ΤΟ ΣΕΞ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑI, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΟ!

Jung und frei, το τεύχος που είναι αφιερωμένο στην εκδήλωσή μας του 1991

«Κurir», 1991.08.19
Άρθρο ανταποκριτή της για την εκδήλωση. Ο τίτλος στα Ελληνικά «Γυμνός Παράδεισος»

«International Health & Efficiency Extra» No. 8 (1992)

H Peggy και ο angmimik,
ολοσέλιδη φωτογραφία (σελ. 3)International Health & Efficiency Monthly
vol.92 No.12 (1991)

Μέσα Aυγούστου 1991 στο κέντρο παραθερισμού γυμνιστών «Sziksófürdő» της Ουγγαρίας έξω από το Szeged, την εβδομάδα της 4^ης διεθνούς αθλητικής συνάντησης, με μεγάλη συμμετοχή, ενθουσιασμό και ωραίες παρουσίες κάθε ηλικίας!

Ως συνδιοργανωτής της εκδήλωσης με την Kassie, που είχε μόλις αποκτήσει τη δεύτερη κόρη της, ήμουν  απασχολημένος με τις λεπτομέρειες της διοργάνωσης. Αφόρητη ζέστη, με τους εκπροσώπους του Τύπου να περιμένουν υπομονετικά για συνεντεύξεις, αποτέλεσμα των καλών δημόσιων σχέσεων των ιδιοκτητών του κάμπινγκ. Ήταν η πρώτη ουσιαστικά εκδήλωση γυμνιστών μετά την αλλαγή του καθεστώτος.

Παρών, όπως πάντα, και ο φίλος φωτορεπόρτερ Leif  από την Αμερική, επίσημος φωτογράφος των αγώνων. Οι υπόλοιποι επισκέπτες μπορούσαν να κάνουν περιορισμένη χρήση των μηχανών τους.

Έμενα σε έναν κοιτώνα σπουδαστών έξω από το κέντρο. ένα μικρό δωμάτιο στον πρώτο όροφο, μια σοφίτα θα έλεγα καλύτερα, με κοινό μπάνιο και εστιατόριο κοντά. Μετά το τέλος του προγράμματος επέστρεφα εκεί να ξεκουραστώ, να κοιμηθώ και να ηρεμήσω.

Κάθε μέρα δεχόμουν περίεργες ερωτήσεις από ασυνόδευτες κυρίες που οπωσδήποτε στο μυαλό τους υπήρχε το σεξ. Ερωτήσεις του τύπου «Πού μένεις;», «είσαι μόνος;», «σε αφήνει η Kassie;» (τότε δεν είχαμε σχέσεις ακόμη) με προβλημάτισαν. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία και προσπάθησα να συγκεντρωθώ στους αγώνες. Διαπίστωσα όμως ότι η άρνηση της σεξουαλικότητας του ατόμου ήταν φανερή. «Βλέπουμε», «δεν αγγίζουμε», «δεν ερχόμαστε σε φυσική επαφή με το άλλο φύλο», τόνιζαν όλοι. Μόνο σκαστά φιλιά επιτρέπονταν: ο παραδοσιακός ουγγρικός τρόπος χαιρετισμού. Κάτι κι αυτό. Μερικές φορές τα φιλιά έδιναν το σήμα!

Η παραλία ήταν ουσιαστικά η όχθη μιας τεχνητής λίμνης, με αγριάδα.  Πετσέτες, στρώματα και δεκάδες γυμνιστές απολάμβαναν τη ζέστη, ενώ κάποιοι έριχναν κλεφτές ματιές στους διπλανούς τους! 

Μόλις ετοιμαζόμουν να ξαπλώσω στην πετσέτα μου, με ειδοποίησαν από την υποδοχή ότι με ζητούσε μια κυρία που μόλις είχε έρθει με το τρένο από τη Βουδαπέστη. Πήγα και είδα την Tati, μια πανύψηλη Ρωσίδα που ζούσε χρόνια στη Βουδαπέστη. Είχε χωρίσει από τον άνδρα της και ήθελε να την πάρω μαζί μου στην Ελλάδα. Πριν έρθει μου είχε στείλει τηλεγράφημα, το πρώτο που έπαιρνα σε κεντρο γυμνιστών! Όλοι παρακολουθούσαν την σκηνή. Πήρα την Tati από το χέρι και αποσυρθήκαμε στην απέναντι νησίδα, μακριά από το πλήθος.  Η Τati ήταν πραγματικά εντυπωσιακή γυναίκα με ωραίο στήθος και εκφραστικά μάτια.  Δεν είχε ξανακάνει γυμνισμό, φαινόταν από τις λευκές λωρίδες στο σώμα της. Ήταν ευτυχισμένη. Ανεβήκαμε στο γυμνό ελικόπτερο – εννοώ γυμνοί στο ελικόπτερο για μια δεκάλεπτη πτήση πάνω από το Szeged. Η πτήση επαναλήφθηκε με την Kassie και άλλους.  Ο φωτογράφος  έβγαλε φωτογραφίες μιας εντυπωσιακής γυναίκας λέγοντάς μου «Ολαλά, Μίκι»! (συντομογραφία του επίθετου μου). Ευτυχώς που ο πιλότος ήταν έμπειρος και συνηθισμένος στο γυμνό. Στο έδαφος η γυναίκα του έκοβε τα εισιτήρια. Το εισιτήριο ακριβό για τέσσερα άτομα κόστιζε 4.000 HUF.

