Όπως ανέφερα σε προηγούμενες αναρτήσεις μου,
είχα την ευκαιρία να συζητήσω με την «αρχιέρεια της ακολασίας» και τη βοηθό της
πολλά θέματα της επικαιρότητας. Όταν δεν ήμασταν απασχολημένοι σε
gangbang, ηρεμούσαμε και συζητούσαμε για διάφορα θέματα, μεταξύ των
οποίων η αποτρίχωση σώματος. Και οι δυο τους ήταν πολύ ενημερωμένες. Κυνηγούσαν
τους αξύριστους, όπως εκείνος ο Ελβετός κομμωτής στην «Koversada» το 2002, που
υποχρέωνε τις γυναίκες να ξυρίζονται, για να αισθάνονται… πιο γυμνές από γυμνές!
Η Σλάβιτσα και η Μαρία απαλλάχτηκαν από τις ανεπιθύμητες τρίχες στα τέλη της δεκαετίας του 90 (δεν προσδιόρισαν ακρβές έτος) κα ποτέ δεν μετάνοιωσαν για τη επιλογή τους. «Πριν υιοθετήσουμε τον ηδονισμό ως εναλλακτικό τρόπο ζωής, ασκούσαμε γυμνισμό σε καθημερινή βάση τους καλοκαιρινούς μήνες, έπρεπε κάθε φορά να ξυρίζουμε τη γραμμή του μπικίνι. Όταν όμως φορέσαμε στρινγκ, οι τρίχες εξείχαν και η επιδερμίδα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων παρέμενε ερεθισμένη από τη χρήση ξυραφιού».
«Έτσι καταφύγαμε στη λύση της ολικής αποτρίχωσης και με τη βοήθεια ειδικής αισθητικού επιλέξαμε την ηλεκτρόλυση. Ακριβή για την εποχή μέθοδο, αλλά αποτελεσματική. Τώρα, είμαστε πιο γυμνές από γυμνές και τα μουνιά μας παραμένουν καθαρά και λεία». «Φοράμε ό,τι θέλουμε, εννοώ εσώρουχα, και τα ροδοπέταλά μας είναι στη διάθεση πάντων!» Ανοίγουν τα ροδοπέταλά τους και αποκαλύπτεται ο κρυμμένος παράδεισος! «Ακόμη και ο πισινός μας είναι καθαρός!» Παίρνει το χέρι μου και το βάζει πάνω του.
Δεν είμαι ειδικός, αλλά πραγματικά, το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. «Άσε που αργότερα δεν θα έχουμε λευκές τρίχες!». «Ναι, θυμάμαι ένα άρθρο της Barbara Mathhews στο έγκριτο βρετανικό περιοδικό «H&E Naturist». Καμια γυναίκα δεν θέλει να εμφανίζεται δημόσια με γκρίζες ή λευκές τρίχες στο μουνί της.
Η Μαρία αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα. «Δεν ήμουν τόσο τριχωτή όσο η Σλάβιτσα, αλλά με ενοχλούσαν!» «Τώρα τα μουνάκια μας είναι καθαρά και λεία». «Χύνουμε πιο εύκολα!» Μου έβαλαν το χέρι μου πάνω τους και με ρώτησαν τι αισθάνομαι! «Όταν μάς γλείφουν, άνδρες και γυναίκες, χύνουμε ακατάπαυστα!»
Μιλήσαμε για τη σεξουαλική καταπίεση των γυναικών, την επιδειξιομανία και την εμπορική εκμετάλλευση του γυμνισμού με αφορμή τα καλλιστεία νεαρών κοριτσιών στην «Κoversada» για τον επίζηλο τίτλο της «Miss Koversada» «Είμαστε επιδειξίες, αφού ακολοθούμε τον ηδονισμό, αλλά δεν δείχνουμε το μουνί μας δημόσια». «Άλλωστε η τάση αυτή τιμωρείται αυστηρά από το νόμο». «Εδώ δεν είναι Cap d'Agde».
