Το 27ο κατά σειρά ετήσιο φεστιβάλ τέχνης,
μουσικής και εναλλακτικών δραστηριοτήτων στην Αμερική, έγινε στην «προσωρινή
πόλη» Black Rock City, που βρίσκεται στην επιφάνεια αποξηραμένης λίμνης (playa) στην έρημο Black Rock Desert (βόρεια Νεβάδα) από 27 Αυγούστου
μέχρι 3 Σεπτεμβρίου 2012.
Η συμμετοχή ανήλθε σε 52.385, ελαφρά μειωμένη από το 2011, όταν 53.963, ο μεγαλύτερος μέχρι σήμερα, επισκέπτες πήραν μέρος.
Η τιμή του εισιτηρίου κυμάνθηκε μεταξύ 210 - 420 δολάρια το άτομο. H τιμή διάθεσης αυξάνει κάθε χρόνο παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των διοργανωτών.
Το φεστιβάλ διοργανώνεται από τη μη κερδοσκοπική εταιρεία Black Rock City, LLC. Κατά την επταήμερη διάρκεια του φεστιβάλ λειτουργεί αεροδιάδρομος (2002) που πληροί τις προδιαγραφές της πολιτικής αεροπορίας για προσγείωση και απογείωση μικρών ιδιωτικών αεροσκαφών, ελικόπτερων, αερόστατων και ανεμόπτερων. Τακτικά δρομολόγια λεωφορείων από και προς Άγιο Φραγκίσκο (Καλιφόρνια) και Ρίνο (Νεβάδα), καθώς και τοπική συγκοινωνία με την πλησιέστερη κοινότητα Gerlach-Empire (217 κάτοικοι). εξυπηρετούν τους εκδρομείς.
Η «προσωρινή πόλη» διαθέτει βασικές υπηρεσίες υποδομής, όπως πλήρως στελεχωμένο σταθμό πρώτων βοηθειών με γιατρούς, νοσοκόμες και παραϊατρικό προσωπικό, αστυνομία, πυροσβεστικά οχήματα, γραμματειακή υποστήριξη, υπηρεσία απολεσθέντων, χώρο επεξεργασίας απορριμμάτων. Τα άτομα με επιβαρυμένη υγεία οφείλουν να ενημερώνουν εγκαίρως τις αρχές, ώστε να τύχουν ιατρικής υποστήριξης σε περίπτωση ανάγκης (διαβητικοί, καρδιοπαθείς, έγκυες, ΑμεΑ κ.λπ.).
Σε γενικές γραμμές η εκδήλωση του 2012 κύλησε ομαλά, χωρίς να παρουσιαστούν σοβαρά προβλήματα, όπως μας ενημερώνει το ημερήσιο δελτίο Τύπου της διοργανώτριας εταιρείας (μια 15χρονη κοπέλα που είχε χαθεί μέσα στην κοσμοσυρροή, επέστρεψε σώα και αβλαβής στην οικογένειά της, ενώ αναφέρθηκαν μεμονωμένα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης). Η οπλοκατοχή και οπλοχρησία έχουν απαγορευθεί από το 1998, καθώς καΙ ΟΙ σκύλοι (1996). Οι χρήστες ηδονιστικών ουσιών συλλαμβάνονται και παραπέμπονται στη δικαιοσύνη. Πολλές προσαγωγές και συλλήψεις για ναρκωτικά, σεξουαλική παρενόχληση, εμπρησμούς έχουν γίνει τα προηγούμενα χρόνια
Η διοργανώτρια εταιρεία, με την εμπειρία των 21 ετών, φροντίζει μέσω του επίσημου ιστότοπού της να ενημερώνει τους επισκέπτες για όλα τα θέματα που σχετίζονται με την επιβίωση σε αφιλόξενο περιβάλλον, τη διαμονή, τη συμπεριφορά και τα άρθρα του κανονισμού λειτουργίας του χώρου. Ο ιστότοπός τους ενημερώνεται σε καθημερινή βάση. Υπάρχει οδηγός επιβίωσης για τους πρωτάρηδες και όχι μόνο. Επίσης έχουν αναρτηθεί χρήσιμα έντυπα σε μορφή pdf.
Το φετινό θέμα του φεστιβάλ ήταν η «γονιμότητα 2.0» και η αρχιτεκτονική κατασκευή, ο ναός της Ήρας, που κάηκε την τελευταία ημέρα. Ο αριθμός των θεματικών κατασκηνώσεων δεν έχει γίνει γνωστός μέχρι στιγμής.
