Έχω διαχωρίσει τη θέση
μου από το 1983, όταν συνέβησαν τα κωμικοτραγικά γεγονότα στο Αγκίστρι με τους
γυμνιστές και την έφοδο του τοπικού ιερέα στην παραλία των γυμνιστών. Όπως έχει
αποτυπωθεί στον Τύπο της εποχής, στάθηκε στην άκρη του βράχου πάνω από τον angmimik και έκανε χαρακτηριστικές κινήσεις. Όσοι τον είδαν, μίλησαν για
αφορισμό με την αγιαστούρα. Τότε είχαν εμφανισθεί κυρίες παραθρησκευτικού
σωματείου που είχαν σκοπό να ρίξουν τους γυμνιστές στο «λάκκο με τα φίδια». Ο
σκοταδισμός στο απόγειό του!
Όλα αυτά επειδή η εκδήλωση
του εορτασμού της 30ής επετείου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυμνιστών είχε
συμπέσει με την τοπική εορτή του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα. Για πολλούς
θεωρήθηκε προσβολή. Τα οφθαλμόπλοια όμως κατέκλυσαν τον κολπίσκο της Χαλικιάδας,
περιμένοντας την εξέλιξη της εκδήλωσης. Ο επικεφαλής της χωροφυλακής κατέβηκε
στην παραλία και ανακοίνωσε ότι ήταν παράνομη η τοποθέτηση της σημαίας της
Ομοσπονδίας σύμφωνα με το νόμο Τρίτση! Ένα ζευγάρι διέκοψε την ερωτική επαφή
του στη σκηνή κατόπιν εντολής του επικεφαλής αξιωματικού!
Τρελά πράγματα! Όλα αυτά κατόπιν εντολής του συντηρητικού στις απόψεις του μητροπολίτη μακαριστού πλέον Ιερόθεου, του ιεράρχη που είχε διώξει τους γυμνιστές από το Σαλάντι και είχε προσφύγει στο συνταγματικό δικαστήριο για ακύρωση του Ν1399/83.
Η πίστη μου κλονίστηκε και απομακρύνθηκα σταδιακά από την Εκκλησία. Τα μετέπειτα γεγονότα με δικαίωσαν. Οι γυμνιστές εθεωρούντο μιάσματα της κοινωνίας που έπρεπε με κάθε τρόπο να εξαλειφθούν από την κοινωνία. Ανατρέξτε στο χρονολόγιο του ελληνικού γυμνισμού για περισσότερες πληροφορίες.
29 χρόνια μετά τα ίδια πράγματα συμβαίνουν πάλι στην ελληνική κοινωνία. Κατά διαστήματα μητροπολίτες παρεμβαίνουν και δίνουν νουθεσίες στον κόσμο. Η θέση της Εκκλησίας είναι να συνδράμει τους αδύνατους, να κοιτάξει πρώτα να βάλει τάξη στο εσωτερικό της και να αφήσει τις παρεμβάσεις της στις προσωπικές σχέσεις των ανθρώπων. Αν κάποιος θέλει να κάνει στοματικό έρωτα, είναι αναφαίρετο δικαίωμά του. Ως ενήλικος γνωρίζει τους κινδύνους και τις συνέπειες από την κατάχρηση της πράξης. Από καταβολής κόσμου συμβαίνουν αυτά που τώρα κατηγορεί ο μητροπολίτης Πειραιά κ. Σεραφείμ.
Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος και έχει την κρίση να διακρίνει το καλό από το κακό. Δεν χρειάζεται καθοδήγηση από κανέναν. Η ζωή του καθορίζεται αποκλειστικά από τις επιλογές του. Το τι κάνει, πώς το κάνει, γιατί το κάνει αφορά μόνον τον ίδιο.
Οι σεξουαλικές μειονότητες κυνηγήθηκαν ανελέητα στην Ελλάδα. Άνθρωποι διαπομπεύθηκαν ή στιγματίστηκαν, γιατί έκαναν το λάθος να διαφέρουν! Πρόσφατα ατυχή συμβάντα είναι η διακοπή των παραστάσεων του θεατρικού έργου «Corpus Christi» κατόπιν μήνυσης του παραπάνω μητροπολίτη και η αντιμετώπιση των γκέι στο Μεταξουργείο (βλέπε σχετική επερώτηση της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ κ. Μαρίας Ρεπούση, η οποία επίσης έχει δεχθεί κριτική για το συγγραφικό της έργο από διαφωνούντες).
Ο διαχωρισμός της Εκκλησίας από την Πολιτεία είναι επιτακτική ανάγκη στις μέρες μας. Αναρτώ αυτό το σχόλιο στο ιστολόγιό μου, με αφορμή τις νέες δηλώσεις του μητροπολίτη Πειραιά κ. Σεραφείμ για το στοματικό έρωτα. Δεν είμαι μονολιθικός, ακούω όλες τις πλευρές. αλλά δεν μπορώ να ανεχθώ συμβουλές του τύπου με ποιον θα πάω, πώς θα το κάνω, γιατί το κάνω. Ο στοματικός έρωτας με τα υπέρ και τα κατά του θεωρείται δημοφιλής πρακτική από εκατομμύρια άτομα σε όλον τον κόσμο. Οπότε παύει να είναι διαστροφή της φύσης. Αν κάποιοι ενοχλούνται, δικαίωμά τους. Ας βρουν κάτι άλλο να ασχοληθούν.
