albert Lecocq (1905-69) και γραμματέας η Βρετανίδα Dorothy Thornton (1900-94).
Από τις τρεις ονομασίες που προτάθηκαν για την υπό ίδρυση Ομοσπονδία, επικράτησε η σημερινή που πήρε και την πλειοψηφία. Η ονομασία αυτή μπορεί να μετφραστεί εύκολα στις κυριότερες γλώσσες χωρίς να αλλάξουν τα αρχικά της αλλά μόνο η σειρά των γραμμάτων. Εγκρίθηκε επίσης το πρώτο Καταστατικό, με ορισμένες τροποποιήσεις.
Πρόεδρος εκλέχτηκε ο Αυστριακός Richard Ehrmann-Falkenau (1894-1985), o οποίος διόρισε αργότερα το Γραμματέα και τον Ταμία επίσης από την Αυστρία.
Αντιπρόεδροι εκλέχτηκαν, όπως αναμενόταν, οι Albert Lecocq (Γαλλία), Eduard Fankhauser (1904-1998) (Ελβετία), Erhard Wächtler (1901-63) (Γερμανία) και Dorothy Thornton (Ηνωμένο Βασίλειο).
Σύμβουλοι εκλέχτηκαν οι Forrest Emerson (1901-85)(HΠΑ), Alois Knapp (1889-1980) (ΗΠΑ) και η Ise Dissen-Lang (1908-2000) (Ολλανδία). Ο θεσμός αυτός καταργήθηκε το 1968.
Έγινε ενδιαφέρουσα παρέμβαση από την αντιπρόσωπο της Ολλανδίας για την εικονογράφηση των περιοδικών γυμνιστών με τη δημοσίευση φωτογραφιών πραγματικών γυμνιστών και όχι γυμνών μοντέλων. Παρουσιάστηκε εκτενώς το «γυμνιστικό διαβατήριο» από το Γάλλο αντιπρόσωπο, το σημερινό Δελτίο Μέλους, που έγινε δεκτό απ΄όλα τα μέλη και καθιερώθηκε το 1954, με ενιαία αρίθμηση και ειδικό ένσημο διαφορετικού χρώματος κάθε χρόνο. Μέχρι το 1972 είχαν εκδοθεί 85.000 διαβατήρια. Ο συντάκτης του παρόντος έχει τον αριθμό 118349 (1976).
Η επίσκεψη και διαμονή στους συλλόγους γυμνιστών από μέλη άλλων χωρών ήταν δυνατή μόνο με την επίδειξη του συγκεκριμένου διαβατηρίου. Συγχρόνως, μαζί με την ετήσια εισφορά των εθνικών ομοσπονδιών, αποτελούσε το κύριο έσοδο της INF για πολλά χρόνια.
Ο νέος πρόεδρος προσκάλεσε τους συνέδρους να έρθουν τον επόμενο χρόνο (1954) στη Βιένη.
Ήταν, κατά γενική ομολογία, ένα επιτυχημένο συνέδριο, παρά την 49ήμερη απεργία των μέσων μαζικής μεταφοράς στη Γαλλία. Η χώρα είχε παραλύσει από την καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στα τρένα, λεωφορεία, τηλέγραφους και ταχυδρομεία. Ορισμένοι αντιπρόσωποι έφθασαν με οτοστόπ ή ποδήλατο(!)
Η Αμερικανική Ομοσπονδία Γυμνιστών (ASA) έγινε μέλος της INF το 1958 , ενώ κατέλαβε θέση αντιπροέδρου με τον John Bach μόλις το 1960.
No comments:
Post a Comment