Επιστρέψαμε στο πλοίο σκεπτικοί και
επηρεασμένοι από το υποβλητικό περιβάλλον της «Koversada». Ο Βλάντο είχε
ετοιμάσει αναψυκτικά και είχε ανάψει την ψησταριά. Ο βοηθός τοποθετούσε τα
ψάρια και τα κεφτεδάκια, ενώ ετοίμαζε τη σαλάτα και το ψωμί. Οι κυρίες της
παρέας έσπευσαν να βοηθήσουν σαν καλές νοικοκυρές. Γδυθήκαμε, αλλά παραμείναμε
ήρεμοι. Πήραμε τα πιάτα μας με τις λιχουδιές, καθίσαμε στην πρύμνη ή στην πλώρη
και απολαύσαμε το παραδοσιακό γεύμα που προσφέρεται επί σειρά ετών στους
εκδρομείς. Τάιζα τη Σλάβιτσα στο στόμα και εκείνη εμένα. Δίπλα μας η Ροζάλια
ήθελε να βάλει το κεφτεδάκι στο μουνί της, τα οποία με την ευκαιρία μοιάζει
περισσότερο με το δικό μας σουτζούκι με καρυκεύματα. «Ρόζι, δεν γίνεται τώρα
παρουσία του καπετάνιου και του βοηθού». «Θα περιμένεις λίγο ακόμα». Αφού
τελείωσε το ψήσιμο ο καπετάνιος και ο βοηθός επέστρεψαν στο πιλοτήριο,
κατεβάσαμε τα κουρτινάκια και έγινε το έλα να δείς. Η Ρόζι τελικά έβαλε
το κεφτεδάκι στο μουνί της και μοό το πρόσφερε. Το ίδιο έκαναν και οι άλλες
κυρίες. «Παιδιά, ξεχάσαμε να πηδηχτούμε αρκετή ώρα», είπε η Σλάβι. «Επηρεαστήκαμε
από την «Koversada», αλλά εμείς είμαστε ηδονιστές και
δεν καταλαβαίνουμε από τέτοια!»
Ο επόμενος σταθμός ήταν όχι το Vrsař αλλά το Poreč, τουλάχιστο μιάμισι ώρα με μέση ταχύτητα, οπότε υπήρχε αρκετός χρόνος για καλό gangbang. Οι Εστιάδες είχαν φορέσει τους λευκούς χιτώνες τους. Μια απ’ αυτές, η Μικέλα, που μού είχε δώσει το παγανιστικό περιδέραιο, ήρθε κοντά μου. Άλλη τσιμπημένη, αναρωτήθηκα. «Μίκι, θέλω να σε γλείψω!» Είχε μαζί της μια αλοιφή που μύριζε φιστικοβούτυρο, με άλειψε και με έγλειψε με τη γλώσσα της. «Μικέλα, γλείφεις πολύ καλά». Τα βυζάκια της πήγαιναν πάνω-κάτω, τα ακούμπησα και αναστέναξε. Το κορίτσι ήθελε γαμήσι. Η Σλάβι ήταν χαρούμενη που τα βρήκα με τις Εστιάδες. Η Μικέλα στα 20 της ήταν μελαχρινή με μακριά, πυκνά μαλλιά και εντελώς ξυρισμένη. Τα ροδοπέταλά της έσταζαν σλιβοβίτσα. «Μίκι, τι βλέπουμε, τη βρήκες με Εστιάδα;» «Παιδιά, είναι καλό κορίτσι». Η Μικέλα ανέβηκε πάνω μου, σήκωσε το χιτώνα της και έβαλε το κεφάλι μου από κάτω. «Γλείψε με, πάρε με, κάνε με δική σου, έχω ανάγκη να γαμηθώ σήμερα». Της έβαλα το καυλί μέσα της. Ήταν στενή αλλά χαρούμενη. Η Σλάβι έσπρωχνε το καυλί μου μέσα της και της χάιδευε τις ρώγες. «Μικέλα», της είπε, «σήμερα θα γίνεις πραγματική γυναίκα». Όχι, δεν ήταν παρθένα, αλλά σπανίως είχε επαφή με άνδρες. Την έβρισκε με τις άλλες Εστιάδες. Έρχεται η πανταχού παρούσα Μάργκιτ να συλλέξει το σπέρμα. Κρατούσε το φλιτζάνι με τον καφέ, πήρε το καυλί μου και το στράγγιξε μέσα του. Ύστερα ανακάτεψε καλά το περιεχόμενο και το μοίρασε στις υπόλοιπες. Μικέλα, Σλάβι και Ρόζι ήπιαν ενισχυμένο καφέ. Η Μικέλα έτρεμε από την ηδονή. Το είχε ευχαριστηθεί. Κόλλησε το σώμα της πάνω μου, απέκτησα άλλη μια θαυμάστρια. Γύρισε ανανεωμένη στις υπόλοιπες που τη χειροκροτούσαν. Περιττό να πω ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του ερωτικού παιχνιδιού μας όλοι είχαν συγκεντρωθεί γύρω μας να παρακολουθήσουν το θέαμα. Μόλις ολοκληρώσαμε, γύρισαν στις θέσεις τους και ασχολήθηκαν με τα δικά τους.
