Ο Ραμνούς, αρχαίος δήμος της Αιαντίδας φυλής που άκμασε κατά τον 5ο και 4ο π.Χ. αιώνα, βρίσκεται στη βορειανατολική άκρη του νομού Αττικής, περίπου 5 χλμ από την πεδιάδα του Μαραθώνα, σε μια μαγευτική τοποθεσία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, η οποία απειλήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '90 από την ύπαρξη γειτονικού λατομείου.
Οι γυμνιστές εμφανίστηκαν το 1975, στον πρώτο από τους τέσσερις ορμίσκους που βρίσκονται στην κάτω πλευρά του πυκνόφυτου λόφου της αρχαίας πόλης., γενέτειρα του ρήτορα Αντιφώντα. Σώζονται ερείπια του Ναού της Θέτιδος, ενώ άλλα ευρήματα στεγάζονται στο μουσείο μέσα στον αρχαιολογικό χώρο.
Ο Ραμνούς ονομάστηκε δικαιολογημένα "λίκνο του αθηναϊκού γυμνισμού" και υπήρξε για πολλά χρόνια το καταφύγιο δεκάδων επώνυμων και ανώνυμων γυμνιστών, αλλά υπέστη όμως και τη φθορά από την ελεύθερη κατασκήνωση, την αποψίλωση των θάμνων, καθώς και την ανεξέλεγκτη ρύπανση από τους γυμνούς κολυμβητές. Ακόμη μπορούσε κανείς να πάει με πλοιάριο μέχρι τις ακτές της Εύβοιας απέναντι και να απολαύσει καθαρή θάλασσα και ηρεμία, όταν στην παραλία σχηματίζονταν δύο με τρεις σειρές γυμνιστών!
Μετά το 1990 επεκτάθηκε η περίφραξη του αρχαιολογικού χώρου και προς τις δύο κατευθύνσεις, όπότε το μονοπάτι της δεξιάς πλευράς ουσιαστικά αχρηστεύθηκε. Η μόνη πρόσβαση παρέμεινε ο χωματόδρομος μέχρι το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας (1935) και μετά με τα πόδια, ακολουθώντας το μονοπάτι κατά μήκος του συρματοπλέγματος.
Τα σαββατοκύριακα λόγω της μεγάλης προσέλευσης κατά τη δεκαετία του 80 η εύρεση ελεύθερου χώρου ήταν εξαιρετικά δύσκολη ή αδύνατη για όσους έρχονταν καθυστερημένοι. Αρκετοί άφηναν τις ομπρέλες και τα πράγματά τους από την προηγούμενη μέρα, οπότε το πρωί της Κυριακής έβλεπε κανείς όλες τις ομπρέλες και τα στρώματα ανοικτά χωρίς όμως την παρουσία γυμνιστών.
Η περίπτωση των "οφθαλμόπλοιων" άφησε εποχή. Τα "οφθαλμόπλοια" ήταν συνήθως μικρές βρατήσει κάποια τάξη μεταξύ των λουομένων, με πενιχρά αποτελέσματα, ενώ γινόταν συστηματική συγκέντρωση των απορριμμάτων και καταστροφή τους σε συγκεκριμένο σημείο.
Σήμερα, ο Ραμνούς εξακολουθεί άρκες ή ταχύπλοα που αγκυροβολούσαν στα ανοικτά δήθεν για ψάρεμα, αλλά στην πραγματικότητα παρακολουθούσαν τους γυμνιστές με κιάλια και άλλα συναφή όργανα...
Για ένα διάστημα καταβλήθηκε προσπάθεια να τηρηθεί ο "δεκάλογος" των γυμνισών, προκειμένου να επικνα δέχεται γυμνιστές, αλλά οι περισσότεροι παλαίμαχοι έχουν αποχωρήσει ο καθένας για το δικό του λόγο. Η δεκαετία του 80 πραγματικά θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη όσων έζησαν τις μαγευτικές μέρες και νύχτες...
Οι γυμνιστές εμφανίστηκαν το 1975, στον πρώτο από τους τέσσερις ορμίσκους που βρίσκονται στην κάτω πλευρά του πυκνόφυτου λόφου της αρχαίας πόλης., γενέτειρα του ρήτορα Αντιφώντα. Σώζονται ερείπια του Ναού της Θέτιδος, ενώ άλλα ευρήματα στεγάζονται στο μουσείο μέσα στον αρχαιολογικό χώρο.
Ο Ραμνούς ονομάστηκε δικαιολογημένα "λίκνο του αθηναϊκού γυμνισμού" και υπήρξε για πολλά χρόνια το καταφύγιο δεκάδων επώνυμων και ανώνυμων γυμνιστών, αλλά υπέστη όμως και τη φθορά από την ελεύθερη κατασκήνωση, την αποψίλωση των θάμνων, καθώς και την ανεξέλεγκτη ρύπανση από τους γυμνούς κολυμβητές. Ακόμη μπορούσε κανείς να πάει με πλοιάριο μέχρι τις ακτές της Εύβοιας απέναντι και να απολαύσει καθαρή θάλασσα και ηρεμία, όταν στην παραλία σχηματίζονταν δύο με τρεις σειρές γυμνιστών!
Μετά το 1990 επεκτάθηκε η περίφραξη του αρχαιολογικού χώρου και προς τις δύο κατευθύνσεις, όπότε το μονοπάτι της δεξιάς πλευράς ουσιαστικά αχρηστεύθηκε. Η μόνη πρόσβαση παρέμεινε ο χωματόδρομος μέχρι το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας (1935) και μετά με τα πόδια, ακολουθώντας το μονοπάτι κατά μήκος του συρματοπλέγματος.
Τα σαββατοκύριακα λόγω της μεγάλης προσέλευσης κατά τη δεκαετία του 80 η εύρεση ελεύθερου χώρου ήταν εξαιρετικά δύσκολη ή αδύνατη για όσους έρχονταν καθυστερημένοι. Αρκετοί άφηναν τις ομπρέλες και τα πράγματά τους από την προηγούμενη μέρα, οπότε το πρωί της Κυριακής έβλεπε κανείς όλες τις ομπρέλες και τα στρώματα ανοικτά χωρίς όμως την παρουσία γυμνιστών.
Η περίπτωση των "οφθαλμόπλοιων" άφησε εποχή. Τα "οφθαλμόπλοια" ήταν συνήθως μικρές βρατήσει κάποια τάξη μεταξύ των λουομένων, με πενιχρά αποτελέσματα, ενώ γινόταν συστηματική συγκέντρωση των απορριμμάτων και καταστροφή τους σε συγκεκριμένο σημείο.
Σήμερα, ο Ραμνούς εξακολουθεί άρκες ή ταχύπλοα που αγκυροβολούσαν στα ανοικτά δήθεν για ψάρεμα, αλλά στην πραγματικότητα παρακολουθούσαν τους γυμνιστές με κιάλια και άλλα συναφή όργανα...
Για ένα διάστημα καταβλήθηκε προσπάθεια να τηρηθεί ο "δεκάλογος" των γυμνισών, προκειμένου να επικνα δέχεται γυμνιστές, αλλά οι περισσότεροι παλαίμαχοι έχουν αποχωρήσει ο καθένας για το δικό του λόγο. Η δεκαετία του 80 πραγματικά θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη όσων έζησαν τις μαγευτικές μέρες και νύχτες...
No comments:
Post a Comment