Η ΡΟΖΑΛΙΑ, ΖΩΝΤΑΝΗ ΤΟΥΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΔΟΝΙΣΤΕΣ!

H Ροζάλια, εθισμένη ηδονίστρια, μάς ανακοίνωσε ότι ήθελε να γιορτάσει τα γενέθλιά της με ξεχωριστό τρόπο: να γίνει η ίδια ζωντανή τούρτα και να την φάνε οι καλεσμένοι!

Συζητήσαμε τις λεπτομέρειες μαζί της, παραγγείλαμε την τούρτα σε ζαχαροπλαστείο του Rovinj. Επειδή δεν ήθελε να αποκαλύψει την ηλικία της σε 'μας, ο ζαχαροπλάστης τη διακόσμησε με μια μικρογραφία της πόλης. Συνδυασμός κρέμας και σοκολάτας για δέκα περίπου άτομα.

Ανέλαβα να την φέρω από την πόλη στη «Μonsena», περίπου 3 χλμ. ποδαρόδρομος. Φανταστική διαδρομή ανάμεσα σε αμπελώνες, ψηλά πεύκα και περιποιημένους κήπους.

Στο διαμέρισμά μας έγιναν οι απαραίτητες εργασίες: συμμάζεμα, στρώσιμο τραπεζιού, αν και δεν χρειάστηκε τελικά, επιλογή των καλεσμένων, αγορά των ποτών από τη μικρή αγορά και προφυλάξεις από τα αδιάκριτα μάτια. Η ίδια πλύθηκε και η Σουζάνα την ξύρισε για να έχει λεία επιδερμίδα, της έβαλε άρωμα. Η κοπέλα περίμενε πως και πως τη βραδιά.

Γύρω στις 9μμ, σε έναν εντελώς απομονωμένο ευρύχωρο διαμέρισμα, κατασκευής 1976, αλλά σε πολύ καλή κατάσταση, με δύο μεγάλα δωμάτια και  βεράντες, μετά το δείπνο, μαζευτήκαμε να της ευχηθούμε. Πέντε ζευγάρια ηδονιστών. Οι γυναίκες φορούσαν μακριά φορέματα χωρίς εσώρουχα. Στην  πόρτα ο υπεύθυνος επί της υποδοχής ανασήκωνε τις φούστες για να διαπιστώσει αν οι κυρίες ήταν γυμνές και ξυρισμένες!

Μόλις μπήκαμε μέσα, φιλήσαμε την οικοδέσποινα που φορούσε ένα διαφανές φόρεμα που άφηνε να διαγράφονται οι καμπύλες της. Σβήσαμε τα φώτα, ανάψαμε τα κεράκια, τραγουδήσαμε το «Happy Birthday» και ύστερα γδυθήκαμε. Το κασετόφωνο έπαιζε το κατάλληλο για την περίσταση τραγούδι της Patti Smith «Βecause The  Night Belongs to Us». Συμπλήρωσα «Because The Night Belongs to Hedonists».  Εκείνη εκστασιασμένη και ανυπόμονη ξάπλωσε στο στολισμένο τραπέζι και αφέθηκε στα χέρια μας. Μια κοπέλα ανέλαβε να στρώσει τη σοκολάτα στο γυμνό σώμα της. Ποια βλέπω; τη Σλάβιτσα; Τρελάθηκα. «Εσύ εδώ;». «Ναι», μου λέει. «Συνάντησα το πρωί στην παραλία  την Rοζάλια και με κάλεσε». «Πού είναι η Μαρία;» «Δεν μπόρεσε να έρθει». «Είχε μια ανειλημμένη υποχρέωση». «Κατάλαβες, τι εννοώ». «Την  παρέσυρε ένα ωραίο μουνί στην πόλη για ολονύχτια διασκέδαση!» «Σαν πολλά ελεύθερα μουνιά κυκλοφορούν στο Rovinj». «Έχουμε τα ωραιότερα μουνιά στην Κροατία». «Ξένοι έρχονται απ΄όλον τον κόσμο να τα απολαύσουν!» δήλωσε η Σλάβιτσα. «'Εχεις δοκιμάσει παγωτό-μουνί;» «Στις συγκεντρώσεις μας μια κοπέλα μπαίνει μέχρι τη μέση σε ένα βαρελάκι με κρύα κρέμα και βγαίνει κάτασπρη». «Έχω παγωτό-μουνί». Ποιος θέλει να δοκιμάσει...» Την άκουγα αποσβολωμένος. Μού είχε σηκωθεί. Το είδε η Σλάβιτσα και τον έβαλε στην παλάμη της. «Βρίσκεσαι σε καλά χέρια σήμερα, αλλά προηγείται η Ροζάλια». «Αυτή έχει τον πρώτο λόγο». «Όταν κουραστεί, θα σε πάρω στο στόμα μου!»