Ο καιρός ήταν υπέροχος, ζέστη και μοναδικό πράσινο τοπίο, με τα γραφικά χωριά κατά μήκος της ακτής. Ήμασταν πραγματικά ευχαριστημένοι για την επιλογή μας.
Η Σλάβι σκέφτηκε ένα πρωτότυπο σεξοπαιχνίδι. Προκειμένου να γαμηθούν όλες οι γυναίκες της παρέας, μερικές είχαν παράπονα ότι δεν τις προτιμούσαν οι άνδρες, έστρωσε μια μεγάλη πετσέτα, στην οποία υπήρχαν χαραγμένοι αριθμοί. Οι αριθμοί αντιστοιχούσαν στους παίκτες. Οι μπλε στους άνδρες και οι κόκκινοι στις γυναίκες. Από απόσταση ενός μέτρου περίπου ο παίκτης έριχνε μια μάρκα. Όπου καθόταν η μάρκα ο παίκτης ή παίκτρια έκανε έρωτα με τον αντίστοιχο αριθμό. Π.χ. η Σλάβι έριξε στον αριθμό 20 που αντιστοιχούσε στον Άντε. Πήρε τον Άντε και πηδήχτηκε μαζί του. Η πρότασή της έγινε δεκτή με ενθουσιασμό. Έτσι όλοι και όλες ικανοποιήθηκαν και ευχαριστήθηκαν. «Άσε, Σλάβι, είσαι πρώτη στην οργάνωση». «Εσύ, δεν κάνεις για εδώ, πρέπει να σε πάρω μαζί μου στην Αθήνα, μήπως και βάλεις τάξη στην αναρχία!»
Το καλό από το παιχνίδι ήταν ότι μού έπεσε μια βραχόβια, η Ιβάνα, που την έκανα κέφι από τη «Valalta». Η Ιβάνα περίμενε πως και πως να ξεσκιστεί. Μου κουνούσε τον πισινό της και με το δάχτυλό της μού έκανε σήμα να πλησιάσω. Μετά με τσίμπησε και με χτύπησε ελαφρά στα καπούλια. Η βραχόβια ήταν το κάτι άλλο. Βουνίσιοι και βραχόβιοι ενώθηκαν σε ένα τρενάκι που ξεκινούσε από το πιλοτήριο και κατέληγε στην πρύμνη. Οι άνδρες βρίσκονταν ανάμεσα σε δυο ή τρεις γυναίκες που τα χέρια τους δούλευαν ασταμάτητα. Η Μικέλα είχε ξεσπαθώσει. Πέταξε το χιτώνα της και κόλλησε δίπλα μας. Το κωλαράκι της έκανε κρα. Ζήτησε απ΄όλους να της βάλουν κωλοδάχτυλο. Τι τιμή για μια Εστιάδα να της βάλουν χέρι οι θνητοί! Κρίμα που δεν υπάρχουν φωτογραφίες. Ήταν απαράβατος όρος όλων να μην υπάρχει αποδεικτικό υλικό. όχι γιατί ντρεπόμασταν, αλλά θέλαμε να προστατεύσουμε την προσωπική ζωή μας από τον πικρόχολα σχόλια, τον Τύπο και τις ενδεχόμενες διαρροές. Είχα πικρή εμπειρία από το παρελθόν, όταν φωτογραφίες μας είχαν αναδημοσιευθεί σε ιστότοπο ερωτικού περιεχόμενου.