Υπάρχουν σαφή παγανιστικά στοιχεία στη φιλοσοφία του φεστιβάλ, τα οποία παραμένουν αναλλοίωτα με την πάροδο του χρόνου, όπως η ανέγερση ξύλινου ομοιώματος ανθρώπου «Burning Man» που καίγεται την τελευταία ημέρα. Ο ιδρυτής του φεστιβάλ, Larry Harvey, κατασκεύασε ομοίωμα ύψους 2,4 μέτρων το 1986, μαζί με ένα μικρότερο σκύλου. Το 2011 το ομοίωμα έφθασε τα 32 μέτρα ύψος. Η όλη φιλοσοφία του φεστιβάλ έχει τις ρίζες της στο θερινό ηλιοστάσιο.
Το φεστιβάλ, όπως είπαμε παραπάνω, ξεκίνησε το 1986 στην παραλία Baker στον κόλπο του Αγίου Φραγκίσκου από το Larry Harvey, τον Jerry James και άλλους ομοϊδεάτες τους. Η συγκεκριμένη ακτή φιλοξενεί γυμνιστές και θεωρείται μια από τις πιο γνωστές στη βόρεια Καλιφόρνια. Παραβρέθηκαν 20 άτομα.
Το 1991 μεταφέρθηκε στην έρημο Black Rock Desert στις παρυφές του εθνικού δρυμού στη βόρεια Νεβάδα κοντά στη σημερινή τοποθεσία (1998), όπου δημιουργήθηκε ένα υποτυπώδες κάμπινγκ για τους επισκέπτες με βασικές ανέσεις. Αργότερα το κάμπινγκ επεκτάθηκε και η εταιρεία κατέβαλε σημαντικά ποσά για τη βελτίωση των βασικών υποδομών. Μέχρι την εμφάνιση της αστυνομίας και την πιστή εφαρμογή των διατάξεων επικρατούσε αναρχία. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η προσωρινή πόλη είναι η ηχορρύπανση και ο μεγάλος όγκος καμένων κστασκευών.
Μέχρι το 1994 η είσοδος ήταν ελεύθερη, αλλά από τον επόμενο χρόνο καθιερώθηκε εισιτήριο για την κάλυψη των εξόδων διοργάνωσης του φεστιβάλ. Την ίδια χρονιά αποφασίστηκε η εισαγωγή θέματος, διαφορετικού κάθε χρόνο, πάνω στο οποίο οι καλλιτέχνες δημιουργούσαν εκθέματα και κατασκευές στα θεματικά κάμπινγκ.
Το 1990 η συμμετοχή έφθασε τα 1.000 άτομα, το 1997 τα 10.000, το 2000 τα 25.400 και το 2011 τα 53.963! Η άναρχη, μικρή κατασκήνωση, με περιορισμένο προϋπολογισμό, μεταβλήθηκε σε μια οργανωμένη κοινωνία με την υποστήριξη καθηγητών πανεπιστημίων, επικοινωνιολόγων και άλλων επιστημόνων που έσπευσαν να βοηθήσουν την εταιρεία. Η τελευταία εφάρμοσε διαφορετικές μεθόδους διαχείρισης, προκειμένου να επιλέξει την πιο αποτελεσματική.
Η διοργανώτρια εταιρεία έχει συντάξει αυστηρούς κανόνες λειτουργίας της «προσωρινής πόλης». Απαιτείται η έγγραφη αποδοχή τους τόσο από τους απλούς επισκέπτες όσο και από τα ΜΜΕ. Η φωτογράφιση, βιντεοσκόπηση, ακόμη και η πώληση διαφόρων ειδών από επισκέπτες υπόκειται σε περιορισμούς. Δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να παραβιάζεται η ιδιωτική ζωή των συμμετεχόντων, αφού, παρά την αυξημένη συμμετοχή, το φεστιβάλ θεωρείται, κατά τους διοργανωτές, ιδιωτική εκδήλωση σε δημόσια έκταση. Ειδικά για τη φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση δεν χορηγούνται εύκολα άδειες σε επαγγελματίες, ώστε να μην καταλήξει το υλικό τους σε ιστοσελίδες ερωτικού (βλέπε πορνογραφικού περιεχόμενου). Οι εκπρόσωποι του Τύπου εισέρχονται μέ ειδική άδεια, αφού εγκριθεί η αίτησή τους. Η πολιτική της εταιρείας έχει επικριθεί έντονα.
