Η Σάντρα ήταν τόσο ευχαριστημένη με το
περιβάλλον που ζήτησε από τον άνδρα της να μείνουν στο πλοίο και να έρθουν μαζί
μας μέχρι τη «Monsena». Εκείνος συναίνεσε, δεν μπορούσε να αρνηθεί στη γυναίκα
του μετά την εκπληκτική λεσβιακή παράσταση που έδωσε. Κατέβηκε και με τη
βοήθεια του Βλάντο έδεσαν το ταχύπλοο στην πρύμνη. Σε λίγο θα προσεγγίσουν και
άλλα σκάφη σκέφθηκα. Αν μας πέσουν και άλλοι ηδονιστές στο δρόμο της
επιστροφής, θα έχουμε πρόβλημα με την είσοδο στο μικρό λιμάνι-μαρίνα του Rovinj.
Η Σλάβι ανακοίνωσε την άφιξη του παγωτού-μουνιού. Ο βοηθός του καπετάνιου έφερε το βαρελάκι από το μηχανοστάσιο και το τοποθέτησε στη μέση της πρύμνης. Στη διάθεσή μας υπήρχαν δυο μεγάλα δοχεία με φρέσκια κρέμα που είχε αγοραστεί από το Poreč. Ποια όμως θα έμπαινε στο βαρελάκι, πολλές προσφορές, αλλά μόνο μια χωρούσε. Η Σλάβι μοίρασε αριθμούς και τους ανακάτεψε. Βγήκε πανηγυρικά η Σάντρα. Οι άλλες δεν πολυστενοχωρήθηκαν γιατί θα την έγλειφαν. Η Βερόνικα πήρε τη μεγάλη κουτάλα και ανακάτεψε την κρέμα που ήταν πηχτή.
Η Μάργκιτ, η Ίλονα και η Ιβάνα πλησίασαν. «Θα μαλακιστούμε και θα χύσουμε μέσα, για να αραιώσει η κρέμα!» Πραγματικά ζήτησαν από τρεις άνδρες να τις βοηθήσουν να τελειώσουν. Ομαδικό χύσιμο στο βαρελάκι με τη Βερόνικα να ανακατεύει και να δοκιμάζει την κρέμα. «Πρώτη φορά θα φάμε κρέμα με χύσια. Θέλω να χύσω και εγώ». Της έβαλα τον καρπό μου μέσα και την έφερα σε οργασμό. Ύστερα μπήκε η Σάντρα, όλοι μας την πασαλείψαμε με την κρέμα, προσθέσαμε λίγη σοκολάτα. Μόνο το πρόσωπό της ήταν καθαρό. όλο το σώμα της ήταν κάτασπρο με ελαφριά σοκολατένια απόχρωση. Αφέθηκε στις γλώσσες μας. Δεν μπορούμε και οι 49 μαζί. Δεν γίνεται, ο ένας έσπρωχνε τον άλλο. Είδα και αποείδα. Τράβηξα τη Ρόζι κατά μέρος, την πασάλειψα με κρέμα και την έφαγα. Η Σλάβι δεν είχε προβλέψει τη μεγάλη ζήτηση. Η Σάντρα είχε χαθεί μέσα στο πλήθος. Το παγωτό-μουνί είχε γίνει ανάρπαστο. Όταν το κάναμε στο σπίτι της Μαρίας, ήμασταν μόνο έξι. Οι βραχόβιοι δεν είχαν ξαναζήσει τέτοια εμπειρία. Η Φρανσίσκα έχυσε πάνω στη Σάντρα. «Μου χαλάς τη συνταγή». «Δεν μπορώ άλλο, έχω καυλώσει τόσο που θέλω να με γαμήσουν με κρέμα-σαντιγί». Αφού΄βγήκε η Σάντρα καταχυμένη από το βαρελάκι, βυθίστηκε στα δροσερά νερά να ξεπλυθεί, η Σλάβι σέρβιρε κρέμα-σοκολάτα σε πλαστικά μπολ και φάγαμε. Η καυλιάρα Ρόζι άλειψε τις ρώγες της και την κοιλιά της. «Εγώ είμαι το παγωτό-μουνί, φάε με πριν σε φάω εγώ». Μετά άλειψε το σώμα μου και γλειφτήκαμε. Ένιωθα πολύ κοντά της. Η