Τη ρώτησα για το χαιρετισμό στα γεννητικά όργανα. Μου είπε ορθά κοφτά ότι δεν γνωρίζει πότε, πως και από ποιον ξεκίνησε ο χαιρετισμός, αλλά έχει βαθύτερη σημασία από τη απλή επαφή. «Από κει ερχόμαστε στον κόσμο, αυτό κυνηγάμε μια ζωή και εκεί καταλήγουμε!»
«Δίνουμε έμφαση στην εξωτερίκευση των συναισθημάτων μας, γι’ αυτό επιμένουμε, όταν είμαστε γυμνοί, να ψηλαφίζουμε ο ένας τον άλλον ανεξαρτήτως φύλου. Το άγγιγμα έχει ευεργετική επίδραση πάνω μας. Όταν σου αγγίζω το χέρι ή το καυλί, δεν σημαίνει ότι θέλω να πηδηχτώ, απλά επικοινωνώ μαζί σου. Ακόμη και όταν σού κάνω έρωτα, αισθάνομαι κάτι βαθύτερο». Την άκουγα προσεκτικά, χαιρόμουν που μιλούσα μαζί της. «Τα ανθρώπινα σάντουιτς και το παγωτό-μουνί μάς φέρνουν κοντά σαν άτομα».
Μιλούσαμε γυμνοί στα βράχια της «Monsena», καθισμένοι οκλαδόν, και με τα χέρια μας θωπεύαμε τα γεννητικά όργανα του άλλου, χωρίς όμως να ερεθιζόμαστε!
Όταν αισθανθήκαμε την ανάγκη να σχηματίσουμε ανθρώπινο σάντουιτς, ανεβήκαμε ό ένας πάνω στον άλλον σε στάση μπρούμυτα, ώστε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Η Σλάβιτσα συνεχίζει, «όταν είπα ότι ήθελα να σε γαμήσω από πίσω, το εννοούσα!» «Πρέπει να αισθάνομαι κάτι το ιδιαίτερο για έναν άνδρα και εσύ είσαι εξαίρεση».«Ξέρω και εκτιμώ την ειλικρίνειά σου». «Είσαι η μόνη γυναίκα που άφησα να βάλει το δάχτυλό της στον προστάτη μου!» Ένιωθα μια παράξενη έλξη για τη Σλάβιτσα και μικρότερη για τη Μαρία. Η Μαρία της έγλειφε τα δάχτυλα των ποδιών της. «Αν πιστεύεις ότι είμαστε λεσβίες, κάνεις λάθος!» «Είμαστε δισεξουαλικές». «Πάμε με άνδρες και γυναίκες, αλλά συνήθως πηδιόμαστε μόνο ομαδικά.» «Μόνο με σένα ήθελα να βρίσκομαι κατ΄ιδία».
Την άφησα να μιλάει για μιάμιση ώρα. Άλλωστε δεν είχαμε τίποτε καλύτερο να κάνουμε. Αγκαλιαστήκαμε και οι τρεις. Δυο γυναίκες και ένας άνδρας τότε ήταν πρόκληση, σήμερα απολύτως φυσιολογικό. Κάτι θα σήμαινε για μένα που εγκατέλειψα όλους και όλα αυτές τις τέσσερις ημέρες και ακολούθησα την «αρχιέρεια της καρδιάς μου». Εντέξει διαφωνούσα με τις παγανιστικές δοξασίες της, αλλά ήταν γυναίκα με τα όλα της. Είχε ισχυρή προσωπικότητα. Στα 20 της ήταν ζωντανή κούκλα, όπως φάνηκε από τη φωτογραφία που μού έδειξε. Τώρα στα 40 απλά γοητευτική. Φορούσε τις ψηλοτάκουνες γόβες της και έκαιγε καρδιές. Όταν αρρώστησα κατά τη διάρκεια του τελευταίου μου ταξιδιού στην Ουγγαρία και την Κροατία, καταβεβλημένος και αδύναμος, κατέβηκα στο λιμάνι να κανονίσω την ημερήσια κρουαζιέρα γυμνιστών για το Poreč. Eίδα τη Σλάβιτσα στο κεντρικό καφενείο και συγκινήθηκα. Ακτινοβολούσε.