Μόλις κατεβήκαμε, έρχεται τρέχοντας η Peggy, από την πρώην Ανατολική Γερμανία, με φιλάει σταυρωτά και με σφίγγει στην αγκαλιά της! Είχε έρθει με τους γονείς της για διακοπές και τους αγώνες. Προσπάθησα να συγκρατηθώ, δεν ήθελα να δώσω δικαιώματα στους άλλους! Ο φωτορεπόρτερ πάλι δίπλα μου, «Μίκι, καις γυμνές καρδιές!», μου είπε. Δεν έδωσα σημασία. Μια απλή φωτογραφία σε κέντρο παραθερισμού γυμνιστών είναι πάντα καλοδεχούμενη. Με την Peggy είχαμε συναντηθεί για πρώτη φορά στο ίδιο κάμπινγκ το 1989.

Δυο φίλες από την Ουγγαρία με πλησιάζουν, με φιλούν και συστήνονται με τη βοήθεια αγγλόφωνης διερμηνέα. Δεν θυμάμαι τα ονόματά τους. Πέρασαν 21 χρόνια από τότε. Της μιας το φιλί ήταν καυτό, κατάλαβα ότι ζητούσε κάτι περισσότερο. Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι το σεξ μέσα στο κάμπινγκ δεν επιτρεπόταν. Δώσαμε ραντεβού το βράδυ στο δωμάτιό μου. Δειπνήσαμε ελαφριά στο κοντινό εστιατόριο, αλλά το μυαλό μας βρισκόταν αλλού. Πιασμένοι χέρι-χέρι, σφιχταγκαλιασμένοι, πήγαμε κατευθείαν στο δωμάτιο. Κάναμε μπάνιο μαζί –φανταστική εμπειρία, ό ένας έτριβε τον άλλον– και ύστερα ξαπλώσαμε γυμνοί στο στενό κρεβάτι.

Φαίνεται ότι και οι δυο μας ήμασταν καυλωμένοι από το πρωί, θέλαμε τόσο πολύ να  κάνουμε έρωτα. Της έλειπε το σεξ και η ανθρώπινη επαφή. Στα διαλείμματα μιλούσαμε με σπαστά Αγγλικά και τις λίγες λέξεις στα Ουγγρικά που γνώριζα, μέχρι να ανακτήσουμε δυνάμεις και να συνεχίσουμε ακάθεκτοι το σεξουαλικό μαραθώνιο που κράτησε μέχρι τις πρωινές ώρες. Μετά κοιμηθήκαμε, το πρωί έφυγε βιαστικά γιατί την περίμενε η φίλη της. Είχαν κανονίσει να επιστρέψουν στην πόλη με το πρωινό δρομολόγιο.  Όμως, δεν βρήκε τη φίλη της. Γύρισε πίσω μάλλον ικανοποιημένη, γδύνεται και μου λέει  «συνεχίζουμε από εκεί που σταματήσαμε!» Ο καιρός ήταν βροχερός, δεν υπήρχε λόγος να γυρίσω στο κάμπινγκ. Ακολούθησε ο τρίτος γύρος παθιασμένου σεξ. 


Μόλις πρόβαλε ο ήλιος, γυρίσαμε στο κάμπινγκ, με τράβηξε στις καλαμιές, γονάτισε και έβαλε το καυλί μου στο στόμα της. Προσπάθησα να τραβηχτώ, αλλά ήθελα και δεν ήθελα. Κατά διαβολική τύχη, περνούσε ο φωτογράφος από το σημείο, μάς είδε, χαμογέλασε και τράβηξε μια αναμνηστική φωτογραφία των δυο μας σε σχετικά σεμνή στάση. Εκείνη σφίχτηκε πάνω μου. Η φωτογραφία έχει δημοσιευθεί σε περιοδικό γυμνιστών, νομίζω στο «Health and Efficiency».

Άλλωστε οι εκδότες αφιέρωσαν στην εκδήλωση το τεύχος 60 του τριμηνιαίου περιοδικού τους «Jeunes et Naturels» που κυκλοφόρησε το 1992 και έγινε αμέσως ανάρπαστο. Σίγουρα φωτογραφίες μας υπάρχουν και σε γερμανικά περιοδικά γυμνιστών, όπως το «Sonnenfans» και το «Sonnenfreunde».

Ένα χρόνο μετά της έστειλα το απόκομμα, αλλά μου απάντησε η κόρη της ότι η μητέρα της είχε σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Με ευχαρίστησε που την έκανα για λίγο ευτυχισμένη! Ίσως της είχε μιλήσει για τη συνάντησή μας. Συγκινήθηκα, έκλαψα και τότε κατάλαβα την ανθρώπινη διάσταση του γυμνισμού.

Μετά το 1991 αναθεώρησα την άποψή μου για τις ανθρώπινες σχέσεις στα κέντρα παραθερισμού γυμνιστών. Τα επόμενα χρόνια γνώρισα ωραίες γυναίκες με πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Με κάποιες προχώρησα, με άλλες διατήρησα φιλική σχέση. Ύστερα ήρθε στη ζωή μου η Kassi. Από τότε έμεινα κοντά της. Γυρίσαμε δυο ταινίες γυμνιστών, διοργανώσαμε κρουαζιέρες γυμνιστών στην Κροατία και περάσαμε αξέχαστες στιγμές στην αγαπημένη μας «Monsena».

Ήμασταν από τους πρώτους που καθιερώσαμε τη γυμνή πεζοπορία στους λόφους της λίμνης Μπάλατον το 1994.