Σάντρα ανέβηκε στο κατάστρωμα, καθαρή, έτοιμη για γλείψιμο και πήδημα. «Το μουνάκι μου θέλει καυλί», φώναξε, «κανένας διαθέσιμος». Όλοι ήταν απασχολημένοι με τα δικά τους μουνιά. Έρχεται σε μένα, μού μοστράρει τα ροδοπέταλά της, ρίχνει σλιβοβίτσα και μού βάζει το κεφάλι μου πάνω του. «Γλείψε σλιβοβίτσα! Τότε είδα το μικρό κλειτοριδικό δακτύλιο που είχε. Της τον έτριψα και έχυσε στο πρόσωπό μου. «Είσαι κόλαση, Σάντρα, εσύ θέλεις τρία καυλιά συγχρόνως. το κωλαράκι σου, κατάμαυρο από την ηλιοθεραπεία, μοιάζει με ενισχυμένο σάντουιτς!» Ο άνδρας της είχε παρατήσει τη γυναίκα του και την έβρισκε με τις Εστιάδες. Τρεις Εστιάδες τον έτριβαν και έπαιζαν μαζί του.
Ο καπετάνιος πήγαινε με μικρή ταχύτητα. Κοντεύαμε να φθάσουμε στο Vrsař. «Θέλετε να βγείτε εκεί;». Κανείς δεν απάντησε. «Τώρα πηδιόμαστε!» «Αυτό κάνετε από το πρωί». «Εκεί πάνε πλούσιοι να επιδειχθούν». «Εμείς είμαστε φτωχοί εργαζόμενοι». Είναι η κρουαζιέρα των εργαζόμενων ηδονιστών. Στα ανοιχτά του Vrsař είδαμε πανάκριβα σκάφη αναψυχής με εντυπωσιακές παρουσίες να ετοιμάζονται να κατέβουν στο πάλαι ποτέ ψαροχώρι που είχε μετατραπεί σε κέντρο διασημοτήτων, ένα μικρό St. Tropez. Πάντως προτιμούσα τους φτωχούς ηδονιστές από τους πλούσιους με τα πανάκριβα ρολόγια και τις εντυπωσιακές συντρόφους τους που δεν μπορούσαν να περπατήσουν με τις ψηλοτάκουνες γόβες. Ούτε ήξεραν να γλείψουν το χωνάκι παγωτό. Προφανώς δεν είχαν εκπαιδευτεί στο γλείψιμο!
Η Σλάβιτσα και η παρέα της ήταν γνήσιοι χαρακτήρες, με πολλά προτερήματα. Ό,τι ήθελαν το ζητούσαν χωρίς πολλά λόγια. Μιλούσαν πρόστυχα, βρόμικα, αλλά αυτό μου άρεσε. Ήταν αληθινές. Βλέποντας τις γυναίκες των πλούσιων να κατεβαίνουν στο ψαροχώρι, η Ροζάλια πρόσθεσε, «μήπως ξέρουν να γαμηθούν, αυτές τις ενδιαφέρει μόνο ο πλούτος και η επίδειξη!» «Έλα στη αγκαλιά μου, παλιογαμημένη Ροβινιώτισσα», φώναξα στη Ρόζι. «Έρχεται και τη φιλάω βαθιά το στόμα και της βάζω δάχτυλο. «Έχεις το ωραιότερο μουνί στο πλοίο!» Η Ρόζι αλείφει το μουνί της με κρέμα σαντιγί, βάζει και στο καυλί μου. Κατεβάζουμε τα κουρτινάκια, ξαπλώνουμε στο στρώμα και αρχίζουμε το γλείψιμο, σε στάση 69. Ζηλεύει η Σάντρα, ξαπλώνει κι αυτή. Αμέσως έρχονται και οι άλλοι να πάρουν μέρος. «Θα φάμε μουνοπαγωτό!» Η Σάντρα γλείφει το καυλί μου. «Τέτοιο γλειφιτζούρι δεν έχω ξαναφάει!» Η Παυλίνα πιέζει τις ρώγες της και βγάζει γάλα. Ήταν το ωραιότερο ομαδικό γλείψιμο. Η Σλάβιτσα σχημάτισε ένα βέλος με σαντιγί στον κώλο της Βερόνικα. «Έτσι θα βρείτε τη σωστή τρύπα!»