Χιλιάδες άνθρωποι κυκλοφορούν και ζουν γυμνοί, δοκιμάζοντας εναλλακτικό τρόπο διαβίωσης και συμπεριφοράς, ιδίως οι γυναίκες που αισθάνονται πιο άνετα σε ένα τέτοιο περιβάλλον μακριά από τον άχαρο ενδυματολογικό κώδικα των πόλεων. Να σημειωθεί ότι οι κατασκηνωτές δεν είναι γυμνιστές. Πολλοί γδύνονται για πρώτη φορά στη ζωή τους σε ανάλογο περιβάλλον. Άλλωστε η «προσωρινή πόλη» βρίσκεται στην καρδιά της ερήμου σε άνυδρο περιβάλλον και οι συνθήκες διαβίωσης είναι δύσκολες.
Η Gypsy Taub, η γνωστή παραγωγός τηλεοπτικών προγραμμάτων «The Naked Truth TV» και υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων από τον Άγιο Φραγκίσκο, έχει καταγράψει σε βίντεο διάρκειας 17 λεπτών την ποδηλατοδρομία των γυμνόστηθων γυναικών στο φεστιβάλ του 2009 (βλέπε «TheNakedTruth.tv: Burning Man Critical Tits Bike Ride» με ημερομηνία 22/9 στο ίδιο ιστολόγιο) και έχει ακόμη πάρει συνεντεύξεις το 2010 από τέσσερα άτομα. Όπως ακούγεται στο βίντεο, οι άνδρες θεατές επευφημούν τις γυμνόστηθες ποδηλάτισσες, συζύγους, φίλες, συντρόφους, που ικανοποιούνται από την ανταπόκρισή τους. Οι περισσότερες έχουν καλύψει τις θηλές τους με λουλούδια ή αυτοκόλλητα! Όπως λέει ο τραγουδιστής Rodney Carrington στη μπαλάντα του «Αν αγαπάς την πατρίδα σου, δείξε μου το στήθος σου!».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
•Katherine K. Chen, Enabling Creative Chaos: The Organization Behind the Burning Man Event, Chicago: University of Chicago Press, 2009, 264pp.
•Lee Gilmore and Mark Proyen, editors, AfterBurn: Reflections on Burning Man (Counterculture), University of New Mexico Press, 2005, 221pp.
Η συμμετοχή ανήλθε σε 52.385, ελαφρά μειωμένη από το 2011, όταν 53.963, ο μεγαλύτερος μέχρι σήμερα, επισκέπτες πήραν μέρος.
Η τιμή του εισιτηρίου κυμάνθηκε μεταξύ 210 - 420 δολάρια το άτομο. H τιμή διάθεσης αυξάνει κάθε χρόνο παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των διοργανωτών.
Το φεστιβάλ διοργανώνεται από τη μη κερδοσκοπική εταιρεία Black Rock City, LLC. Κατά την επταήμερη διάρκεια του φεστιβάλ λειτουργεί αεροδιάδρομος (2002) που πληροί τις προδιαγραφές της πολιτικής αεροπορίας για προσγείωση και απογείωση μικρών ιδιωτικών αεροσκαφών, ελικόπτερων, αερόστατων και ανεμόπτερων. Τακτικά δρομολόγια λεωφορείων από και προς Άγιο Φραγκίσκο (Καλιφόρνια) και Ρίνο (Νεβάδα), καθώς και τοπική συγκοινωνία με την πλησιέστερη κοινότητα Gerlach-Empire (217 κάτοικοι). εξυπηρετούν τους εκδρομείς.
Η «προσωρινή πόλη» διαθέτει βασικές υπηρεσίες υποδομής, όπως πλήρως στελεχωμένο σταθμό πρώτων βοηθειών με γιατρούς, νοσοκόμες και παραϊατρικό προσωπικό, αστυνομία, πυροσβεστικά οχήματα, γραμματειακή υποστήριξη, υπηρεσία απολεσθέντων, χώρο επεξεργασίας απορριμμάτων. Τα άτομα με επιβαρυμένη υγεία οφείλουν να ενημερώνουν εγκαίρως τις αρχές, ώστε να τύχουν ιατρικής υποστήριξης σε περίπτωση ανάγκης (διαβητικοί, καρδιοπαθείς, έγκυες, ΑμεΑ κ.λπ.).