«Εγκαταλέιψαμε το γυμνισμό, γιατί οι άνθρωποι υποκρίνονταν. Προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν την ανοικτή σεξουαλική έλξη που ασκεί το γυμνό σώμα, πάντα μέσα στα λογικά πλαίσια ενός κέντρου παραθερισμού, και να καταπνίξουν τις σεξουαλικές αναζητήσεις μας. «Συμφωνώ και επαυξάνω», συμπλήρωσα. «Από τα 30 μου πηγαίνω σε τέτοια κέντρα παραθερισμού και βλέπω την υποκρισίαα. Ο γυμνισμός υποτίθεται ότι απελευθερώνει τον άνθρωπο, όχι να τον καταπιέζει και να το μετατρέπει σε «ασεξουαλικό ον». «Ήρθαμε στα βράχια και βρήκαμε την υγειά μας!». «Σχηματίσαμε έναν κύκλο οπαδών που ασπαζόταν τις ιδέες μας και καθιερώσαμε αυτά που οι άλλοι λένε αστειευόμενοι «σεξοπαιχνίδια», όπως τα ανθρώπινα σάντουιτς και το παγωτό-μουνί». Τα έζησες και τα χάρηκες». Η Μαρία τη θώπευε στοργικά στα μαλλιά. Η αγάπη τους ξεχείλιζε. «Μίκι, έλα στην αγκαλιά μας!» Γυρίσαμε προς τη μεριά της θάλασσας. Η Σλάβιτσα χάιδευε το καυλί μου αργά. «Πιάσε τις ρώγες μου!». Κάτσαμε αρκετή ώρα, ενώ η Μαρία τη φιλούσε στο μουνί της. Παράξενο τρίο, περιέργως μείναμε μόνο στα χάδια. «Βλέπεις, μόνος σου, τι εννοώ». «Χαιδευόαμστε, αλλά δεν πηδιόμαστε. Ακόμα και να χύσω πάνω σου ή να τελειώσεις πάνω μου, είναι απόλυτα φυσιολογικό». «Κάθε φορά που θα συναντιόμαστε, θα σχηματίζουμε ένα ανθρώπινο σάντουτις και θα μιλάμε ακουμπισμένοι ο ένας στον άλλον». Αύριο που θα έρθει η Σουζάνα, θα σε απαλλάξουμε από το τρίχωμά σου, ώστε να μπορώ να σε γλείφω άνετα!». «Τώρα, θέλω να μας γαμήσεις!» «Συμφωνείς, Μαρία;» «Μετά θα τον γαμήσουμε οι δυο μας». Γέλια. Ξαπλώσαμε και πηδηχτήκαμε αδιαφορώντας για τους περαστικούς. Μια φορά το είχα κάνει στην Ουγγαρία, όχι με δική μου πρωτοβουλία. Ο κανονισμός του κέντρου δεν απαγορεύει την ερωτική επικοινωνία παρά μόνο σε συγκεκριμένους χώρους, στην πισίνα, όπου συχνάζουν μικρά παιδιά. «Στα βράχια κανείς δεν ερχόταν κι αν εμφανιζόταν θα πηδιόταν ή θα έπαιρνε μάτι!»
Αύριο θα κάνουμε επίσκεψη καλής θέλησης στους βραχόβιους της «Valalta» γνωριμία και ομαδικό πήδημα με τη Βερόνικα και τους άλλους.