Η Σλάβιτσα άπλωσε τη σοκολάτα στο κορμί της Ροζάλια, έβαλε δυο κερασάκια στις ρώγες της και ένα στο μουνί. Μετά έδωσε το σήμα και όλοι αρχίσαμε να την τρώμε. Κάποιος της κρατούσε ακίνητο το κεφάλι της, η Ροζάλια σπαρταρούσε από την ηδονή. Δέκα γλώσσες εξερευνούσαν το σώμα της. «Χρόνια πολλά, κούκλα», της ευχηθήκαμε. Στο τέλος η Σλάβιτσα δεν άντεξε. «Βάλτε μου και σε μένα τούρτα!»  ‘Ολοι μας πασαλείψαμε το γυμνό κορμί της με κομμάτια τούρτας και μετά πασαλειφτήκαμε και οι ίδιοι! Ακολούθησε ομαδικό γλείψιμο.

Άφθονη έτρεχε η σλιβοβίτσα. Η Ροζάλια  έχυσε σε όλους ή τουλάχιστον όσους ήταν κοντά της. Μού άρπαξε το χέρι, μού πήρε τα δάχτυλα μέσα της  και μού  είπε «θα θυμάμαι για πολλά χρόνια αυτά τα ξεχωριστά γενέθλια». «Νάσαι καλά να τα ξαναγιορτάσουμε στον παράδεισο». Με φίλησε, αλλά εκείνη τη στιγμή η Σλάβιτσα με γραπώνει από πίσω.  «Πάμε στο κρεβάτι να εφαρμόσουμε την προχθεσινή συνταγή της παραλίας: σάντουιτς». «Αμάν βρε, Σλάβιτσα, είσαι κολλημένη στα σάντουιτς!» Οι υπόλοιποι είχαν αρχίσει το ομαδικό γαμήσι. Το κρεβάτι δεν μάς χωρούσε. Ρίξαμε το στρώμα στο πάτωμα, βάλαμε δυο κατωσέντονα, φέραμε τις μεγάλες πετσέτες από το μπάνιο και αρχίσαμε να πηδιόμαστε άγρια. Η Σλάβιτσα δάγκωσε τη Ροζάλια. «Είμαι ερεθισμένη, θέλω άγριο γλείψιμο και γαμήσι». «Βάλτε μου τα χέρια μέσα!» Η Ροζάλια έβαλε τον καρπό της στο μουνί της. «Σλάβιτσα, σπαρταράς», της λέει. «Όταν έχω τέτοιο μουνί πάνω μου, πως να μη σπαρταράω;». «Μίκι, ανέβα και εσύ». «Το σάντουιτς δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα». Η πόρτα του δωματίου είχε ξεχαστεί ανοικτή. Εμφανίζεται μια μικρόσωμη χαριτωμένη κοπέλα. Ο φίλος της, φανερά σοκαρισμένος από το ομαδικό πήδημα, είχε αποχωρήσει. «Να έρθω και εγώ στην παρέα σας;». «Ανέβα και εσύ πάνω μας». Τέσσερα σώματα μέσα στη σοκολάτα τρίβονταν μέχρι τελικής πτώσης. Η Μαριάνα  άρχισε να γλείφει και τις δυο, ενώ μου τραβούσε το καυλί. «Κάντε ησυχία, μη ξεφωνίζετε και έρθει κανένας γυμνονόμος!», φώναξα. «Ας έρθει να τον ξεσκίσουμε!», απαντούν και οι τρεις μαζί, Έκλεισα τα παράθυρα να μην ακούγονται τα βογγητά. Κάποιοι φώναζαν θέλουμε να κοιμηθούμε, κάντε ησυχία. Η Σλάβιτσα μέσα στην καύλα της φώναξε «άντε γαμηθείτε».