Σε γενικές γραμμές η εκδήλωση του 2012 κύλησε ομαλά, χωρίς να παρουσιαστούν σοβαρά προβλήματα, όπως μας ενημερώνει το ημερήσιο δελτίο Τύπου της διοργανώτριας εταιρείας (μια 15χρονη κοπέλα που είχε χαθεί μέσα στην κοσμοσυρροή, επέστρεψε σώα και αβλαβής στην οικογένειά της, ενώ αναφέρθηκαν μεμονωμένα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης). Η οπλοκατοχή και οπλοχρησία έχουν απαγορευθεί από το 1998, καθώς καΙ ΟΙ σκύλοι (1996). Οι χρήστες ηδονιστικών ουσιών συλλαμβάνονται και παραπέμπονται στη δικαιοσύνη. Πολλές προσαγωγές και συλλήψεις για ναρκωτικά, σεξουαλική παρενόχληση, εμπρησμούς έχουν γίνει τα προηγούμενα χρόνια
Η διοργανώτρια εταιρεία, με την εμπειρία των 21 ετών, φροντίζει μέσω του επίσημου ιστότοπού της να ενημερώνει τους επισκέπτες για όλα τα θέματα που σχετίζονται με την επιβίωση σε αφιλόξενο περιβάλλον, τη διαμονή, τη συμπεριφορά και τα άρθρα του κανονισμού λειτουργίας του χώρου. Ο ιστότοπός τους ενημερώνεται σε καθημερινή βάση. Υπάρχει οδηγός επιβίωσης για τους πρωτάρηδες και όχι μόνο. Επίσης έχουν αναρτηθεί χρήσιμα έντυπα σε μορφή pdf.
Το φετινό θέμα του φεστιβάλ ήταν η «γονιμότητα 2.0» και η αρχιτεκτονική κατασκευή, ο ναός της Ήρας, που κάηκε την τελευταία ημέρα. Ο αριθμός των θεματικών κατασκηνώσεων δεν έχει γίνει γνωστός μέχρι στιγμής.
Υπάρχουν σαφή παγανιστικά στοιχεία στη φιλοσοφία του φεστιβάλ, τα οποία παραμένουν αναλλοίωτα με την πάροδο του χρόνου, όπως η ανέγερση ξύλινου ομοιώματος ανθρώπου «Burning Man» που καίγεται την τελευταία ημέρα. Ο ιδρυτής του φεστιβάλ, Larry Harvey, κατασκεύασε ομοίωμα ύψους 2,4 μέτρων το 1986, μαζί με ένα μικρότερο σκύλου. Το 2011 το ομοίωμα έφθασε τα 32 μέτρα ύψος. Η όλη φιλοσοφία του φεστιβάλ έχει τις ρίζες της στο θερινό ηλιοστάσιο.
Το φεστιβάλ, όπως είπαμε παραπάνω, ξεκίνησε το 1986 στην παραλία Baker στον κόλπο του Αγίου Φραγκίσκου από το Larry Harvey, τον Jerry James και άλλους ομοϊδεάτες τους. Η συγκεκριμένη ακτή φιλοξενεί γυμνιστές και θεωρείται μια από τις πιο γνωστές στη βόρεια Καλιφόρνια. Παραβρέθηκαν 20 άτομα.
Το 1991 μεταφέρθηκε στην έρημο Black Rock Desert στις παρυφές του εθνικού δρυμού στη βόρεια Νεβάδα κοντά στη σημερινή τοποθεσία (1998), όπου δημιουργήθηκε ένα υποτυπώδες κάμπινγκ για τους επισκέπτες με βασικές ανέσεις. Αργότερα το κάμπινγκ επεκτάθηκε και η εταιρεία κατέβαλε σημαντικά ποσά για τη βελτίωση των βασικών υποδομών. Μέχρι την εμφάνιση της αστυνομίας και την πιστή εφαρμογή των διατάξεων επικρατούσε αναρχία. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η προσωρινή πόλη είναι η ηχορρύπανση και ο μεγάλος όγκος καμένων κστασκευών.
Μέχρι το 1994 η είσοδος ήταν ελεύθερη, αλλά από τον επόμενο χρόνο καθιερώθηκε εισιτήριο για την κάλυψη των εξόδων διοργάνωσης του φεστιβάλ. Την ίδια χρονιά αποφασίστηκε η εισαγωγή θέματος, διαφορετικού κάθε χρόνο, πάνω στο οποίο οι καλλιτέχνες δημιουργούσαν εκθέματα και κατασκευές στα θεματικά κάμπινγκ.