Η Σλάβιτσα και η Μαρία απαλλάχτηκαν από τις ανεπιθύμητες τρίχες στα τέλη της δεκαετίας του 90 (δεν προσδιόρισαν ακρβές έτος) κα ποτέ δεν μετάνοιωσαν για τη επιλογή τους. «Πριν υιοθετήσουμε τον ηδονισμό ως εναλλακτικό τρόπο ζωής, ασκούσαμε γυμνισμό σε καθημερινή βάση τους καλοκαιρινούς μήνες, έπρεπε κάθε φορά να ξυρίζουμε τη γραμμή του μπικίνι. Όταν όμως φορέσαμε στρινγκ, οι τρίχες εξείχαν και η επιδερμίδα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων παρέμενε ερεθισμένη από τη χρήση ξυραφιού».
«Έτσι καταφύγαμε στη λύση της ολικής αποτρίχωσης και με τη βοήθεια ειδικής αισθητικού επιλέξαμε την ηλεκτρόλυση. Ακριβή για την εποχή μέθοδο, αλλά αποτελεσματική. Τώρα, είμαστε πιο γυμνές από γυμνές και τα μουνιά μας παραμένουν καθαρά και λεία». «Φοράμε ό,τι θέλουμε, εννοώ εσώρουχα, και τα ροδοπέταλά μας είναι στη διάθεση πάντων!» Ανοίγουν τα ροδοπέταλά τους και αποκαλύπτεται ο κρυμμένος παράδεισος! «Ακόμη και ο πισινός μας είναι καθαρός!» Παίρνει το χέρι μου και το βάζει πάνω του.
Δεν είμαι ειδικός, αλλά πραγματικά, το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. «Άσε που αργότερα δεν θα έχουμε λευκές τρίχες!». «Ναι, θυμάμαι ένα άρθρο της Barbara Mathhews στο έγκριτο βρετανικό περιοδικό «H&E Naturist». Καμια γυναίκα δεν θέλει να εμφανίζεται δημόσια με γκρίζες ή λευκές τρίχες στο μουνί της.
Η Μαρία αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα. «Δεν ήμουν τόσο τριχωτή όσο η Σλάβιτσα, αλλά με ενοχλούσαν!» «Τώρα τα μουνάκια μας είναι καθαρά και λεία». «Χύνουμε πιο εύκολα!» Μου έβαλαν το χέρι μου πάνω τους και με ρώτησαν τι αισθάνομαι! «Όταν μάς γλείφουν, άνδρες και γυναίκες, χύνουμε ακατάπαυστα!»
Μιλήσαμε για τη σεξουαλική καταπίεση των γυναικών, την επιδειξιομανία και την εμπορική εκμετάλλευση του γυμνισμού με αφορμή τα καλλιστεία νεαρών κοριτσιών στην «Κoversada» για τον επίζηλο τίτλο της «Miss Koversada» «Είμαστε επιδειξίες, αφού ακολοθούμε τον ηδονισμό, αλλά δεν δείχνουμε το μουνί μας δημόσια». «Άλλωστε η τάση αυτή τιμωρείται αυστηρά από το νόμο». «Εδώ δεν είναι Cap d'Agde».
Τη ρώτησα για το χαιρετισμό στα γεννητικά όργανα. Μου είπε ορθά κοφτά ότι δεν γνωρίζει πότε, πως και από ποιον ξεκίνησε ο χαιρετισμός, αλλά έχει βαθύτερη σημασία από τη απλή επαφή. «Από κει ερχόμαστε στον κόσμο, αυτό κυνηγάμε μια ζωή και εκεί καταλήγουμε!»
«Δίνουμε έμφαση στην εξωτερίκευση των συναισθημάτων μας, γι’ αυτό επιμένουμε, όταν είμαστε γυμνοί, να ψηλαφίζουμε ο ένας τον άλλον ανεξαρτήτως φύλου. Το άγγιγμα έχει ευεργετική επίδραση πάνω μας. Όταν σου αγγίζω το χέρι ή το καυλί, δεν σημαίνει ότι θέλω να πηδηχτώ, απλά επικοινωνώ μαζί σου. Ακόμη και όταν σού κάνω έρωτα, αισθάνομαι κάτι βαθύτερο». Την άκουγα προσεκτικά, χαιρόμουν που μιλούσα μαζί της. «Τα ανθρώπινα σάντουιτς και το παγωτό-μουνί μάς φέρνουν κοντά σαν άτομα».