Μετά εξαντλημένοι ξαπλώσαμε όπου υπήρχε ελεύθερος χώρος. Το διαμέρισμα άνω-κάτω. Το κρεβάτι μου είχε καταληφθεί από άλλο ζευγάρι. Πήγα και ξάπλωσα σε μια πολυθρόνα.

Μερικοί πρόλαβαν να πάνε στα δικά τους. Τα κορίτσια έμειναν όμως εδώ, τις σκέπασα  να μην κρυώσουν και βγήκα στη βεράντα να πάρω καθαρό αέρα. Εκείνη τη στιγμή έρχεται η Σλάβιτσα, με σφίγγει στην αγκαλιά της και μού λέει ότι ονειρεύτηκε ένα καυλί! «Θέλω να με γαμήσεις ξανά!». «Είμαι εξαντλημένος», της απαντώ. «Τότε να παίξουμε μόνο με τα χέρια μας». Μπαίνουμε μέσα, καθόμαστε στις ξαπλώστρες και πασπατεύουμε ο ένας τον άλλο. Τα δάχτυλά μου στο μουνί της και το δικό της, μανία κι αυτή, ψαχούλευε τον προστάτη μου. «Ζω ένα όνειρο» «Τέτοια νύχτα δεν έχω ζήσει μέχρι στιγμής». «Αχ, τη χάνει η Μαρία». «Τώρα», της απαντώ, «θα την πηδάει η φίλη της!» «Ναι, αλλά θα μου έρθει εξαντλημένη το πρωί!» «Φέρε μου τη σλιβοβίτσα». Παίρνει το μπουκάλι και αλείφει τα βυζιά της και το μουνί της. «Πιπίλισε τις ρώγες μου!» «Και μετά κατέβα στο μουνί μου».  «Θα χύσω πάνω σου». Κάθεται στο στήθος μου, της χάιδευα τις ρώγες και συγχρόνως έβαζα τα ελεύθερα δάχτυλά μου στο μουνί της. Ξαφνικά ανοίγουν οι κρουνοί της. «Τώρα θα δεις» μου λέει η Σλάβιτσα. «Τι γίνεται εδώ», φωνάζει η Ροζάλια. «Με αφήσατε παραπονεμένη». «Κοιμόσουνα, δεν θέλαμε να σε ενοχλήσουμε!». «Γαμιέστε μόνοι σας χωρίς εμένα, ντροπή σας!». «Τι κατάσταση είναι αυτή:». «Εγώ δεν είμαι άνθρωπος!» Παίρνει ένα κομμάτι τούρτα που είχε περισσέψει και αλείφει το καυλί μου. Αισθάνθηκα ότι τελειώνω. Με σήκωσαν και έχυσα στο κομμάτι της τούρτας που κρατούσε η Ροζάλια. «Η ωραιότερη γαρνιτούρα», λένε και οι δυο. Μετά έφαγαν το κομμάτι.

Όταν ξύπνησα,  τις βρήκα να κοιμούνται αγκαλιασμένες. Τα σεντόνια μουσκεμένα από τα υγρά τους. Στο πάτωμα ανακατεμένα εσώρουχα, υπολείμματα φαγητού και προσωπικά είδη. Κάθισα στην πολυθρόνα του κήπου. Έκανε ζέστη, δεν μου ερχόταν άλλωστε ύπνος. Τι νύχτα κι αυτή αναρωτήθηκα. Ήμουν αποκαμωμένος από τη μαραθώνια διασκέδαση αλλά ευχαριστημένος…