Ο καπετάνιος
μου εξομολογήθηκε αργότερα ότι είχε επηρεαστεί από τη μουνοθύελλα. «Χρόνια,
κάνω αυτή τη διαδρομή, έχω μεταφέρει εκατοντάδες γυμνούς επισκέπτες, αλλά
τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναζήσει». «Πού να δεις τι τραβάω εγώ κάθε βράδυ με τα
ομαδικά». Επειδή στο συγκεκριμένο μέρος, μια μικρή αμμουδιά μέσα στον εθνικό
δρυμό του Lim Bay, απαγορεύεται η φωτιά και συνεπώς το
ψήσιμο των κροατικών κεφτέδων «τσερπαβίτσι» που μοιάζουν με τα ελληνικά
σουτζουκάκια, ετοιμάσαμε το γεύμα στο πλοιάριο και το πήραμε μαζί μας στην
παραλία.
«Παιδιά, κρατήστε δυνάμεις για την αμμουδιά, τουλάχιστο να ευχαριστούμε το ομαδικό πήδημα». Φοβούμουν από προηγούμενη δυσάρεστη εμπειρία ότι θα μεθούσαν και δεν θα έβρισκαν τις σπηλιές των γυναικών. Η Kassi μιλούσε με τον καπετάνιο, ενώ η Ζέλικα προσπαθούσε με σπαστά Αγγλικά να μου δείξει τα τοιχώματα της σπηλιάς της. «Έχω βάλει σοκολατάκι μέσα, προσπάθησε να το βγάλεις με τη γλώσσα σου!» Σκληροπυρηνική ηδονίστρια ήθελε να πηδιέται συνέχεια. Ο δικός της έπαιζε με την Ιρένε. Αυτή είχε ανέβει στο κατάρτι και λικνιζόταν. Εκείνος περίμενε να κατέβει σιγά-σιγά. Η Ιρένε με το φιδίσιο κορμί κατέβαινε μέχρι το πρόσωπό του, άνοιγε τα πόδια της, του έκανε κεφαλοκλείδωμα και μόλις έβαζε τη γλώσσα του μέσα της, ανέβαινε πάλι στο κατάρτι. Η Πίροσκα είχε γονατίσει και δεχόταν δαχτύλωμα από κάμποσους τύπους. Αχ, τι ερεθιστικό θέμα με τον ήλιο να καίει. Η Kassi γύρισε δίπλα μου, καυλωμένη φυσικά από τη ζωντανή παράσταση της Ιρένε. Αγκαλιαστήκαμε και τριφτήκαμε. Μου ψιθύρισε ότι η δική της σπηλιά ήταν καλύτερη από της Ζέλικα. «Πάλι ζηλεύεις, βασίλισσά μου;» Την πήρα και κάτσαμε απόμερα, ώστε να παίξουμε ανενόχλητοι. Το καλό με ‘μας ήταν ότι ακόμη και σε ομαδική διασκέδαση βρίσκαμε χρόνο για το παιχνίδι μας, χωρίς να υπολογίζουμε τους άλλους. Αφήναμε τις κοπέλες να μας αγγίζουν, αλλά μέχρι εκεί.
Βγήκαμε στην αμμουδιά, στρώσαμε τις πετσέτες και πέσαμε στη θάλασσα να δροσιστούμε. Όπως κολυμπούσαμε στα καταγάλανα νερά του πάρκου, βλέπαμε τις γυναίκες στοιχισμένες, όρθιες και με ανοιχτά τα πόδια να προκαλούν τους συνοδούς τους που επίσης κολυμπούσαν. Πήγαμε να βγούμε στην παραλία και μας την έπεσαν άγρια. «Μίκι, δεν περνάτε αν δεν μας γλείψετε!» «;Eχουμε ανάγκη από βαθύ μουνογλείψιμο!» Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Η Σάντρα, η Πίροσκα και η Ζέλικα είχαν σχηματίσει ένα αδιαπέραστο τείχος στην άκρη. Τρία μουνιά χρειάζονταν επειγόντως εξερεύνηση. Τις έγλειψα μέχρι που τελείωσαν. Αναστεναγμοί ηδονής ακούγονταν απ’ όλες τις πλευρές της παραλίας. Βρήκα τη λύση. «Σχηματίστε ανθρώπινα σάντουιτς αμέσως!» Τρεις σειρές από τέσσερα άτομα η καθεμια δημιουργήθηκαν. Με αυτή τη διάταξη δαχτυλώναμε τον αποκάτω μας. Ένα τέταρτο δαχτυλώματος ήταν αρκετό για την εκτόνωση της καύλας. Στο πρόσωπό μου εμφανίστηκε η Πέτρα. «Μίκι, η σπηλιά μου θέλει καθάρισμα!» Της έβαλα τον καρπό μου μέσα. Φώναζε «πιο βαθιά, πιο γρήγορα». Στο τέλος έβγαλε τα υγρά της. Με χάιδεψε και μου είπε ότι την ερέθιζε το γαμήσι με χέρι.