Πήρα την Ιβάνα από το χέρι και αράξαμε στην πλώρη. Καθίσαμε κοντά στην κουπαστή και δαχτυλωθήκαμε. Εγώ ο «βουνίσιος» με μια «βραχόβια» ή ο «Μονσενικός» με τη «Βαλαλτική». Η Ιβάνα κρατούσε το καυλί μου σφιχτά και το έπαιζε. Το παιχνίδι παίζει μεγάλο ρόλο στους ηδονιστές. Ακόμα κι όταν συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων χαϊδευόμασταν. Πιστεύαμε στο ερωτικό χάδι, στην αγκαλιά, στο δαχτύλωμα. Μη με ρωτήσετε γιατί. Δεν υπάρχει λογική εξήγηση. Το άγγιγμα και το παιχνίδι μας έφερναν κοντά. Η Ιβάνα είχε ανοίξει τα πόδια της, ώστε να φαίνονται τα ροδοπέταλά της. Της έτριβα την κλειτορίδα και αναστέναζε. Μέχρι εκεί όμως, γιατί δεν θέλαμε να δώσουμε στόχο στην ακτοφυλακή. Μπορούσε οποιαδήποτε στιγμή παραπλέον σκάφος να την ειδοποιήσει για προσβολή δημοσίας αιδούς.
Απορροφημένοι από το αμοιβαίο άγγιγμα δεν πήραμε είδηση τι γινόταν στην πρύμνη. Η Ρόζι είχε ανέβει στο κατάρτι, νομίζοντας ότι ήταν στύλος χορού, κουνιόταν και έπαιζε με το μουνί της. Η Σλάβι, έξαλλη, φώναζε στο Μίρκο «Κατέβασε τη γαμημένη από πάνω, πριν μας πάνε σηκωτούς στο τμήμα!» Δεν υπάρχει κανένας ελεύθερος να την απασχολήσει». «Πού είναι ο Μίκι;» «Έχει δουλειά μπροστά!» «Τι δουλειά;» «Πηδάει την Ιβάνα!» Έρχεται τρέχοντας η Σλάβι και βλέπει την Ιβάνα να μου μαθαίνει στα Κροοατικά την ανατομία του μουνιού. Γονατίζει, βάζει το δάχτυλο στην κλειτορίδα της Ιβάνα και συμπληρώνει το μάθημα. Είναι ήρεμη. Με φιλάει και επιστρέφει στην πρύμνη. Πρώτη φορά που δεν ενοχλήθηκε. «Μην πάει κανένας στην πλώρη να τους ενοχλήσει». «Κάνουν σεξομάθημα!» Είχαμε καυλώσει τόσο πολύ που πιάσαμε μια γωνιά στα πλάγια, ξαπλώσαμε στο κατάστρωμα και γλειφτήκαμε. «Βάλε το χέρι σου, μέσα», λέει η Ιβάνα. «Φέρε με σε οργασμό, να σε χύσω παντού». «Κούκλα μου, είσαι ήδη βρεγμένη!» Η Ιβάνα είχε τελειώσει και οι ρώγες της είχαν σκληρύνει. Το σώμα μου είχε γεμίσει από τα υγρά της. Η Σλάβι παρακολουθούσε τη σκηνή διακριτικά. «Ο Μίκι ευχαριστήθηκε γλειφομούνι». «Τώρα είναι η σειρά μου!» Έρχεται, ξαπλώνει δίπλα στην Ιβάνα, πιάνει το κεφάλι μου και το σπρώχνει στο μουνί της. «Το έπλυνα με σλιβοβίτσα το πρωί». Νόμιζα ότι βρισκόμουν σε μπαρ. Μουνί με σλιβοβίτσα δεν είχα δοκιμάσει ποτέ. Στο τέλος εφαρμόσαμε την αγαπημένη μας συνταγή: ανθρώπινο σάντουιτς. Κάτω η Ιβάνα, στη μέση εγώ και πάνω η Σλάβι. Σώματα ενωμένα, ποτέ χωρισμένα. Αναστεναγμοί ηδονής. «Λατρεύω το κωλαράκι σου!» «Θα το φάω!» Η Σλάβι με δαγκώνει. Η «αρχιέρεια είχε αγριέψει. Με το άλλο χέρι της έπαιζε με τις ρώγες μου, εγώ είχα βάλει τον καρπό μου στο μουνί της Ιβάνα. Οι αιώνιοι αντίπαλοι είχαν επιτέλους συμφιλιωθεί!
