 |
| Αεροφωτογραφία του Rovinj στη χερσόνησο της Ιστρίας |
Πηγαίναμε με την Kassandra κάθε xρόνο αρχές
καλοκαιριού στο Rovinj της Κροατίας, όχι μόνo για να
παρακολουθήσουμε την ετήσια συνάντηση των γυμνιστών της Κεντρικής Ευρώπης, αλλά
να ξεκουραστούμε, να ανανεώσουμε τη σχέση μας, να ζήσουμε προσωπικές στιγμές
μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Έτσι αποφάσισα να γράψω ένα κείμενο για τη σχέση δυο γυμνοκρατών-ηδονιστών που αγαπήθηκαν, ερωτεύθηκαν και έζησαν τις καλύτερες στιγμές τους στη ρομαντική αυτή πόλη, ντυμένοι ή γυμνοί, με παρέα άλλους γυμνιστές και ύστερα ηδονιστές. Μια σχέση που άντεξε στο χρόνο με τα σκαμπανεβάσματα που παρατηρούνται σε όλα τα ζευγάρια.
Στην κεντρική πλατεία της πόλης με την κρήνη, στη γραφική λαϊκή αγορά, στα βράχια της «Monsena», χωρίς τη Σλάβιτσα βέβαια, κρατώντας το χέρι ο ένας του άλλου και αγκαλιασμένοι περπατούσαμε, με τα βλέμματα των τουριστών πάνω μας. Μια φορά ανεβήκαμε στο λόφο που βρίσκεται ο επιβλητικός ναός της Αγίας Ευφημίας με το 60μετρο καμπαναριό (καθολικός) και ανάψαμε ένα κερί, αν και δεν ανήκουμε σε αυτό το δόγμα. Από το προαύλιο ατενίσαμε το αρχιπέλαγος των κατάφυτων νησιών, πολλά από τα οποία είχαμε επισκεφθεί τα προηγούμενα χρόνια.
Η Kassandra ή Kassi, όπως την αποκαλούσα χαϊδευτικά, ήταν ντυμένη απλά, χωρίς ψηλοτάκουνες γόβες, αλυσιδίτσες στη μέση ή τους αστράγαλους. σχεδόν αμακιγιάριστη αλλά φυσική. Η υπέροχη αυτή γυναίκα που με είχε συνοδεύσει σε δεκάδες εκδηλώσεις τόσο στην Ουγγαρία όσο και σε άλλα μέρη, η έμπνευσή μου, κορόνα στο κεφάλι μου, αλλά δεν είχα βρει την ευκαιρία να της εκφράσω τα συναισθήματα μου.
Βλέποντας όλα τα ερωτευμένα ζευγάρια να ανεβαίνουν το στενό σοκάκι, ένιωσα την ανάγκη να εξωτερικεύσω αυτά που αισθανόμουν. Της έπιασα το χέρι, την έσφιξα στην αγκαλιά μου, τη φίλησα και της είπα πόσο την αγαπώ, πόσο πολύτιμη είναι για μένα. Άκουγε σιωπηλή αλλά συγκινημένη. Το Rovinj μας είχε φέρει πιο κοντά απ’ ό,τι νομίζαμε. Η επιθυμία μας ήταν να εξασφαλίσουμε μόνιμη στέγη στην πόλη των καλλιτεχνών.
Τώρα που περάσαμε στην πλευρά των γυμνοκρατών-ηδονιστών παραμένουμε ερωτευμένοι όσο ποτέ.
Με αρκετές λευκές τρίχες στα μαλλιά μας και οι δυο, πιστεύουμε ότι είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλον. 25 χρόνια γνωριμίας που ξεκίνησε σε κατασκήνωση γυμνιστών το 1987 εξελίχθηκε σε σφοδρό έρωτα.
Σήμερα, το Rovinj είναι ηδονιστικός προορισμός. Της έχω υποσχεθεί ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψουμε στην πόλη που τόσο αγαπήσαμε, αυτή τη φορά όμως φορώντας εκείνη ψηλοτάκουνες άσπρες γόβες, σέξι φόρεμα και εγώ στενό πλαστικό παντελόνι και μπότες. Πού θα πάμε; Πού αλλού, στο μεγαλύτερο ηδονιστικό κέντρο διασκέδασης της πόλης το «Anaconda Club».