«Παιδιά, κρατήστε δυνάμεις για την αμμουδιά, τουλάχιστο να ευχαριστούμε το ομαδικό πήδημα». Φοβούμουν από προηγούμενη δυσάρεστη εμπειρία ότι θα μεθούσαν και δεν θα έβρισκαν τις σπηλιές των γυναικών. Η Kassi μιλούσε με τον καπετάνιο, ενώ η Ζέλικα προσπαθούσε με σπαστά Αγγλικά να μου δείξει τα τοιχώματα της σπηλιάς της. «Έχω βάλει σοκολατάκι μέσα, προσπάθησε να το βγάλεις με τη γλώσσα σου!» Σκληροπυρηνική ηδονίστρια ήθελε να πηδιέται συνέχεια. Ο δικός της έπαιζε με την Ιρένε. Αυτή είχε ανέβει στο κατάρτι και λικνιζόταν. Εκείνος περίμενε να κατέβει σιγά-σιγά. Η Ιρένε με το φιδίσιο κορμί κατέβαινε μέχρι το πρόσωπό του, άνοιγε τα πόδια της, του έκανε κεφαλοκλείδωμα και μόλις έβαζε τη γλώσσα του μέσα της, ανέβαινε πάλι στο κατάρτι. Η Πίροσκα είχε γονατίσει και δεχόταν δαχτύλωμα από κάμποσους τύπους. Αχ, τι ερεθιστικό θέμα με τον ήλιο να καίει. Η Kassi γύρισε δίπλα μου, καυλωμένη φυσικά από τη ζωντανή παράσταση της Ιρένε. Αγκαλιαστήκαμε και τριφτήκαμε. Μου ψιθύρισε ότι η δική της σπηλιά ήταν καλύτερη από της Ζέλικα. «Πάλι ζηλεύεις, βασίλισσά μου;» Την πήρα και κάτσαμε απόμερα, ώστε να παίξουμε ανενόχλητοι. Το καλό με ‘μας ήταν ότι ακόμη και σε ομαδική διασκέδαση βρίσκαμε χρόνο για το παιχνίδι μας, χωρίς να υπολογίζουμε τους άλλους. Αφήναμε τις κοπέλες να μας αγγίζουν, αλλά μέχρι εκεί.
Βγήκαμε στην αμμουδιά, στρώσαμε τις πετσέτες και πέσαμε στη θάλασσα να δροσιστούμε. Όπως κολυμπούσαμε στα καταγάλανα νερά του πάρκου, βλέπαμε τις γυναίκες στοιχισμένες, όρθιες και με ανοιχτά τα πόδια να προκαλούν τους συνοδούς τους που επίσης κολυμπούσαν. Πήγαμε να βγούμε στην παραλία και μας την έπεσαν άγρια. «Μίκι, δεν περνάτε αν δεν μας γλείψετε!» «;Eχουμε ανάγκη από βαθύ μουνογλείψιμο!» Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Η Σάντρα, η Πίροσκα και η Ζέλικα είχαν σχηματίσει ένα αδιαπέραστο τείχος στην άκρη. Τρία μουνιά χρειάζονταν επειγόντως εξερεύνηση. Τις έγλειψα μέχρι που τελείωσαν. Αναστεναγμοί ηδονής ακούγονταν απ’ όλες τις πλευρές της παραλίας. Βρήκα τη λύση. «Σχηματίστε ανθρώπινα σάντουιτς αμέσως!» Τρεις σειρές από τέσσερα άτομα η καθεμια δημιουργήθηκαν. Με αυτή τη διάταξη δαχτυλώναμε τον αποκάτω μας. Ένα τέταρτο δαχτυλώματος ήταν αρκετό για την εκτόνωση της καύλας. Στο πρόσωπό μου εμφανίστηκε η Πέτρα. «Μίκι, η σπηλιά μου θέλει καθάρισμα!» Της έβαλα τον καρπό μου μέσα. Φώναζε «πιο βαθιά, πιο γρήγορα». Στο τέλος έβγαλε τα υγρά της. Με χάιδεψε και μου είπε ότι την ερέθιζε το γαμήσι με χέρι.
No comments:
Post a Comment