Μετά τη διακοπή των παραστάσεων του θεατρικού έργου, έρχονται δύσκολες ημέρες για όσους δεν ασπάζονται τις απόψεις ακραίων κύκλων που επιθυμούν τη μετατροπή της Ελλάδας σε μονολιθικό κράτος. Το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης βρίσκεται υπό αμφισβήτηση.
Τρελά πράγματα! Όλα αυτά κατόπιν εντολής του συντηρητικού στις απόψεις του μητροπολίτη μακαριστού πλέον Ιερόθεου, του ιεράρχη που είχε διώξει τους γυμνιστές από το Σαλάντι και είχε προσφύγει στο συνταγματικό δικαστήριο για ακύρωση του Ν1399/83.
Η πίστη μου κλονίστηκε και απομακρύνθηκα σταδιακά από την Εκκλησία. Τα μετέπειτα γεγονότα με δικαίωσαν. Οι γυμνιστές εθεωρούντο μιάσματα της κοινωνίας που έπρεπε με κάθε τρόπο να εξαλειφθούν από την κοινωνία. Ανατρέξτε στο χρονολόγιο του ελληνικού γυμνισμού για περισσότερες πληροφορίες.
29 χρόνια μετά τα ίδια πράγματα συμβαίνουν πάλι στην ελληνική κοινωνία. Κατά διαστήματα μητροπολίτες παρεμβαίνουν και δίνουν νουθεσίες στον κόσμο. Η θέση της Εκκλησίας είναι να συνδράμει τους αδύνατους, να κοιτάξει πρώτα να βάλει τάξη στο εσωτερικό της και να αφήσει τις παρεμβάσεις της στις προσωπικές σχέσεις των ανθρώπων. Αν κάποιος θέλει να κάνει στοματικό έρωτα, είναι αναφαίρετο δικαίωμά του. Ως ενήλικος γνωρίζει τους κινδύνους και τις συνέπειες από την κατάχρηση της πράξης. Από καταβολής κόσμου συμβαίνουν αυτά που τώρα κατηγορεί ο μητροπολίτης Πειραιά κ. Σεραφείμ.
Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος και έχει την κρίση να διακρίνει το καλό από το κακό. Δεν χρειάζεται καθοδήγηση από κανέναν. Η ζωή του καθορίζεται αποκλειστικά από τις επιλογές του. Το τι κάνει, πώς το κάνει, γιατί το κάνει αφορά μόνον τον ίδιο.
Οι σεξουαλικές μειονότητες κυνηγήθηκαν ανελέητα στην Ελλάδα. Άνθρωποι διαπομπεύθηκαν ή στιγματίστηκαν, γιατί έκαναν το λάθος να διαφέρουν! Πρόσφατα ατυχή συμβάντα είναι η διακοπή των παραστάσεων του θεατρικού έργου «Corpus Christi» κατόπιν μήνυσης του παραπάνω μητροπολίτη και η αντιμετώπιση των γκέι στο Μεταξουργείο (βλέπε σχετική επερώτηση της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ κ. Μαρίας Ρεπούση, η οποία επίσης έχει δεχθεί κριτική για το συγγραφικό της έργο από διαφωνούντες).
Ο διαχωρισμός της Εκκλησίας από την Πολιτεία είναι επιτακτική ανάγκη στις μέρες μας. Αναρτώ αυτό το σχόλιο στο ιστολόγιό μου, με αφορμή τις νέες δηλώσεις του μητροπολίτη Πειραιά κ. Σεραφείμ για το στοματικό έρωτα. Δεν είμαι μονολιθικός, ακούω όλες τις πλευρές. αλλά δεν μπορώ να ανεχθώ συμβουλές του τύπου με ποιον θα πάω, πώς θα το κάνω, γιατί το κάνω. Ο στοματικός έρωτας με τα υπέρ και τα κατά του θεωρείται δημοφιλής πρακτική από εκατομμύρια άτομα σε όλον τον κόσμο. Οπότε παύει να είναι διαστροφή της φύσης. Αν κάποιοι ενοχλούνται, δικαίωμά τους. Ας βρουν κάτι άλλο να ασχοληθούν.
Μετά τη διακοπή των παραστάσεων του θεατρικού έργου, έρχονται δύσκολες ημέρες για όσους δεν ασπάζονται τις απόψεις ακραίων κύκλων που επιθυμούν τη μετατροπή της Ελλάδας σε μονολιθικό κράτος. Το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης βρίσκεται υπό αμφισβήτηση.
No comments:
Post a Comment