Ο επόμενος σταθμός ήταν όχι το Vrsař αλλά το Poreč, τουλάχιστο μιάμισι ώρα με μέση ταχύτητα, οπότε υπήρχε αρκετός χρόνος για καλό gangbang. Οι Εστιάδες είχαν φορέσει τους λευκούς χιτώνες τους. Μια απ’ αυτές, η Μικέλα, που μού είχε δώσει το παγανιστικό περιδέραιο, ήρθε κοντά μου. Άλλη τσιμπημένη, αναρωτήθηκα. «Μίκι, θέλω να σε γλείψω!» Είχε μαζί της μια αλοιφή που μύριζε φιστικοβούτυρο, με άλειψε και με έγλειψε με τη γλώσσα της. «Μικέλα, γλείφεις πολύ καλά». Τα βυζάκια της πήγαιναν πάνω-κάτω, τα ακούμπησα και αναστέναξε. Το κορίτσι ήθελε γαμήσι. Η Σλάβι ήταν χαρούμενη που τα βρήκα με τις Εστιάδες. Η Μικέλα στα 20 της ήταν μελαχρινή με μακριά, πυκνά μαλλιά και εντελώς ξυρισμένη. Τα ροδοπέταλά της έσταζαν σλιβοβίτσα. «Μίκι, τι βλέπουμε, τη βρήκες με Εστιάδα;» «Παιδιά, είναι καλό κορίτσι». Η Μικέλα ανέβηκε πάνω μου, σήκωσε το χιτώνα της και έβαλε το κεφάλι μου από κάτω. «Γλείψε με, πάρε με, κάνε με δική σου, έχω ανάγκη να γαμηθώ σήμερα». Της έβαλα το καυλί μέσα της. Ήταν στενή αλλά χαρούμενη. Η Σλάβι έσπρωχνε το καυλί μου μέσα της και της χάιδευε τις ρώγες. «Μικέλα», της είπε, «σήμερα θα γίνεις πραγματική γυναίκα». Όχι, δεν ήταν παρθένα, αλλά σπανίως είχε επαφή με άνδρες. Την έβρισκε με τις άλλες Εστιάδες. Έρχεται η πανταχού παρούσα Μάργκιτ να συλλέξει το σπέρμα. Κρατούσε το φλιτζάνι με τον καφέ, πήρε το καυλί μου και το στράγγιξε μέσα του. Ύστερα ανακάτεψε καλά το περιεχόμενο και το μοίρασε στις υπόλοιπες. Μικέλα, Σλάβι και Ρόζι ήπιαν ενισχυμένο καφέ. Η Μικέλα έτρεμε από την ηδονή. Το είχε ευχαριστηθεί. Κόλλησε το σώμα της πάνω μου, απέκτησα άλλη μια θαυμάστρια. Γύρισε ανανεωμένη στις υπόλοιπες που τη χειροκροτούσαν. Περιττό να πω ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του ερωτικού παιχνιδιού μας όλοι είχαν συγκεντρωθεί γύρω μας να παρακολουθήσουν το θέαμα. Μόλις ολοκληρώσαμε, γύρισαν στις θέσεις τους και ασχολήθηκαν με τα δικά τους.