Το 1990 η συμμετοχή έφθασε τα 1.000 άτομα, το 1997 τα 10.000, το 2000 τα 25.400 και το 2011 τα 53.963! Η άναρχη, μικρή κατασκήνωση, με περιορισμένο προϋπολογισμό, μεταβλήθηκε σε μια οργανωμένη κοινωνία με την υποστήριξη καθηγητών πανεπιστημίων, επικοινωνιολόγων και άλλων επιστημόνων που έσπευσαν να βοηθήσουν την εταιρεία. Η τελευταία εφάρμοσε διαφορετικές μεθόδους διαχείρισης, προκειμένου να επιλέξει την πιο αποτελεσματική.
Η διοργανώτρια εταιρεία έχει συντάξει αυστηρούς κανόνες λειτουργίας της «προσωρινής πόλης». Απαιτείται η έγγραφη αποδοχή τους τόσο από τους απλούς επισκέπτες όσο και από τα ΜΜΕ. Η φωτογράφιση, βιντεοσκόπηση, ακόμη και η πώληση διαφόρων ειδών από επισκέπτες υπόκειται σε περιορισμούς. Δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να παραβιάζεται η ιδιωτική ζωή των συμμετεχόντων, αφού, παρά την αυξημένη συμμετοχή, το φεστιβάλ θεωρείται, κατά τους διοργανωτές, ιδιωτική εκδήλωση σε δημόσια έκταση. Ειδικά για τη φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση δεν χορηγούνται εύκολα άδειες σε επαγγελματίες, ώστε να μην καταλήξει το υλικό τους σε ιστοσελίδες ερωτικού (βλέπε πορνογραφικού περιεχόμενου). Οι εκπρόσωποι του Τύπου εισέρχονται μέ ειδική άδεια, αφού εγκριθεί η αίτησή τους. Η πολιτική της εταιρείας έχει επικριθεί έντονα.
Χιλιάδες άνθρωποι κυκλοφορούν και ζουν γυμνοί, δοκιμάζοντας εναλλακτικό τρόπο διαβίωσης και συμπεριφοράς, ιδίως οι γυναίκες που αισθάνονται πιο άνετα σε ένα τέτοιο περιβάλλον μακριά από τον άχαρο ενδυματολογικό κώδικα των πόλεων. Να σημειωθεί ότι οι κατασκηνωτές δεν είναι γυμνιστές. Πολλοί γδύνονται για πρώτη φορά στη ζωή τους σε ανάλογο περιβάλλον. Άλλωστε η «προσωρινή πόλη» βρίσκεται στην καρδιά της ερήμου σε άνυδρο περιβάλλον και οι συνθήκες διαβίωσης είναι δύσκολες.
Η Gypsy Taub, η γνωστή παραγωγός τηλεοπτικών προγραμμάτων «The Naked Truth TV» και υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων από τον Άγιο Φραγκίσκο, έχει καταγράψει σε βίντεο διάρκειας 17 λεπτών την ποδηλατοδρομία των γυμνόστηθων γυναικών στο φεστιβάλ του 2009 (βλέπε «TheNakedTruth.tv: Burning Man Critical Tits Bike Ride» με ημερομηνία 22/9 στο ίδιο ιστολόγιο) και έχει ακόμη πάρει συνεντεύξεις το 2010 από τέσσερα άτομα. Όπως ακούγεται στο βίντεο, οι άνδρες θεατές επευφημούν τις γυμνόστηθες ποδηλάτισσες, συζύγους, φίλες, συντρόφους, που ικανοποιούνται από την ανταπόκρισή τους. Οι περισσότερες έχουν καλύψει τις θηλές τους με λουλούδια ή αυτοκόλλητα! Όπως λέει ο τραγουδιστής Rodney Carrington στη μπαλάντα του «Αν αγαπάς την πατρίδα σου, δείξε μου το στήθος σου!».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
•Katherine K. Chen, Enabling Creative Chaos: The Organization Behind the Burning Man Event, Chicago: University of Chicago Press, 2009, 264pp.
•Lee Gilmore and Mark Proyen, editors, AfterBurn: Reflections on Burning Man (Counterculture), University of New Mexico Press, 2005, 221pp.
No comments:
Post a Comment