Η «βασίλισσα της καρδιάς μου» είναι έτοιμη για το μεγάλο βήμα.
Έτσι αποφάσισα να γράψω ένα κείμενο για τη σχέση δυο γυμνοκρατών-ηδονιστών που αγαπήθηκαν, ερωτεύθηκαν και έζησαν τις καλύτερες στιγμές τους στη ρομαντική αυτή πόλη, ντυμένοι ή γυμνοί, με παρέα άλλους γυμνιστές και ύστερα ηδονιστές. Μια σχέση που άντεξε στο χρόνο με τα σκαμπανεβάσματα που παρατηρούνται σε όλα τα ζευγάρια.
Στην κεντρική πλατεία της πόλης με την κρήνη, στη γραφική λαϊκή αγορά, στα βράχια της «Monsena», χωρίς τη Σλάβιτσα βέβαια, κρατώντας το χέρι ο ένας του άλλου και αγκαλιασμένοι περπατούσαμε, με τα βλέμματα των τουριστών πάνω μας. Μια φορά ανεβήκαμε στο λόφο που βρίσκεται ο επιβλητικός ναός της Αγίας Ευφημίας με το 60μετρο καμπαναριό (καθολικός) και ανάψαμε ένα κερί, αν και δεν ανήκουμε σε αυτό το δόγμα. Από το προαύλιο ατενίσαμε το αρχιπέλαγος των κατάφυτων νησιών, πολλά από τα οποία είχαμε επισκεφθεί τα προηγούμενα χρόνια.
Η Kassandra ή Kassi, όπως την αποκαλούσα χαϊδευτικά, ήταν ντυμένη απλά, χωρίς ψηλοτάκουνες γόβες, αλυσιδίτσες στη μέση ή τους αστράγαλους. σχεδόν αμακιγιάριστη αλλά φυσική. Η υπέροχη αυτή γυναίκα που με είχε συνοδεύσει σε δεκάδες εκδηλώσεις τόσο στην Ουγγαρία όσο και σε άλλα μέρη, η έμπνευσή μου, κορόνα στο κεφάλι μου, αλλά δεν είχα βρει την ευκαιρία να της εκφράσω τα συναισθήματα μου.
Βλέποντας όλα τα ερωτευμένα ζευγάρια να ανεβαίνουν το στενό σοκάκι, ένιωσα την ανάγκη να εξωτερικεύσω αυτά που αισθανόμουν. Της έπιασα το χέρι, την έσφιξα στην αγκαλιά μου, τη φίλησα και της είπα πόσο την αγαπώ, πόσο πολύτιμη είναι για μένα. Άκουγε σιωπηλή αλλά συγκινημένη. Το Rovinj μας είχε φέρει πιο κοντά απ’ ό,τι νομίζαμε. Η επιθυμία μας ήταν να εξασφαλίσουμε μόνιμη στέγη στην πόλη των καλλιτεχνών.
Τώρα που περάσαμε στην πλευρά των γυμνοκρατών-ηδονιστών παραμένουμε ερωτευμένοι όσο ποτέ.
Με αρκετές λευκές τρίχες στα μαλλιά μας και οι δυο, πιστεύουμε ότι είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλον. 25 χρόνια γνωριμίας που ξεκίνησε σε κατασκήνωση γυμνιστών το 1987 εξελίχθηκε σε σφοδρό έρωτα.
Σήμερα, το Rovinj είναι ηδονιστικός προορισμός. Της έχω υποσχεθεί ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψουμε στην πόλη που τόσο αγαπήσαμε, αυτή τη φορά όμως φορώντας εκείνη ψηλοτάκουνες άσπρες γόβες, σέξι φόρεμα και εγώ στενό πλαστικό παντελόνι και μπότες. Πού θα πάμε; Πού αλλού, στο μεγαλύτερο ηδονιστικό κέντρο διασκέδασης της πόλης το «Anaconda Club».
Η «βασίλισσα της καρδιάς μου» είναι έτοιμη για το μεγάλο βήμα.
No comments:
Post a Comment