Ο καιρός ήταν υπέροχος, ζέστη και μοναδικό πράσινο τοπίο, με τα γραφικά χωριά κατά μήκος της ακτής. Ήμασταν πραγματικά ευχαριστημένοι για την επιλογή μας.
Η Σλάβι σκέφτηκε ένα πρωτότυπο σεξοπαιχνίδι. Προκειμένου να γαμηθούν όλες οι γυναίκες της παρέας, μερικές είχαν παράπονα ότι δεν τις προτιμούσαν οι άνδρες, έστρωσε μια μεγάλη πετσέτα, στην οποία υπήρχαν χαραγμένοι αριθμοί. Οι αριθμοί αντιστοιχούσαν στους παίκτες. Οι μπλε στους άνδρες και οι κόκκινοι στις γυναίκες. Από απόσταση ενός μέτρου περίπου ο παίκτης έριχνε μια μάρκα. Όπου καθόταν η μάρκα ο παίκτης ή παίκτρια έκανε έρωτα με τον αντίστοιχο αριθμό. Π.χ. η Σλάβι έριξε στον αριθμό 20 που αντιστοιχούσε στον Άντε. Πήρε τον Άντε και πηδήχτηκε μαζί του. Η πρότασή της έγινε δεκτή με ενθουσιασμό. Έτσι όλοι και όλες ικανοποιήθηκαν και ευχαριστήθηκαν. «Άσε, Σλάβι, είσαι πρώτη στην οργάνωση». «Εσύ, δεν κάνεις για εδώ, πρέπει να σε πάρω μαζί μου στην Αθήνα, μήπως και βάλεις τάξη στην αναρχία!»
Το καλό από το παιχνίδι ήταν ότι μού έπεσε μια βραχόβια, η Ιβάνα, που την έκανα κέφι από τη «Valalta». Η Ιβάνα περίμενε πως και πως να ξεσκιστεί. Μου κουνούσε τον πισινό της και με το δάχτυλό της μού έκανε σήμα να πλησιάσω. Μετά με τσίμπησε και με χτύπησε ελαφρά στα καπούλια. Η βραχόβια ήταν το κάτι άλλο. Βουνίσιοι και βραχόβιοι ενώθηκαν σε ένα τρενάκι που ξεκινούσε από το πιλοτήριο και κατέληγε στην πρύμνη. Οι άνδρες βρίσκονταν ανάμεσα σε δυο ή τρεις γυναίκες που τα χέρια τους δούλευαν ασταμάτητα. Η Μικέλα είχε ξεσπαθώσει. Πέταξε το χιτώνα της και κόλλησε δίπλα μας. Το κωλαράκι της έκανε κρα. Ζήτησε απ΄όλους να της βάλουν κωλοδάχτυλο. Τι τιμή για μια Εστιάδα να της βάλουν χέρι οι θνητοί! Κρίμα που δεν υπάρχουν φωτογραφίες. Ήταν απαράβατος όρος όλων να μην υπάρχει αποδεικτικό υλικό. όχι γιατί ντρεπόμασταν, αλλά θέλαμε να προστατεύσουμε την προσωπική ζωή μας από τον πικρόχολα σχόλια, τον Τύπο και τις ενδεχόμενες διαρροές. Είχα πικρή εμπειρία από το παρελθόν, όταν φωτογραφίες μας είχαν αναδημοσιευθεί σε ιστότοπο ερωτικού περιεχόμενου.