Η Σλάβι ανακοίνωσε την άφιξη του παγωτού-μουνιού. Ο βοηθός του καπετάνιου έφερε το βαρελάκι από το μηχανοστάσιο και το τοποθέτησε στη μέση της πρύμνης. Στη διάθεσή μας υπήρχαν δυο μεγάλα δοχεία με φρέσκια κρέμα που είχε αγοραστεί από το Poreč. Ποια όμως θα έμπαινε στο βαρελάκι, πολλές προσφορές, αλλά μόνο μια χωρούσε. Η Σλάβι μοίρασε αριθμούς και τους ανακάτεψε. Βγήκε πανηγυρικά η Σάντρα. Οι άλλες δεν πολυστενοχωρήθηκαν γιατί θα την έγλειφαν. Η Βερόνικα πήρε τη μεγάλη κουτάλα και ανακάτεψε την κρέμα που ήταν πηχτή.
Η Μάργκιτ, η Ίλονα και η Ιβάνα πλησίασαν. «Θα μαλακιστούμε και θα χύσουμε μέσα, για να αραιώσει η κρέμα!» Πραγματικά ζήτησαν από τρεις άνδρες να τις βοηθήσουν να τελειώσουν. Ομαδικό χύσιμο στο βαρελάκι με τη Βερόνικα να ανακατεύει και να δοκιμάζει την κρέμα. «Πρώτη φορά θα φάμε κρέμα με χύσια. Θέλω να χύσω και εγώ». Της έβαλα τον καρπό μου μέσα και την έφερα σε οργασμό. Ύστερα μπήκε η Σάντρα, όλοι μας την πασαλείψαμε με την κρέμα, προσθέσαμε λίγη σοκολάτα. Μόνο το πρόσωπό της ήταν καθαρό. όλο το σώμα της ήταν κάτασπρο με ελαφριά σοκολατένια απόχρωση. Αφέθηκε στις γλώσσες μας. Δεν μπορούμε και οι 49 μαζί. Δεν γίνεται, ο ένας έσπρωχνε τον άλλο. Είδα και αποείδα. Τράβηξα τη Ρόζι κατά μέρος, την πασάλειψα με κρέμα και την έφαγα. Η Σλάβι δεν είχε προβλέψει τη μεγάλη ζήτηση. Η Σάντρα είχε χαθεί μέσα στο πλήθος. Το παγωτό-μουνί είχε γίνει ανάρπαστο. Όταν το κάναμε στο σπίτι της Μαρίας, ήμασταν μόνο έξι. Οι βραχόβιοι δεν είχαν ξαναζήσει τέτοια εμπειρία. Η Φρανσίσκα έχυσε πάνω στη Σάντρα. «Μου χαλάς τη συνταγή». «Δεν μπορώ άλλο, έχω καυλώσει τόσο που θέλω να με γαμήσουν με κρέμα-σαντιγί». Αφού΄βγήκε η Σάντρα καταχυμένη από το βαρελάκι, βυθίστηκε στα δροσερά νερά να ξεπλυθεί, η Σλάβι σέρβιρε κρέμα-σοκολάτα σε πλαστικά μπολ και φάγαμε. Η καυλιάρα Ρόζι άλειψε τις ρώγες της και την κοιλιά της. «Εγώ είμαι το παγωτό-μουνί, φάε με πριν σε φάω εγώ». Μετά άλειψε το σώμα μου και γλειφτήκαμε. Ένιωθα πολύ κοντά της. Η Σάντρα ανέβηκε στο κατάστρωμα, καθαρή, έτοιμη για γλείψιμο και πήδημα. «Το μουνάκι μου θέλει καυλί», φώναξε, «κανένας διαθέσιμος». Όλοι ήταν απασχολημένοι με τα δικά τους μουνιά. Έρχεται σε μένα, μού μοστράρει τα ροδοπέταλά της, ρίχνει σλιβοβίτσα και μού βάζει το κεφάλι μου πάνω του. «Γλείψε σλιβοβίτσα! Τότε είδα το μικρό κλειτοριδικό δακτύλιο που είχε. Της τον έτριψα και έχυσε στο πρόσωπό μου. «Είσαι κόλαση, Σάντρα, εσύ θέλεις τρία καυλιά συγχρόνως. το κωλαράκι σου, κατάμαυρο από την ηλιοθεραπεία, μοιάζει με ενισχυμένο σάντουιτς!» Ο άνδρας της είχε παρατήσει τη γυναίκα του και την έβρισκε με τις Εστιάδες. Τρεις Εστιάδες τον έτριβαν και έπαιζαν μαζί του.