Μιλούσαμε γυμνοί στα βράχια της «Monsena», καθισμένοι οκλαδόν, και με τα χέρια μας θωπεύαμε τα γεννητικά όργανα του άλλου, χωρίς όμως να ερεθιζόμαστε!
Όταν αισθανθήκαμε την ανάγκη να σχηματίσουμε ανθρώπινο σάντουιτς, ανεβήκαμε ό ένας πάνω στον άλλον σε στάση μπρούμυτα, ώστε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Η Σλάβιτσα συνεχίζει, «όταν είπα ότι ήθελα να σε γαμήσω από πίσω, το εννοούσα!» «Πρέπει να αισθάνομαι κάτι το ιδιαίτερο για έναν άνδρα και εσύ είσαι εξαίρεση».«Ξέρω και εκτιμώ την ειλικρίνειά σου». «Είσαι η μόνη γυναίκα που άφησα να βάλει το δάχτυλό της στον προστάτη μου!» Ένιωθα μια παράξενη έλξη για τη Σλάβιτσα και μικρότερη για τη Μαρία. Η Μαρία της έγλειφε τα δάχτυλα των ποδιών της. «Αν πιστεύεις ότι είμαστε λεσβίες, κάνεις λάθος!» «Είμαστε δισεξουαλικές». «Πάμε με άνδρες και γυναίκες, αλλά συνήθως πηδιόμαστε μόνο ομαδικά.» «Μόνο με σένα ήθελα να βρίσκομαι κατ΄ιδία».
Την άφησα να μιλάει για μιάμιση ώρα. Άλλωστε δεν είχαμε τίποτε καλύτερο να κάνουμε. Αγκαλιαστήκαμε και οι τρεις. Δυο γυναίκες και ένας άνδρας τότε ήταν πρόκληση, σήμερα απολύτως φυσιολογικό. Κάτι θα σήμαινε για μένα που εγκατέλειψα όλους και όλα αυτές τις τέσσερις ημέρες και ακολούθησα την «αρχιέρεια της καρδιάς μου». Εντέξει διαφωνούσα με τις παγανιστικές δοξασίες της, αλλά ήταν γυναίκα με τα όλα της. Είχε ισχυρή προσωπικότητα. Στα 20 της ήταν ζωντανή κούκλα, όπως φάνηκε από τη φωτογραφία που μού έδειξε. Τώρα στα 40 απλά γοητευτική. Φορούσε τις ψηλοτάκουνες γόβες της και έκαιγε καρδιές. Όταν αρρώστησα κατά τη διάρκεια του τελευταίου μου ταξιδιού στην Ουγγαρία και την Κροατία, καταβεβλημένος και αδύναμος, κατέβηκα στο λιμάνι να κανονίσω την ημερήσια κρουαζιέρα γυμνιστών για το Poreč. Eίδα τη Σλάβιτσα στο κεντρικό καφενείο και συγκινήθηκα. Ακτινοβολούσε.