Πήρα την Ιβάνα από το χέρι και αράξαμε στην πλώρη. Καθίσαμε κοντά στην κουπαστή και δαχτυλωθήκαμε. Εγώ ο «βουνίσιος» με μια «βραχόβια» ή ο «Μονσενικός» με τη «Βαλαλτική». Η Ιβάνα κρατούσε το καυλί μου σφιχτά και το έπαιζε. Το παιχνίδι παίζει μεγάλο ρόλο στους ηδονιστές. Ακόμα κι όταν συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων χαϊδευόμασταν. Πιστεύαμε στο ερωτικό χάδι, στην αγκαλιά, στο δαχτύλωμα. Μη με ρωτήσετε γιατί. Δεν υπάρχει λογική εξήγηση. Το άγγιγμα και το παιχνίδι μας έφερναν κοντά. Η Ιβάνα είχε ανοίξει τα πόδια της, ώστε να φαίνονται τα ροδοπέταλά της. Της έτριβα την κλειτορίδα και αναστέναζε. Μέχρι εκεί όμως, γιατί δεν θέλαμε να δώσουμε στόχο στην ακτοφυλακή. Μπορούσε οποιαδήποτε στιγμή παραπλέον σκάφος να την ειδοποιήσει για προσβολή δημοσίας αιδούς.
Απορροφημένοι από το αμοιβαίο άγγιγμα δεν πήραμε είδηση τι γινόταν στην πρύμνη. Η Ρόζι είχε ανέβει στο κατάρτι, νομίζοντας ότι ήταν στύλος χορού, κουνιόταν και έπαιζε με το μουνί της. Η Σλάβι, έξαλλη, φώναζε στο Μίρκο «Κατέβασε τη γαμημένη από πάνω, πριν μας πάνε σηκωτούς στο τμήμα!» Δεν υπάρχει κανένας ελεύθερος να την απασχολήσει». «Πού είναι ο Μίκι;» «Έχει δουλειά μπροστά!» «Τι δουλειά;» «Πηδάει την Ιβάνα!» Έρχεται τρέχοντας η Σλάβι και βλέπει την Ιβάνα να μου μαθαίνει στα Κροοατικά την ανατομία του μουνιού. Γονατίζει, βάζει το δάχτυλο στην κλειτορίδα της Ιβάνα και συμπληρώνει το μάθημα. Είναι ήρεμη. Με φιλάει και επιστρέφει στην πρύμνη. Πρώτη φορά που δεν ενοχλήθηκε. «Μην πάει κανένας στην πλώρη να τους ενοχλήσει». «Κάνουν σεξομάθημα!» Είχαμε καυλώσει τόσο πολύ που πιάσαμε μια γωνιά στα πλάγια, ξαπλώσαμε στο κατάστρωμα και γλειφτήκαμε. «Βάλε το χέρι σου, μέσα», λέει η Ιβάνα. «Φέρε με σε οργασμό, να σε χύσω παντού». «Κούκλα μου, είσαι ήδη βρεγμένη!» Η Ιβάνα είχε τελειώσει και οι ρώγες της είχαν σκληρύνει. Το σώμα μου είχε γεμίσει από τα υγρά της. Η Σλάβι παρακολουθούσε τη σκηνή διακριτικά. «Ο Μίκι ευχαριστήθηκε γλειφομούνι». «Τώρα είναι η σειρά μου!» Έρχεται, ξαπλώνει δίπλα στην Ιβάνα, πιάνει το κεφάλι μου και το σπρώχνει στο μουνί της. «Το έπλυνα με σλιβοβίτσα το πρωί». Νόμιζα ότι βρισκόμουν σε μπαρ. Μουνί με σλιβοβίτσα δεν είχα δοκιμάσει ποτέ. Στο τέλος εφαρμόσαμε την αγαπημένη μας συνταγή: ανθρώπινο σάντουιτς. Κάτω η Ιβάνα, στη μέση εγώ και πάνω η Σλάβι. Σώματα ενωμένα, ποτέ χωρισμένα. Αναστεναγμοί ηδονής. «Λατρεύω το κωλαράκι σου!» «Θα το φάω!» Η Σλάβι με δαγκώνει. Η «αρχιέρεια είχε αγριέψει. Με το άλλο χέρι της έπαιζε με τις ρώγες μου, εγώ είχα βάλει τον καρπό μου στο μουνί της Ιβάνα. Οι αιώνιοι αντίπαλοι είχαν επιτέλους συμφιλιωθεί!
No comments:
Post a Comment