Ο καπετάνιος πήγαινε με μικρή ταχύτητα. Κοντεύαμε να φθάσουμε στο Vrsař. «Θέλετε να βγείτε εκεί;». Κανείς δεν απάντησε. «Τώρα πηδιόμαστε!» «Αυτό κάνετε από το πρωί». «Εκεί πάνε πλούσιοι να επιδειχθούν». «Εμείς είμαστε φτωχοί εργαζόμενοι». Είναι η κρουαζιέρα των εργαζόμενων ηδονιστών. Στα ανοιχτά του Vrsař είδαμε πανάκριβα σκάφη αναψυχής με εντυπωσιακές παρουσίες να ετοιμάζονται να κατέβουν στο πάλαι ποτέ ψαροχώρι που είχε μετατραπεί σε κέντρο διασημοτήτων, ένα μικρό St. Tropez. Πάντως προτιμούσα τους φτωχούς ηδονιστές από τους πλούσιους με τα πανάκριβα ρολόγια και τις εντυπωσιακές συντρόφους τους που δεν μπορούσαν να περπατήσουν με τις ψηλοτάκουνες γόβες. Ούτε ήξεραν να γλείψουν το χωνάκι παγωτό. Προφανώς δεν είχαν εκπαιδευτεί στο γλείψιμο!
Η Σλάβιτσα και η παρέα της ήταν γνήσιοι χαρακτήρες, με πολλά προτερήματα. Ό,τι ήθελαν το ζητούσαν χωρίς πολλά λόγια. Μιλούσαν πρόστυχα, βρόμικα, αλλά αυτό μου άρεσε. Ήταν αληθινές. Βλέποντας τις γυναίκες των πλούσιων να κατεβαίνουν στο ψαροχώρι, η Ροζάλια πρόσθεσε, «μήπως ξέρουν να γαμηθούν, αυτές τις ενδιαφέρει μόνο ο πλούτος και η επίδειξη!» «Έλα στη αγκαλιά μου, παλιογαμημένη Ροβινιώτισσα», φώναξα στη Ρόζι. «Έρχεται και τη φιλάω βαθιά το στόμα και της βάζω δάχτυλο. «Έχεις το ωραιότερο μουνί στο πλοίο!» Η Ρόζι αλείφει το μουνί της με κρέμα σαντιγί, βάζει και στο καυλί μου. Κατεβάζουμε τα κουρτινάκια, ξαπλώνουμε στο στρώμα και αρχίζουμε το γλείψιμο, σε στάση 69. Ζηλεύει η Σάντρα, ξαπλώνει κι αυτή. Αμέσως έρχονται και οι άλλοι να πάρουν μέρος. «Θα φάμε μουνοπαγωτό!» Η Σάντρα γλείφει το καυλί μου. «Τέτοιο γλειφιτζούρι δεν έχω ξαναφάει!» Η Παυλίνα πιέζει τις ρώγες της και βγάζει γάλα. Ήταν το ωραιότερο ομαδικό γλείψιμο. Η Σλάβιτσα σχημάτισε ένα βέλος με σαντιγί στον κώλο της Βερόνικα. «Έτσι θα βρείτε τη σωστή τρύπα!»
No comments:
Post a Comment