«Εγκαταλέιψαμε το γυμνισμό, γιατί οι άνθρωποι υποκρίνονταν. Προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν την ανοικτή σεξουαλική έλξη που ασκεί το γυμνό σώμα, πάντα μέσα στα λογικά πλαίσια ενός κέντρου παραθερισμού, και να καταπνίξουν τις σεξουαλικές αναζητήσεις μας. «Συμφωνώ και επαυξάνω», συμπλήρωσα. «Από τα 30 μου πηγαίνω σε τέτοια κέντρα παραθερισμού και βλέπω την υποκρισίαα. Ο γυμνισμός υποτίθεται ότι απελευθερώνει τον άνθρωπο, όχι να τον καταπιέζει και να το μετατρέπει σε «ασεξουαλικό ον». «Ήρθαμε στα βράχια και βρήκαμε την υγειά μας!». «Σχηματίσαμε έναν κύκλο οπαδών που ασπαζόταν τις ιδέες μας και καθιερώσαμε αυτά που οι άλλοι λένε αστειευόμενοι «σεξοπαιχνίδια», όπως τα ανθρώπινα σάντουιτς και το παγωτό-μουνί». Τα έζησες και τα χάρηκες». Η Μαρία τη θώπευε στοργικά στα μαλλιά. Η αγάπη τους ξεχείλιζε. «Μίκι, έλα στην αγκαλιά μας!» Γυρίσαμε προς τη μεριά της θάλασσας. Η Σλάβιτσα χάιδευε το καυλί μου αργά. «Πιάσε τις ρώγες μου!». Κάτσαμε αρκετή ώρα, ενώ η Μαρία τη φιλούσε στο μουνί της. Παράξενο τρίο, περιέργως μείναμε μόνο στα χάδια. «Βλέπεις, μόνος σου, τι εννοώ». «Χαιδευόαμστε, αλλά δεν πηδιόμαστε. Ακόμα και να χύσω πάνω σου ή να τελειώσεις πάνω μου, είναι απόλυτα φυσιολογικό». «Κάθε φορά που θα συναντιόμαστε, θα σχηματίζουμε ένα ανθρώπινο σάντουτις και θα μιλάμε ακουμπισμένοι ο ένας στον άλλον». Αύριο που θα έρθει η Σουζάνα, θα σε απαλλάξουμε από το τρίχωμά σου, ώστε να μπορώ να σε γλείφω άνετα!». «Τώρα, θέλω να μας γαμήσεις!» «Συμφωνείς, Μαρία;» «Μετά θα τον γαμήσουμε οι δυο μας». Γέλια. Ξαπλώσαμε και πηδηχτήκαμε αδιαφορώντας για τους περαστικούς. Μια φορά το είχα κάνει στην Ουγγαρία, όχι με δική μου πρωτοβουλία. Ο κανονισμός του κέντρου δεν απαγορεύει την ερωτική επικοινωνία παρά μόνο σε συγκεκριμένους χώρους, στην πισίνα, όπου συχνάζουν μικρά παιδιά. «Στα βράχια κανείς δεν ερχόταν κι αν εμφανιζόταν θα πηδιόταν ή θα έπαιρνε μάτι!»
Αύριο θα κάνουμε επίσκεψη καλής θέλησης στους βραχόβιους της «Valalta» γνωριμία και ομαδικό πήδημα με τη Βερόνικα και τους άλλους.
Σφιχταγκαλιασμένοι περπατήσαμε μέχρι την άκρη των βράχων στο στενό πέρασμα μεταξύ των δύο κέντρων. στην απέναντι πλευρά οι βραχόβιοι έπαιζαν μεταξύ τους. Είδαν τη αρχιέρεια και της έστειλαν φιλιά. «Είστε για ένα μικρό gangbang, έχω έναν γνωστό από την Ελλάδα». «Βέβαια, φέρτον μαζί σου να το γαμήσουμε!» Περάσαμε απέναντι χαιρετηθήκαμε με τον καθιερωμένο ηδονσικό τρόπο και συστηθήκαμε. Η Ίλονα μου έβαλε μεταλλικό δακτύλιο στο καυλί μου. «Στο βάζω για να σου διατηρεί τη στύση!» Στη συνέχεια η Ίλονα με παρουσίασε στις υπόλοιπες γυναίκες της ομάδας: τη Μάργκιτ, τη Βερόνικα, την Φρανσίσκα και την Ιβάνα. Η τελευταία μού κούνησε το χέρι της γιατί πηδιόταν! Μού έκανε εντύπωση ότι όλες μού έπιασαν το καυλί, δεν μου πρότειναν το χέρι. «Κάντο και εσύ, άγγιξε το μουνί τους!». Το ένα έφερε το άλλο, καυλώσαμε και ευχαριστηθήκαμε τρενάκι-gangbang. Η Μάργκιτ δεν με άφησε να χύσω σε καμιά, με τελείωσε στο ποτήρι της, πρόσθεσε σλιβοβίτα και την ήπιε! «Κάνει καλό στην υγεία» και με φίλησε που έδωσα το σπέρμα μου! Η Φρανσίσκα ετοίμασε σάντουιτς και μάς τάισε. Η ατμόσφαιρα ήταν γενικά πολύ ζεστή. Καθίσαμε κυκλικά γύρω από έναν αυτοσχέδιο βωμό, της υποτιθέμενης θεάς Εστίας, μπροστά οι γυναίκες και πίσω οι άνδρες. Η Ίλονα μού εξήγησε ότι βάζουν αλοιφή στην κωλοτρυπίδα τους, ώστε να είναι εύκολη η πρωκτική διείσδυση με τον άνδρα. «Εμένα μού αρέσει να με παίρνουν από πίσω». Το μουνί μου το έχω μόνο για γλείψιμο!» Η Ιβάνα ερχόταν με τον άνδρα της από τη νότια Κροατίας κοντά στο Ζάνταρ. «Εδώ είμαστε ελεύθεροι να μοιραζόμαστε τα πάντα, τους άνδρες και τις γυναίκες». «Ανήκουμε στο σύνολο». «Αν κάποιος θέλει να πηδήξει κάποιον, δεν ρωτάει». Εξαιρετικά προχωρημένη ηδονιστική φιλοσοφία. «Πηδιόμαστε δημόσια και θέλουμε θεατές. «Στο σπίτι σας τι κάνετε;». «Φωνάζουμε γείτονες να μάς βλέπουν. Μόνοι μας δεν μπορούμε να γαμηθούμε!»
Έμπλεκαν στη συζήτηση τους Δρυίδες, την ρωμαϊκή εκδοχή της Εστίας, τις Εστιάδες και άλλα προχριστιανικά κινήματα. Νόμιζα ότι βρισκόμουν στη προρωμαϊκή εποχή και βρισκόμουν σε μυστική τελετή των Κελτών. λευκοί χιτώνες, διακριτικά βαθμού, άφθονο σεξ και κατανάλωση σωματικών υγρών. «Πώς δεν παθαίνουν τίποτε;. Εκεί που ανέπτυσαν την ηδονιστική θεωρία, σταματούσαν και σου έλεγαν ορθά-κοφτά «διάλειμμα για γαμήσι». Πάντα ομαδικό γαμήσι, κάθε φορά οι άνδρες με διαφορετική γυναίκα. Φυσικά, δεν ολοκλήρωναν, τους ενδιέφερε να έχουν το καυλί μέσα τους!. Ύστερα σταματούσαν και συνέχιζαν το διαλογισμό εκεί που τον είχαν αφήσει. Όλη η μέρα περνούσε με τη φιλοσοφική αξιολόγηση του gangbang. Mια απλή σεξουαλική επαφή ευκαιριακών ατόμων είχε αναχθεί σε φιλοσοφία ζωής. Τα κορίτσια ήταν κατάμαυρα από την έκθεση στον ήλιο, το μόνο που ξεχώριζε ήταν τα ξανθιά μαλλιά τους. Σού έδειχναν τους πισινούς τους και ζητούσαν να τους δαγκώσεις, ότι δήθεν κάνει καλό στην υγεία τους!
Το απόγευμα γυρίσαμε στην έδρα μας. Ήμουν σοβαρά προβληματισμένος με αυτά που είχα παρακολουθήσει. Είχε ανατραπεί ριζικά η σεξουαλική μου διαπαιδαγώγηση. Ύστερα από ένα αναγκαίο σάντουιτς με λίγο γλείψιμο, κοιμηθήκαμε ό ένας στην αγκαλιά του άλλου. Η Σλάβιτσα ήταν ευτυχισμένη, το ίδιο και εγώ.
No comments:
Post a Comment